شهیدی که پند مادر را پذیرفت

شهید هجیر علیزاده فرزند محمد باقر متولد در سال ۱۳۴۴ در روستایی به نام نصر آباد از توابع شهرستان بویراحمد دیده به جهان گشود

به گزارش صبح زاگرس؛ شهید هجیر علیزاده فرزند محمد باقر متولد در سال ۱۳۴۴ در روستایی به نام نصر آباد از توابع شهرستان بویراحمد دیده به جهان گشود.

در وصیت نامه این شهید بزرگوار آمده است:

پدرو مادرگرامی و عزیز سلام؛

ممکن است وقتی که شما این نوشته را می خوانید من دیگر نباشم واز جسم مادی که دارم خارج شده باشم ؛چون برای یک مسلمان مرگی وجود ندارد واین حالت تحولی بیش نیست.

انسان برای گذراندن امتحان در این جهان آفریده شده است .

امیدوارم در مرگ من زیادبی تابی نکنیدکه از اجر شما بکاهد وتمام کار ها ومسایلی که پیش می آیدبرای امتحان انسان است وفرزند دار شدن هم جزیی از این امتحان است .

فرزند امانتی است پیش شما از طرف خداوند،که در مواقع لزوم آن را باید پس بدهیدوانگهی این مرحله مرگ ،برای همه می باشد ؛<<انالله وانا الیه راجعون >>.

پس چه خوب است آدمی در راه خدا از این مرحله بگذرد.

درشهادت من اگر خواستید مجلس عزاداری بگیرید، آن را تجملی نکنید وپول آن را به مناطق جنگی اختصاص دهید.

وصیتم به پدرو مادر وخواهر وبرادرانم این است :بعد از شهادتم لباس سیاه نپوشیدوعزا نگیرید وافتخار کنید.

که برای اسلام وبرای مردی جهاد رفتم که نایب صاحب الزمان (عج)وهدفش حق و حقیقت ومبارزه با کفر است .

به پدر وبرادرانم بگوییدراهم را ادامه دهند،حتی از راه کمک به فقیران ودرماندگان می دانم خودتان هم محتاج هستید، ولی به خودتان ببالید که خداوند یاری دهنده محتاجان است.

پدرو مادر وبرادرانم !بدانید راهی را که من رفته ام راه حقیقت ودرستی است واز شما خواستارم که امام امت آن مجاهدکبیروعصاره حسین بن علی (ع).رهبر انقلاب امام خمینی را یاری نکماید واورا تنها نگذارید.گریه نکنید وخوشحال باشید ؛زیرا در راه هدف مقدسی گام برداشته ام وجان باخته ام .برادرانم!راه خدا بهترین وبدترین راههااست ودر این راه پوینده وکوشنده باشید . خواهش من این است که برای من هیچ گریه نکنید وهیچ ناراحت نباشید چون که شهید راه اسلام شده ام.باید افتخار کنی که چنین فرزندی راتربیت کردی که افتخار اسلام باشد.

<<مادر فدای تو از من رمیده ای آیا مگر زمن سخن بد شنیده ای >>

مادر به من درسی آموختی که پای خود را جای پای یاران حسین بن علی (ع) گذارده ام ،چه کشته شوم وچه سالم برگردم برای تو افتخار بزرگی است. وصیت دیگری که به برادرانم دارم این است:زندگیتان را در راه خدا فانی کنیدودر فکر مال و دارایی واین ها نباشیدکه مال ومقام واین ها رفتنی است.

انتهای پیام