به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» از ظهر امروز، تجمع مطالبه‌گرایانه گروهی از شهروندان یاسوج در مقابل استانداری کهگیلویه و بویراحمد در اعتراض به احداث سدهای «ماندگان» و «خرسان ۳» در جریان است؛ تجمعی که از ابتدا عنوان و هدفی روشن داشت: حفظ آب، حفظ حق‌آبه‌ها و توقف پروژه‌هایی که به باور مردم، امنیت زیست‌محیطی، کشاورزی و آینده معیشتی مناطق پایین‌دست را تهدید می‌کند.

 اما هم‌زمان با شکل‌گیری این اجتماع مسالمت‌آمیز، نشانه‌هایی از یک تلاش برنامه‌ریزی‌شده برای انحراف مطالبه مردم دیده می‌شود؛ تلاشی که نه ریشه در دغدغه محیط‌زیستی دارد و نه به خواست عمومی احترام می‌گذارد، بلکه در بسیاری موارد، رنگ و بوی سیاسی‌کاری، قومیت‌گرایی و حتی منافع پنهان مافیای آب را به خود گرفته است.

مطالبه مردم روشن و شفاف است: «سدهایی که بدون ارزیابی دقیق، بدون شفافیت و بدون تضمین آینده محیط‌زیست ساخته می‌شوند، باید متوقف شوند.» اما به جای آن‌که این خواسته در صدر توجه مسئولان و رسانه‌ها قرار گیرد، عده‌ای تلاش می‌کنند با دوگانه‌سازی‌های ساختگی، صداها را دچار تفرقه کنند.

 برخی افراد در ساعات اولیه تجمع، از همان تریبون‌های غیررسمی، شروع به دامن زدن به اختلافات قومی کرده‌اند؛ گویی اعتراض به یک پروژه عمرانی، ناگهان تبدیل به جدالی میان طوایف و گروه‌های اجتماعی شده است. این صحنه، برای بسیاری از حاضران، آشنا و تکراری بود: هروقت مطالبه عمومی قوت می‌گیرد، دست‌هایی نامرئی وارد میدان می‌شوند تا صورت‌مسئله را تغییر دهند.

در چنین بزنگاه‌هایی، آن‌چه بیش از همه ضربه می‌زند، ایجاد شکاف میان مردمی است که از ابتدا با یک هدف مشترک گرد آمده‌اند اما اکنون کسانی که باید پاسخ بدهند، ترجیح می‌دهند بحث را از محور «ضرر سدها» به سمت موضوعات سیاسی و حاشیه‌ای منحرف کنند. این دقیقاً همان مسیری است که مافیای آب سال‌هاست برای خاموش‌کردن صدای منتقدان طی می‌کند: تبدیل یک مطالبه تخصصی و علمی به دعوایی احساسی، مبهم و دوقطبی.

تجمع امروز یک مطالبه فراتر از سیاست، قومیت و جناح‌بندی است. مردم یاسوج و دیگر مناطق درگیر، سال‌هاست از پیامدهای سدسازی‌های بی‌رویه رنج می‌برند. آنان نه با دولت‌ها مسئله دارند و نه با جریان‌های سیاسی؛ مسئله آن‌ها حق‌آبه‌ای است که در خطر نابودی قرار دارد و زمینی که ممکن است در آینده‌ای نه‌چندان دور برای زندگی مناسب نباشد.

اگر صدای اعتراض امروز مردم یاسوج به سرانجام نرسد، نه فقط به این دلیل است که مسئولان گوش نمی‌دهند؛ بلکه به این دلیل که برخی از میان خود مردم، دانسته یا نادانسته، اجازه نمی‌دهند صدا یک‌دست شنیده شود. انحراف اعتراضات، یک خیانت آشکار به مطالبه محیط‌زیستی و آینده نسل‌هاست. تجمع امروز فرصت مهمی برای مردم بود تا بار دیگر مخالفت خود را با پروژه‌هایی که سرنوشت آب استان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، اعلام کنند. اما این فرصت زمانی مؤثر خواهد بود که مردم متحد بمانند و اجازه ندهند شعارهای ساختگی و انحرافی و تحریکات قومیتی، اصل دغدغه را زیر خاکستر حاشیه‌ها دفن کند.

امروز، بیش از هر زمان دیگری، ضرورت دارد که صدای واقعی مردم — صدای نگرانی برای آب، خاک و آینده — بدون پرده‌پوشی شنیده شود. و این تنها زمانی ممکن است که جامعه مدنی و رسانه‌ها با هوشیاری، دست‌های پشت‌پرده را افشا کرده و اجازه ندهند خواست عمومی قربانی بازی‌های سیاسی و منافع گروهی شود.

انتهای خبر/