دوگور، دو پا یادگار دوره ساسانی در باشت

این شهرستان به دلیل وجود کوه‌ها و مناطق سرسبز و دیدنی، دشت‌ها، طبیعت و جاذبه‌های زیبا و دیدنی همه ساله پذیرای مسافران و گردشگران بسیاری از اقصی نقاط کشور است.

ستون‌های دوگور دوپا از آثار تاریخی روستای شوش در شهرستان باشت و در ۴۵ کیلومتری گچساران است، در شهر باشت علاوه بر وجود طبیعت زیبا و غیرقابل وصف، آثار تاریخی بسیاری وجود دارد.

دو‌گور دو‌پا، این اثر ارزشمند به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی استان کهگیلویه و بویراحمد، در تاریخ بهمن ۱۳۷۹ با شماره ثبتی ۲۹۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

اثر تاریخی دوگور دوپا در روستای شوش واقع در ۷ کیلومتری شهرستان باشت است. راه رسیدن به روستای شوش سختی خود را دارد. برای رسیدن به این روستا باید از مسیری خاکی و ناهمواری عبور کرد.

در این منطقه دو ستون سنگی سفید‌رنگ قرار دارد که باستان‌شناسان سابقه آنها را به دوره ساسانی رسانده‌اند. این ستون‌ها بر فراز تپه‌ای بزرگ و مشرف به دشتی وسیع قرار دارند. ارتفاع هریک از ستون‌ها به نظر ۲متر است. اما در جزییات اندازه آنها با هم متفاوت است. اگر هر دو ستون را به طور دقیق اندازه‌گیری کنیم متوجه می‌شویم که این ستون‌های سنگی در فاصله ۵۰ سانتیمتری از یکدیگر واقع شده‌اند و ستون شرقی ۲ متر و ستون غربی نیز ۱۹۰ سانتی‌متر ارتفاع دارد.

ستون‌های سنگی اثر تاریخی و باستانی دوگور دوپا از سنگ آهک شیری رنگ یکپارچه‌ای تراشیده شده‌اند و جنس آنها از ساروج است.

حریم این اثر تاریخی از سوی اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد تعیین شده و مورخان، محققان و گردشگران زیادی هرساله از آن دیده می‌کنند تا مطالعات علمی و تحقیقی خود را به صورت میدانی دنبال کنند.

کارکرد ستون های دوگور دوپا به طور دقیق مشخص نیست؛ برخی آنها را بازمانده یک آتشکده و برخی دیگر آنها را آتشدان‌هایی برای هدایت مسافران می دانند.

در مورد کاربری این ستون‌ها نظر پذیرفته‌ شده‌ای ارایه نشده است. برخی آنها را میل استودان دانسته و برخی آنها را باقی‌مانده یک آتشکده از دوره ساسانی ذکر کرده‌اند که تنها آتشدان‌های آن برجای مانده است.

از نظر برخی دیگر نیز، این اثر تاریخی مربوط به آتشدان‌هایی است که برای نمایاندن راه به کاروانیان مورد استفاده قرار گرفته‌اند. بررسی‌های مقدماتی و اولیه نشان می‌دهد که فضا و شکل عمومی این ستون‌های سنگی به ستون‌های سنگی معابد مهری و میترائیسم (مانند ستون‌های خورهه) شباهت نسبی دارند.

اهالی روستا براین عقیده‌اند که کار ویژه ستون‌ها این است که راهنمای عبور قافله‌ها برای دور نشدن از مسیر در تاریکی باشند. اهالی روستا می‌گویند تا ۵۰سال پیش هم، با غروب آفتاب، هر شب اهالی روستای شوش به نوبت روی ستون‌ها، آتشی به راه می‌انداختند تا عشایر، کاروان‌ها و ماشین‌های سرگردان مسیر خود را به روستا پیدا کنند.

این ستون‌های سنگی ارزشمند که در بین اهالی روستای شوش به فانوس روستا مشهورند در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی قرار گرفتند. این ستون‌های تاریخی امروزه نیز با وجود گذر زمان و حوادث طبیعی از گزند روزگار به دور مانده و حفظ شده‌اند. در کنار این دوستون سنگی که به دوگور دوپا شهرت یافته‌اند باغ‌های پرتقال زیبایی قرار دارد که بر زیبایی این اثر تاریخی تاثیر گذاشته است.

«دوگور دو پا» که از جاهای دیدنی باشت به شمار می‌رود، همه ساله در روزهای تعطیل پذیرا و میزبان مسافران و گردشگران است. شهرستان باشت علاوه بر اثر تاریخی و باستانی دوگور دوپا، دارای جاذبه‌های تفریحی و گردشگری بی‌بدیل و متعددی است که گردشگران و علاقمندان به فرهنگ، تاریخ و هنر با رفتن به شهرستان باشت می‌توانند از نزدیک این آثار را ببینند.