امیرالمؤمنین(ع) امام انسانیت

عباس و یزید بن قعنب گفتند که چون فاطمه از این دعا فارغ شد، دیدیم که دیوار عقب خانه شکافته شد. فاطمه از آن رخنه داخل شد و از دیده‌های ما پنهان گردید، پس شکاف دیوار به اذن خدا به هم پیوست و ما چون خواستیم در خانه را بگشاییم چندان که سعی کردیم، در گشوده نشد. دانستیم که این امر از جانب خدا واقع شده و فاطمه سه روز در اندرون کعبه ماند.

اهل مکه در کوچه‌ها و بازارها این قضیه را نقل می‌کردند و زن‌ها این حکایت را یاد می‌کردند و تعجب می‌نمودند. تا روز چهارم رسید، پس همان موضع از دیوار کعبه که شکافته شده بود، دیگر باره شکافته شد، فاطمه بنت اسد بیرون آمد و فرزند خود علی‌بن‌ابی‌طالب را در دست خویش داشت و می‌گفت: "ای گروه مردم! به درستی که حق تعالی برگزید مرا از میان خلق خود و فضیلت داد مرا بر زنان برگزیده که پیش از من بوده‌اند. زیرا که حق تعالی برگزید آسیه دختر مزاحم را و او عبادت کرد حق تعالی را پنهان در موضعی که عبادت خدا در آنجا سزاوار نبود مگر در حال ضرورت، یعنی خانه فرعون. و مریم دختر عمران را حق تعالی برگزید و ولادت حضرت عیسی‌(ع) را بر او آسان گردانید و در بیابان درخت خشک را جنباند و رطب تازه از برای او از آن درخت فرو ریخت. 

 حق تعالی مرا بر هر دو فضیلت داد و همچنین بر جمیع زنان عالمیان که پیش از من گذشته‌اند. زیرا که من فرزندی آورده‌ام در میان خانه برگزیده او و سه روز در آن خانه محترم ماندم و از میوه‌ها و طعام‌های بهشتی تناول کردم و چون خواستم که بیرون آیم در هنگامی که فرزند برگزیده من بر روی دست من بود.

هاتفی از غیب مرا ندا کرد که: ای فاطمه! این فرزند بزرگوار را "علی" نام کن، به درستی که منم خداوند علی أعلی و او را آفریده‌ام از قدرت و عزت و جلال خود و بهره کامل از عدالت خویش به او بخشیدم و نام او را از نام مقدس خود اشتقاق نموده‌ام و او را به آداب خجسته خود تأدیب نموده‌ام و امور خود را به او تفویض کرده‌ام و او را به علوم پنهان خود مطلع کرده‌ام و در خانه محترم من متولد شده است و او اول کسی است که اذان خواهد گفت بر روی خانه من و بت‌ها را خواهد شکست و آن‌ها را از بالای کعبه به زیر خواهد انداخت و مرا به عظمت و مجد و بزرگواری و یگانگی یاد خواهد کرد و اوست امام و پیشوا بعد از حبیب من و برگزیده از جمیع خلق من محمد‌(ص) که رسول من است و او وصی او خواهد بود. خوشا حال کسی که او را دوست دارد و یاری کند او را و وای بر حال کسی که فرمان او نبرد و یاری او نکند و انکار حق او نماید».

یکی از بزرگترین فضیلت های علی(ع) ولادت ایشان در خانه کعبه بود که شبیه یک معجزه بود و نصیب هیچ کس نشد همچنین یکی از فضیلت هایی که از طرف اهل سنت نیز روایت شده، ولادت حضرت علی(ع) در داخل خانه کعبه است. فضیلتی که به تعبیر بزرگان اهل سنت فضیلة الخاصه یعنی منحصر به وجود مبارک آقا امیرالمومنین(ع) است.

حتی انبیاء  نیز این فضیلت را نداشتند و واقعا اتفاقی معجزه وار بود و اینطور نبود که در خانه کعبه باز شود بلکه دیوار شکافته شد و فاطمه بنت اسد مادر علی(ع) به مدت ۳ شبانه روز در داخل خانه کعبه ماند و بزرگان مکه در این سه روز هرچه کردند نتوانستند در کعبه را باز کنند.

دومین فضیلت مهم امام علی(ع) نیز این بود که بعد از اینکه پیامبر(ص) از معراج بازگشت، برخی از اصحاب از پیامبر(ص) سوال کردند که «خداوند با چه زبانی با شما سخن گفت؟» که پیامبر(ص) در پاسخ  فرمودند: خداوند با زبان علی(ع) با من صحبت کرد و زمانی که از خداوند پرسیدم که چرا با زبان علی با من سخن می‌گویی، خداوند خطاب کرد «چون عشق و محبت علی در دل تو جاری است و برای اینکه قلبت آرام بگیرد، با زبان علی با تو سخن گفتم»

در رابطه با رفتار امام علی(ع) در داخل خانه با حضرت زهرا(س) و فرزندان خود نیز باید گفت که وقتی امام علی(ع) وارد خانه می‌شد، حضرت زهرا(س) را «سیّدتی» خطاب می‌کرد یعنی سرورم. حضرت زهرا(س) نیز خطاب به علی(ع) می‌گفت «روحی و نفسی لک الفدا» یعنی روح و جانم به فدای تو.

احترام متقابل حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) به اندازه‌ای بود که بعد از آن‌همه مصیبت که در صدر اسلام بر سر جانشینی پیامبر(س) به حضرت زهرا(س) وارد کردند، وقتی خلفای اول و دوم قصد ملاقات و عیادت از حضرت فاطمه را داشتند، ایشان اجازه ندادند اما وقتی آن دو، حضرت علی(ع) را واسطه قرار دادند، حضرت زهرا(س) خطاب به علی(ع) گفت «منزل، منزل توست و من نیز کنیز تو هستم هر امری کنید من اطاعت می‌کنم» که این موضوع اوج احترام متقابل این دو بزرگوار را نسبت‌به هم نشان می‌دهد.

استاد معارف دانشگاه‌ ابراز داشت: آنچه امروز در رشادت‌های پیروان این حضرت دیده می‌شود، راه ولایت و ولایت مداری است که این یاران باوفا به بهترین شکل آن را یاد گرفته‌اند که همه این خصایص برگرفته ازعشق به مولا علی (ع) است.

حماسه خیبر،نمادی از عشق به خدای رحمان

فرح‌بخش به حماسه فتح خیبر به دست مبارک امیرالمؤمنین اشاره کرد و افزود: همه ما می‌دانیم تجربه خیبر در هفتم هجری بود و در ماه صفر با پیروزی مسلمان پایان یافت، علت جنگ خیبر این بود که منطقه خیبر که منطقه‌ای یهودی‌نشین بود به یک کانون و توطئه تبدیل‌شده بود که علیه امت اسلامی، در حال نفاق و تفرقه بودند.

وی ادامه داد: این یهودیان نفاق گر در منطقه خیبر یک خطر جدی برای مسلمانی بودند که می‌خواستند بر اساس سنت الهی با صلح و دوستی با دیگر ادیان الهی زندگی کنند و وقتی رسول مکرم اسلام متوجه فتنه آن‌ها شدند، تمهیدات لازم را انجام دادند ورشادت‌های امیرالمؤمنین (ع) در فتح برخی از قله‌های خیبر در تاریخ نوشته‌شده است که این امام بزرگوار به خیبر شکن معروف شده‌اند.

استاد معارف دانشگاه‌ از نکات مهم این جنگ را کنده شدن درب خیبر به دست مبارک حضرت علی (ع) دانست و افزود: امام علی (ع) در مورد فتح خیبر فرموده‌اند، من هرگز این درب را باقدرت بشری از جا نکَندم ، بلکه آنرا با قلبی ازعشق به خدا و اعتقاد به قیامت الهی از جا کندم.

فرح‌بخش ابراز داشت: اینجا می بینیم که هر کاری که برای خدا و رضای حق و تعالی باشد، قدرت خدایی پشت سر آن است، جبهه حق راهش مستقیم است و در این راه مستقیم اگر عده وعُده کم باشد، باز قطعاً پیروزی با جبهه حق خواهد بود.

 امام‌جمعه موقت شهرستان لنده گفت: وحدت اسلامی، عامل اقتدار اسلام در برابر کفر و نفاق و اختلاف، آفت بزرگ عزت و استقلال جهان اسلام است که همه مسلمین باید در زیر علم وحدت با همدیگر زندگی کنند.

وی در ادامه گفت: یکی از بزرگ‌ترین برنامه‌های دشمنان بحث جدائی و تفرقه در میان تمامی مذاهب به‌خصوص اهل‌تسنن و تشیع است که لازمه است همه مسلمانان نسبت به این توطئه و خطر آگاه و هوشیارانه عمل کنند.

 الهی نیا گفت: امام علی (ع) در وصیت خود به امام حسین (ع) می‌فرمایند: «و بر شما باد به ارتباط و بذل و بخشش و دوری گزیدن از جدائی و پشت‌کردن به یکدیگر»، لذا بر اساس این توصیه و سفارش مهم مولی علی بن ابی‌طالب (ع) باید وحدت و همدلی را بین امت‌های اسلامی داشته باشیم و از تفرقه و نفاق جلوگیری کنیم.

 امام‌جمعه موقت شهرستان لنده گفت: با بیداری و یادآوری سخنان وحدت‌بخش رسول خدا (ص) و ائمه معصومین (ع) نقشه‌های شوم استکبار، نقش‌برآب گردد و خداجویان وحدت اندیش برگرد قرآن و سنت هماهنگ شوند و با رهبری عترت پرچم استقلال و آزادی را در سراسر گیتی به اهتزاز درآورند.

الهی نیا گفت: جامعه امروزی ما بیشتر از هر زمانی نیازمند امید و امیدآفرینی است چرا که دشمنان دائماً در حال پاشیدن تخم ناامیدی در دل جوانان و آحاد مختلف جامعه هستند.

امیرالمؤمنین(ع) امام عقلانیت، منطق و نظم بود. امیرالمؤمنین(ع) نظم جامعه را حفظ کرد و در نهایت هم که حکومت را بر اثر اصرار مردم پذیرفت، فرمود: «اگر خواست شما نبود، من افسار این شتر را بر گردنش می‎انداختم.»

امیرالمؤمنین(ع) یک لحظه از کار و تلاش در زندگی شخصی فروگذار نکرد حتی امروز پس از ۱۴۰۰ سال به مدینه که مشرف می‎شویم، منطقه‎ای است به نام «آبار علی»؛ یعنی چاه‎هایی که امیرالمؤمنین با دست مبارک خود کنده‌اند و ایجاد کار و اشتغال کرده‎اند. امیرالمؤمنین(ع) در ایجاد اشتغال، فعالیت و تلاش، یک لحظه از پا ننشستند.

امام علی(ع) «مرد میدان جهاد» بود و هر آنگاه که اسلام مورد حمله قرار می‎گرفت، در کنار رسول الله(ص) مانند یک سرباز فداکار تا سرحد جان از اسلام دفاع می ‏کردند و در جبهه جهاد هم اخلاق و معنویت را فراموش نمی‎کردند. ایشان در جنگ با عمرو بن عبدود آنگاه که او به صورت امیرالمؤمنین آب دهان انداخت، از روی سینه‎اش بلند شدند تا کشتن او در آن لحظه، از روی خشم شخصی نباشد و دوباره به میدان برگشتند و در مصاف با او سرش را از تن جدا کردند.

در بازگشت از جنگ صفین نیز وقتی از امام علی(ع) درباره معارف الهی (قضا و قدر) سؤال کردند ایشان با آرامش به سؤال‏ کننده پاسخ داد. سپس دیگران به امیرالمؤمنین گفتند: «این چه وقت پاسخ دادن بود؟»و ایشان فرمودند: «جنگ ما برای بیان حقیقت و معارف الهی است.» پس به‌طور خلاصه می‏ توانیم بگوییم که امام علی(ع)، امام انسانیت، عدالت، اخلاق، تلاش، نظم، فداکاری، جهاد و دفاع از اسلام بود.