دردِ بی‌درمان مردم اهالی مسکن مهر سروک

کودکان که باید در هوای پاک بازی کنند، این روزها با بیماری‌های پوستی و تنفسی دست و پنجه نرم می‌کنند و مادرانی که هر روز با نگرانی به فرزندان خود نگاه می‌کنند، و مردان محله از شدت ناامیدی دست به دامن هر نهادی شده‌اند، اما انگار صدایشان به جایی نمی‌رسد.

۷ سال است که این معضل ادامه دارد، ۷ سالی که پر شده از وعده‌های مسئولان محلی و استانی، از قول مدیران آب و فاضلاب شنیده‌اند که «بودجه نیست»، از زبان استانداری شنیده‌اند که «در دست بررسی است» و از شورای شهر جوابی جز «اولویت با پروژه‌های دیگر است» دریافت نکرده‌اند. اما سوال اینجاست؛ آیا زندگی مردم «اولویت» نیست؟ آیا سلامت کودکان و آرامش خانواده‌ها ارزش پیگیری ندارد؟

این گزارش خبری روایتی است از درد مردمی که است که سال‌ها در سکوت رنج می‌کشند، اما امروز تصمیم گرفته‌اند صدای دردآلود خود را به گوش همه برسانند، لذا می‌طلبد متولیان مربوطه در راستای رضایتمندی شهروندان ساکن این محله اقدامات لازم و سریع را انجام دهند.

انتهای خبر/