مناسب سازی فضای شهری نیاز ضروری معلولان

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» معلولیت یکی از چالش‌های اجتماعی است که افراد مبتلا به آن با مشکلات و محدودیت‌های مختلفی در زندگی روزمره مواجه هستند. این محدودیت‌ها می‌توانند ناشی از عوامل جسمی، ذهنی، یا حسی باشند و تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی افراد معلول و خانواده‌های آن‌ها دارند. 

معلولیت‌ها به طور کلی به چند دسته تقسیم می‌شوند:معلولیت‌های جسمی، معلولیت حسی، معلولیت‌های چندگانه و معلولیت ذهنی. معلولیت جسمی شامل مشکلات حرکتی و فیزیکی است که می‌تواند ناشی از آسیب‌ها، بیماری‌ها یا نقص‌های مادرزادی باشد. افراد با معلولیت جسمی ممکن است نیاز به وسایل کمکی مانند ویلچر یا عصا داشته باشند.

معلولیت‌های حسی شامل مشکلات بینایی و شنوایی است. افراد نابینا یا کم‌بینا و همچنین افرادی که ناشنوا یا کم‌شنوا هستند، در این دسته قرار می‌گیرند و معلولیت‌های ذهنی شامل اختلالات روانی و شناختی است که می‌تواند بر روی توانایی‌های یادگیری، تفکر و ارتباطات تأثیر بگذارد. اختلالات اوتیسم و اختلالات یادگیری از جمله این موارد هستند.اما در معلولیت‌های چندگانه، برخی افراد ممکن است با ترکیبی از معلولیت‌های جسمی، حسی و ذهنی مواجه باشند که به چالش‌های بیشتری منجر می‌شود.

افراد معلول با چالش‌های متعددی در زندگی روزمره روبرو هستند از جمله دسترسی به خدمات، تبعیض و نابرابری، مشکلات روانی و نیاز به حمایت‌های اجتماعی. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای معلولین، دسترسی به خدمات عمومی و خصوصی است، این شامل دسترسی به حمل و نقل، آموزش، بهداشت و خدمات اجتماعی می‌شود.

افراد معلول معمولاً با تبعیض‌های اجتماعی و اقتصادی مواجه هستند. این تبعیض می‌تواند در محیط کار، آموزش و حتی در زندگی روزمره احساس شود،  بسیاری از این افراد به دلیل محدودیت‌های جسمی و اجتماعی ممکن است با مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب مواجه شوند همچنین این افراد نیاز به حمایت‌های اجتماعی و خانواده دارند تا بتوانند با چالش‌های زندگی خود مقابله کنند.

افراد معلول باید به خدمات عمومی و خصوصی، از جمله حمل و نقل، آموزش و بهداشت، دسترسی داشته باشند، این افراد باید حق مشارکت در زندگی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را داشته باشند.دولت‌ها و نهادهای اجتماعی باید از افراد معلول حمایت کنند و شرایطی را فراهم کنند که آن‌ها بتوانند به طور مستقل زندگی کنند، آنان باید به آموزش و پرورش دسترسی داشته باشند و از برنامه‌های آموزشی مناسب بهره‌مند شوند.

افزایش آگاهی در مورد حقوق و نیازهای معلولین می‌تواند به کاهش تبعیض و نابرابری کمک کند، ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای دسترسی معلولین به خدمات عمومی و خصوصی، از جمله ساختمان‌ها، حمل و نقل و فضاهای عمومی، ضروری است.

ارائه حمایت‌های مالی و اجتماعی به افراد معلول و خانواده‌های آن‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی آن‌ها کمک کند، برنامه‌های آموزشی و توانمندسازی برای افراد معلول می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا مهارت‌های لازم برای زندگی مستقل را کسب کنند.

معلولیت یک چالش اجتماعی است که نیاز به توجه و حمایت دارد. با ایجاد شرایط مناسب و فراهم کردن حقوق و نیازهای معلولین، می‌توان به بهبود کیفیت زندگی آن‌ها کمک کرد. این موضوع نه تنها به نفع افراد معلول است، بلکه به نفع جامعه به طور کلی خواهد بود. با همکاری دولت‌ها، سازمان‌های غیر دولتی و جامعه، می‌توان به سوی جامعه‌ای عادلانه‌تر و برابرتر حرکت کرد که در آن همه افراد، بدون توجه به محدودیت‌هایشان، بتوانند از حقوق و فرصت‌های برابر بهره‌مند شوند.

برای بسیاری از افراد دارای معلولیت، مراقبت فیزیکی به عنوان نخستین اولویت در نظر گرفته می‌شود. اما معلولیت کیفیت زندگی یک فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند تاثیر مستقیمی بر تمام جنبه‌های سلامتی و تجربه‌های روزانه آن‌ها داشته باشد. بسیاری از افراد دارای معلولیت به دلیل درمان‌های مختلف و دردناکی که برای وضعیت جسمانی خود دریافت می‌کنند، افسردگی و اضطراب ناشی از انزوا را نیز تجربه می‌کنند. اما این بخش اغلب نادیده یا به عنوان بخش جنبی یک تجربه‌ی فیزیکی در نظر گرفته می‌شود.

شاید هنگامی که از خیابان عبور کرده اید گاهی اوقات شاهد نگاه ترحم آمیز مردم به نابینایی بوده اید که برای رد شدن از خیابان دستان عابری را می طلبد و اگر برای او امکانات مناسب تهیه می شد نیازمند دستان کسی نبود.حتی ممکن است وقتی برای انجام کاری به یکی از ادارات مراجعه کرده باشید متوجه توقف ویلچر یک معلول در پشت پله ها شده باشید که برای بالا رفتن از این همه پله چندین نفر باید به یاری او بشتابند و اگر برای او محل مناسبی در نظر گرفته شده بود پشت خط پله های ادارات با حسرت به پاهایش نگاه نمی کرد.

همه این حسرت ها و گلایه ها را می شود رفع کرد اما هر روز با وجود اینکه هر کدام از ما شاهد این صحنه های تلخ و دردناک هستیم ولی چرا کاری انجام نمی شود.اگر پای درد دل معلولان نشسته باشید عمده گلایه آنان از وضعیت موجود در فضاهای شهری از جمله ادارات، پارک‌ها، بانکها، اماکن عمومی و ... است.جملاتی مانند «باید در خانه بمانیم چون هیچ چیز در شهر استاندارد نیست»، «دوست دارم سینما بروم، پارک بروم، ورزش کنم ولی هیچ کدام از این امکان برای من مناسب‌سازی نشده است» و ... از جمله جملاتی است که معلولان از آن به عنوان درد یاد می کنند و سالهاست برای این «درد» درمانی اندیشیده نشده است.

بحث مناسب سازی اماکن شهری برای معلولان مقوله ای است که با وجود اینکه راجع به آن سخن بسیار گفته شده اما هنوز در عمل فاصله زیادی تا رسیدن به شرایط استاندارد وجود دارد.

سیده گلنار علی‌پور در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» گفت: معلولان مانند سایر افراد حق دارند که به راحتی در فضاهای شهری به ویژه معابر و پیاده‌روها تردد کنند و در این رابطه با مشکل و مانعی مواجه نباشند. رعایت نکردن قوانین مناسب­‌سازی و رفع موانع معماری در سطح شهر مشکلات عدیده­‌ای برای افراد معلول، جانباز، افراد کم توان، سالمندان و ... ایجادکرده است.

سرپرست بهزیستی شهرستان باشت بیان کرد: تلخی واقعیت وضعیت نامطلوب مناسب‌سازی را می‌توان از روزمرگی‌های زندگی افراد دارای معلولیت مشاهده کرد، رنج راه آنچنان ناهموار و سخت است که آنها را در این ماندن و دوری از بیرون مصمم‌تر می‌کند، کوچه و خیابان‌هایی که عبور و مرور از آنها نه فقط برای افرادی دارای مشکلات جسمی و حرکتی هستند که برای کودکان و آنهایی که سالم هستند هم گاه سخت می‌شود اما همین مشکلات برای افرادی که دچار معولیت‌های جسمی و حرکتی هستند که گاه آنچنان راه رفتن را سخت می‌کند که ترجیح را بر ماندن در محدودیت خانه می‌دهند.

وی مطرح کرد: امروزه یکی از مشکلات عمده معلولان تردد در سطح شهر بوده که همیشه با خطرات جانی و مالی برای این افراد همراه بوده است. نامناسب بودن پیاده‌روها و معابر عمومی یکی از موانع بزرگ در جهت عبور‌ و‌ مرور معلولان در سطح شهر می‌باشد، لذا بهتر است که مناسب‌سازی محیط‌های شهر اجرا شود بویژه این مناسب‌سازی باید ازمبدأ یعنی خانه آغاز  شود، زیرا اگر یک فرد معلول نتواند از خانه‌اش بخاطر نامناسب بودن راهها و معابر محلي بیرون بیاید، مناسب‌سازی فضاهای عمومی برای او معنایی ندارد.

علی‌پور افزود: در سطح شهرستان باشت هم‌ اکنون ۹۰۰ معلول با معلولیت‌های مختلف شامل جسمی‌حرکتی، نابینا، شنوایی، ضایعه نخاعی و از کار‌افتادگی تحت پوشش اداره بهزیستی این شهرستان هستند که مناسب‌سازی یکی از مطلبات اولیه این قشر از جامعه است و باید رعایت شود.

سرپرست بهزیستی باشت مطرح کرد: مناسب‌سازی یکی ازمهمترین موضوعات در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت است و امروزه به جای ایزوله کردن و خاص کردن افراد دارای معلولیت، تاکید بر حضور آنها در جامعه است و هدف این است که یک فرد دارای معلولیت یک زندگی مستقل همراه با منزلت اجتماعی را در بستر جامعه در درون خانواده تجربه کند و از تمامی حقوق شهروندی برخوردار باشد.

به گفته‌ کارشناس مربوطه هر سه ماه یکبار جلسه کمیته مناسب سازی شهرستان برگزار می شود. از ابتدای فعالیت کمیته مناسب‌سازی تاکنون به نهادها و دستگاه‌های مختلف در خصوص مناسب‌سازی اخطارهایی داده شده است.در شهرستان باشت کمتر از ۴۰ درصد ورودی های ادارات دولتی و بانکها برای معلولان مناسب سازی شده است که نیازمند توجه بیشتر است و انتظار داریم مسئولان معلولان را بیشتر دریایند.

انتهای خبر/