پسر رئیس‌جمهور به‌جای محکوم‌کردن به ایران‌دوستان تاخت!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» به نقل از راه دانا؛ انتشار توییتی از یوسف پزشکیان، فرزند رئیس‌جمهور دولت چهاردهم، موجی از انتقادات را از سوی کاربران شبکه‌های اجتماعی، فعالان سیاسی و روزنامه‌نگاران برانگیخته است.

ماجرا از جایی آغاز شد که او در پاسخ به کاربری درباره میزان حمایت مردمی از جدایی‌طلبی قومی نوشت: «از پیمایش‌ها اطلاع ندارم ولی گمان می‌کنم اگر بخشی از فارس‌نماها تحریک نکنند، کسانی که طرفدار جدایی هستند کمتر از یک درصدند.»

برخی معتقدند که در نگاه نخست، این جمله شاید تحلیلی از شرایط اجتماعی منطقه‌ای به‌نظر برسد. اما آنچه باعث جنجال شده، دو نکته کلیدی در این توییت است: اول، به کار بردن اصطلاح «فارس‌نما» برای گروهی از مردم؛ و دوم، توصیه ضمنی به سکوت در برابر کسانی که آشکارا علیه وحدت ملی شعار می‌دهند.

این در حالی است که یوسف پزشکیان در مقام فرزند عالی‌ترین مقام اجرایی کشور، باید نسبت به وحدت ملی و حفظ تمامیت ارضی حساسیت بیشتری نشان دهد.

استفاده از واژه «فارس‌نما» در ادبیات سیاسی ایران مسبوق به سابقه نیست و برای بسیاری این سوال را ایجاد کرده که چه کسانی مشمول این عنوان می‌شوند؟ آیا منظور کسانی است که از هویت ایرانی و نام تاریخی خلیج فارس دفاع می‌کنند؟ آیا دلسوزان وحدت ملی اکنون به جای تقدیر، متهم به «تحریک» شده‌اند؟

نکته دیگر، سکوت تلویحی این توییت در برابر اقدامات تحریک‌آمیز گروه‌های پان‌ترک است. این گروه‌ها در سال‌های اخیر بارها در تجمعات خود با استفاده از پرچم ترکیه، نمایش نمادهای سازمان تروریستی «گرگ‌های خاکستری»، شعارهایی نظیر «خلیج عربی» و توهین به اقوام مختلف ایرانی، مرزهای قانونی و اخلاقی را شکسته‌اند.

حال، توییتی از فرزند رئیس‌جمهور دولت چهاردهم منتشر شده که به‌جای محکومیت این رفتارها، دلسوزان تمامیت ارضی را به تحریک‌کننده تبدیل می‌کند.

این واکنش‌ها در شرایطی مطرح می‌شود که مسعود پزشکیان در دوران رقابت های انتخاباتی خود بارها بر وحدت ملی و احترام به همه اقوام تأکید کرده بود. 

حال این سوال مطرح است که آیا اظهارات فرزند او بازتاب‌دهنده دیدگاه‌هایی متفاوت درون خانواده یا حتی ساختار قدرت دولت جدید است؟

در فضای سیاسی ایران، معمولا خانواده مسئولان همیشه زیر ذره‌بین افکار عمومی قرار دارند و تجربه نشان داده که مواضع فرزندان مسئولان می‌تواند گاهی تأثیر مستقیمی بر تصویر عمومی پدر یا مادرشان بگذارد، به‌ویژه اگر آن مسئول در جایگاهی مانند ریاست‌جمهوری قرار داشته باشد. 

حالا در چنین شرایطی، سکوت یا تأیید ضمنی نسبت به اظهارنظرهای جنجالی فرزندان می‌تواند هزینه‌های سیاسی سنگینی به همراه داشته باشد؛ از سوی دیگر، این توییت باعث نگرانی در میان اقوام و اقشار مختلف کشور شده که همواره نسبت به نفوذ جریان‌های قوم‌گرای افراطی هشدار داده‌اند. 

تلاش برای نادیده‌گرفتن اقدامات آشکار تجزیه‌طلبانه، می‌تواند فضایی خطرناک از تساهل در برابر دشمنان وحدت ملی ایجاد کند.

در پایان، باید گفت: توییت یوسف پزشکیان تنها یک اظهار نظر شخصی نبود، بلکه به‌دلیل جایگاه سیاسی پدرش، اکنون به موضوعی ملی تبدیل شده است و حال پرسش کلیدی اینجاست که آیا دولت چهاردهم نسبت به این موضع‌گیری شفاف‌سازی خواهد کرد؟ و آیا رئیس‌جمهور موضع خود را در قبال وحدت ملی و مقابله با تجزیه‌طلبی با صراحت اعلام خواهد کرد یا ترجیح می‌دهد سکوت پیشه کند؟