به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» در حالی که گفته می‌شود مسعود پزشکیان قرار است به زودی به استان کهگیلویه‌ و بویراحمد سفر کند، موجی از نگرانی، خشم و بی‌اعتمادی در میان مردم و فعالان محیط‌زیست این استان شکل گرفته است. دلیل این وضعیت، دستور اخیر مسعود پزشکیان در تاریخ ۱۹ آبان ۱۴۰۴ برای تسریع در احداث چندین سد بزرگ از جمله «خرسان ۳» و «ماندگان» است؛ تصمیمی که اگرچه با هدف کمک به بحران آب در استان‌های مرکزی نظیر اصفهان و یزد اعلام شد، اما برای مردم این منطقه حکم به‌صدا درآمدن زنگ یک فاجعه زیست‌محیطی و اجتماعی را دارد.

دنا به‌عنوان یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره ثبت‌شده در یونسکو و قلب تنوع‌زیستی زاگرس، سال‌هاست تحت فشار خشکسالی، تخریب جنگل‌ها و تغییرات اقلیمی قرار دارد. با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که اجرای پروژه‌هایی مانند خرسان ۳، نه‌تنها آخرین رمق‌های این سرمایه طبیعی را تهدید می‌کند، بلکه ساخت‌وسازهای عظیم و غرق شدن پهنه‌های وسیع جنگلی، باعث از بین رفتن زیستگاه‌های منحصر‌به‌فرد و مهاجرت اجباری روستاهای متعدد خواهد شد.

این موضع کم‌سابقه، ریشه در نگرانی عمیقی دارد که سال‌ها سایه‌اش روی زاگرس گسترده شده است. سد خرسان ۳، در صورت اجرا بخش‌های مهمی از جنگل‌های بلوط، زیستگاه‌های جانوری و روستاهای مناطق دنا و بویراحمد را زیر آب می‌برد. از طرفی این سدها قرار نیست نیاز آبی استان را تأمین کنند، بلکه برای منتقل کردن آب به دشت‌های مرکزی برنامه‌ریزی شده‌اند.

مردم کهگیلویه و بویراحمد، عشایر، کشاورزان و فعالان محیط زیست با صدایی یکپارچه اعلام می‌کنند: «تا زمانی که دستور احداث سدهای خرسان ۳ و ماندگان پابرجاست، ما میزبان رئیس‌جمهور نیستیم و منتظر او نخواهیم بود.»

این موضع قاطع، پاسخی مستقیم به دستور اخیر رئیس‌جمهور برای تسریع در احداث سدهایی است که به باور کارشناسان و ساکنان محلی، حکم اعدام برای زیست‌بوم بی‌نظیر دنا و معیشت هزاران خانوار را دارد. واکنش‌های اخیر به احداث این سد این مساله را نشان می دهد که مردم کهگیلویه و بویراحمد با وجود مهمان‌نوازی خاص و کم‌نظیری که دارند اما اجازه نمی‌دهند کسی با یک دستور قلم، رگ‌های حیات سرزمین مادریشان را قطع کند و بعد با دست دیگر با او دست بدهند. اگر او به فکر مردم این استان نیست، مردم نیز تا زمانی که این تهدید برطرف نشود، منتظرش نخواهند بود.

اهالی معتقدند تصمیم اخیر دولت، اگر اصلاح نشود، آینده محیط‌زیست، اقتصاد محلی و امنیت اجتماعی استان را دگرگون خواهد کرد. به گفته یکی از بزرگان محلی:
«وقتی کل زیست‌کره دنا در خطر است، حرف استقبال معنایی ندارد. رئیس‌جمهور باید قبل از سفر، تکلیف این دستور را مشخص کند. ما منتظر کسی نمی‌مانیم که آمده باشد حکم نابودی خانه‌مان را امضا کند.»

پزشکیان باید از خودش بپرسد: آیا می‌خواهد اولین رئیس‌جمهوری باشد که در تاریخ ایران، امضایش پای نابودی یک ذخیره‌گاه یونسکو ثبت می‌شود؟ واکنش‌های اقشار مختلف استان نشان می‌دهد که مطالبه واحد مردم، نه دیدار، نه افتتاح پروژه و نه وعده‌های سیاسی، بلکه توقف فوری دستور سدسازی است.

دنا برای مردم این استان فقط یک کوهستان نیست؛ هویت، امنیت و زندگی آنهاست. و هیچ سفر دولتی، بدون تضمین حفظ این سرمایه بی‌بدیل، نمی‌تواند اعتماد از دست‌رفته را بازگرداند.

انتهای خبر/