اینجا گَرگَر همچنان قربانی می گیرد

به گزارش پایگاه تحلیلی و خبری صبح زاگرس،شاید خیلی از مردم کشورمان ندانند (گرگر) چیست اما اهالی چند روستا این وسیله را هرروز می‌بینند و ترس آن را همراه دارند.

در روستای دوپشته زیلایی و بید انجیر و چند روستای حاشیه رودخانه‌های کهگیلویه و بویراحمد مردم به علت اینکه پل وجود ندارد، برای عبور از رودخانه چاره‌ای جزء استفاده از (گرگر) و تن دادن به دلهره قطع انگشت ندارند.

ترس  و دلهره همچنان ادامه دارد؟

(گرگر) طناب سیمی و ضخیمی است که در محل اتصال دو قرقره آهنین دارد و برای استفاده باید بر آن نشست و به‌وسیله دست قرقره‌ها را به حرکت درآورد، بنابراین اهالی روستاهای بید و انجیر و دوپشته زیلایی به‌ناچار و به خاطر نداشتن پل ارتباطی از این وسیله برای رفت‌وآمد استفاده می‌کنند.

ساکنان روستای بید انجیر برای انجام کاره‌ای خود مجبور هستند از عرض رودخانه به‌وسیله گرگر که همانند تله‌کابین است، استفاده کنند.

گرگر، سلطان قدرتمند و بی رحم روستای بید انجیر یک نیمکت آهنی است که به وسیله سیم محکمی دو طرف رودخانه را به یکدیگر متصل می‌کند. باید هر قربانی برای رفتن از روستا به جاده روی این وسیله بنشیند و سیم را برای حرکت گرگر به سمت چرخهای دو طرف آن هدایت کند، در بیشتر مواقع انگشت دست قربانی زیر چرخ گرگر می‌رود و انگشتش را قطع می‌کند.

بر همین اساس در سال‌های اخیر پروژه ساخت یک پل برای عبور و مرور مردم این دیار کلنگش بر زمین خورد،ولی بعد از چندین سال همچنان این پل به سرانجام نرسیده تا مردم دوپشته زیلایی و روستای بید انجیر برای عبور و مرور همچنان از (جره) یا همان گرگر استفاده کنند.

اینجا گَرگَر همچنان قربانی می‌گیرد

گرگر که یادآور قطع شدن  انگشتان دخترکان و پسران روستاهای گاودانه و حتی بید انجیر  است و مردم این دیار همچنان با ترس برای عبور و مرور خود از آن استفاده می‌کنند.

در همین رابطه سید علی احمدزاده در بازدید یک روز  خود از شهرستان چرام با حضور جمعی از مدیران استانی و شهرستانی از روستاهای پُشته زیلایی شهرستان چُرام، در روستای بید انجیر از توابع این شهرستان حضور یافت و از نزدیک مراحل تکمیل پل ارتباطی این منطقه را رصد کرد.

استاندار با ابراز تأسف از سختی‌های مردم این روستا و استفاده آن‌ها از (گرگر) گفت: متأسفانه هنوز مردم این روستا برای عبور از رودخانه از وسیله خطرناکی به نام "جُره" استفاده می‌کنند که باعث قطع انگشتان دست روستاییان شده است.

این اتفاقات بسیار نگران‌کننده است

وی با اظهار تأسف از اینکه این روستا فاقد محور ارتباطی مناسب بوده و روستانشینان برای تردد همچنان به شیوه سنتی در روستای بید انجیر چُرام روزگار خود را می‌گذرانند، خاطرنشان کرده است: اتفاق تلخ قطع انگشتان برخی از روستانشینان بید انجیر چُرام که به دلیل نبود محور ارتباطی مناسب، برایشان رخ‌داده، بسیار نگران‌کننده و اسفبار است.

احمدزاده گفته است: برای تسهیل در مسیر عبور و مرور مردم روستای بید انجیر، یک پُل بر روی رودخانه در حال احداث است و کار در مراحل پایانی قرار دارد.

تسریع در عملیات اتمام پل بید انجیر

وی به تکمیل این پل و روند عمرانی آن اشاره‌کرده وتاکیدکرده است: با توجه به شروع فصل بارندگی تلاش می‌شود این پُل تا قبل از پایان سال به بهره‌برداری برسد و مردم برای تردد با مشکلی مواجه نشوند.

بگفته احمدزاده، برای این پل 55 میلیارد ریال اعتبار هزینه شده و برای اتمام آن به 150 میلیارد ریال دیگر نیاز است که استانداری کهگیلویه  و بویراحمد در تلاش است این اعتبار را تأمین کند.

باید به این مسئله نیز اشاره کرد که باران رحمت خدمات انقلاب همیشه بر تن رنجور سرزمین زخم‌خورده زاگرس نشسته است، اما کمبودها و بی‌توجهی به مردم دیار از دوران پهلوی باعث شده که وصله محرومیت و نبود امکان همچنان بر پهنای این دیار خودنمایی کند.

هرچند که دولتمردان ازجمله دولت سیزدهم به دنبال از بین بردن این کم و کاستی‌هاست، اما باید بدانیم که قطع انگشتان خردسالان مناطق محروم دیار کهگیلویه و بویراحمد تراژدی غمباری که در ذهن همه مانده است و این تراژدی به‌زودی از بین خواهد رفت.

 انتهای پیام