اینجا روستای امامزاده ابراهیم (ع) در شهرستان شفت استان گیلان است.

 کمتر از یک‌ماه است که بیش از ۱۳۰ واحد تجاری و مسکونی این روستای سیاحتی و زیارتی که یکی از قطب‌های گردشگری استان گیلان است در آتش سوخته؛ اما یک مادر روستایی حالا که خانه‌اش سوخته و دار و ندارش را ازدست‌داده است، می‌گوید: «حاجی (آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی) که رفت بیشتر سوختم!».

 می‌گوید: «خانه‌ام سوخت؛ اما به خدایی که جان می‌دهد و جان می‌گیرد؛ از داغ از دست‌دادن حاجی بیشتر سوختم».

 
 دلگویه‌های این مادر پیر روستایی این چنین از اعماق وجودش بر زبان جاری می‌شود و بار دیگر ثابت می‌شود آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند؛ اما آنچه مسلم است این است که سیاستمداران باید مردم‌داری را از رئیس‌جمهور شهیدی بیاموزند که این‌گونه قلب‌ها را به تسخیر خود درآورده است.

 چه نازنین مردمانی داریم ما که این‌گونه بدون ریا اظهار و ابزار ارادت می‌کنند و وفاداری‌شان به خادمان حقیقی ملت را که با هیچ معیار و متری نمی‌شود اندازه گرفت به رخ می‌کشند.

 حال در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری کسی می‌تواند صندلی خالی رئیس‌جمهور شهید را پر کند که خدمت به مردم خط‌قرمزش باشد.

 یقیناً و قطعاً کم‌کاری در قبال مردمان صبور و ازخودگذشته کشورمان ایران، فقط یک چیز نام دارد آن هم خیانت است و بس.

 میثم گوهرپور قلعه‌رودخانی

 انتهای خبر/