به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«صبح زاگرس» شامگاه پنج‌شنبه، حسینیه ثارالله دهدشت میزبان مراسم معنوی «شبی با شهدا» بود؛ آیینی که با حضور پیکر چهار شهید گمنام و به همت هیئت حاج قاسم برگزار شد و حال‌وهوایی سرشار از معنویت و اشک و شوق به خود گرفت.  

مادر شهید جاویدالاثر: در کاروان شهدا حضور پسرم را حس می‌کنم

 در میان جمعیت، مادر شهید مفقودالاثر سیدخدایار دالهن که چهار دهه چشم‌انتظار فرزندش است، با چشمانی اشکبار حضور داشت و اشعار لری در وصف پسرش را زمزمه می‌کرد؛ صحنه‌ای که فضای مراسم را بیش از پیش متأثر ساخت.

این مادر صبور به خبرنگار «صبح زاگرس» گفت: قبل از آمدن کاروان شهدا در عالم رؤیا دیدم یک گروه شهید آوردند یکی به من گفت آن تابوت که گل سفید دارد پسر توست. 
ماپر شهید دالهن بیان کرد: شاید یکی از پیکرهای همین تابوت‌ها پسر من باشد، خدا می‌داند.

علی‌اصغر پوربهشت، در سخنان خود به تقارن این مراسم با ایام شهادت حضرت فاطمه(س) اشاره کرد و ورود کاروان فاطمی شش شهید نام‌آشنا به شهرستان را یادآور شد.  

فرمانده ناحیه مقاومت بسیج کهگیلویه با قدردانی از حضور آحاد مردم در برنامه‌های استقبال از شهدای گمنام،افزود: از روز گذشته، برنامه‌های متنوعی با حضور خانواده‌های شهدا، ایثارگران و آحاد مردم برگزار شده است. اگرچه والدین این شهدا ناشناخته‌اند، مردم با حضور پرشور خود حق پدری، مادری، خواهری و برادری را برای آنان به جا آوردند.  

وی در بخش دیگری از مراسم، به فلسفه گمنامی شهدا پرداخت و گفت: همانند مخفی بودن قبر حضرت زهرا(س). گفته شد که هر کس گمنام‌تر باشد، حضرت خریدارش خواهد بود و اجر بیشتری نصیب او می‌شود.  

پوربهشت تأکید کرد که شهادت و دفاع تنها به هشت سال جنگ تحمیلی محدود نبود؛ بلکه تا زمانی که جبهه استکبار وجود دارد، شهدا میدان‌داری خواهند کرد. آنان هر از چند گاهی با حضور پیکرهایشان یادآور می‌شوند که راه مقاومت همچنان ادامه دارد و معنویت جامعه را زنده می‌کنند.  
حضور خواهر یکی از شهیدان مفقودالاثر نیز حال و هوای خاصی به این آیین بخشید.  

روایت خواهر شهید

 این بانوی صبور که همسرش نیز در سال ۱۳۶۳ به شهادت رسیده و پیکرش پس از ۱۵ سال به وطن بازگشت، همچنان چشم‌انتظار بازگشت استخوان‌های برادر شهیدش است. او با بغض و اشک از سال‌های انتظار گفت.  

 به گفته خواهر شهید علی‌خجر شفیع‌نسب،  شهید در سال پایانی جنگ و در آخرین عملیات به شهادت رسید.خانواده‌اش شامل پنج پسر و یک دختر بودند. هیچ نشانی از پیکر او تاکنون به دست خانواده نرسیده است. همرزمانش روایت کرده‌اند که تا لحظه آخر مقاومت کرد و هرگز تسلیم نشد.  

 سال‌های چشم‌انتظاری

این خواهر شهید در گفتگو با خبرنگار «صبح زاگرس» با تأکید بر اینکه «این همه سال منتظریم»، بیان داشت که امید به یافتن نشانی از برادر همچنان در دل خانواده زنده است.  

وی ادامه داد: برادرم پنج پسر و یک دختر داشت ما همچنان چشم انتظاریم.

حضور شهدا و برگزاری محفل‌های شهدایی همراه با حضور مادران و خواهران شهدا، بار دیگر نشان داد که فرهنگ ایثار و شهادت تنها به میدان نبرد محدود نمی‌شود؛ بلکه در سال‌های پس از جنگ نیز با صبر و انتظار خانواده‌ها ادامه دارد و یاد شهدا را زنده نگه می‌دارد.  

برگزاری مراسم شبی با شهدا برای یادآوری این نکته است که فرهنگ ایثار و شهادت در دل مردم زنده است و شهدا، حتی در گمنامی، چراغ راهی برای نسل‌های امروز و فردا باقی خواهند ماند.

انتهای خبر/