روایتی از آخرین پرواز عقاب بر فراز سوسنگرد

به گزارش صبح زاگرس؛  ابراهیم امیدبخش یازدهم مردادماه سال 1332 در شهرستان نفت‌خیز گچساران از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد چشم به جهان گشود، وی 2 برادر و 4 خواهر داشت و پدرش «حاج علی» این خانواده سنتی و مذهبی را با درآمد مغازه‌اش اداره می‌کرد.

قبولی در آزمون دانشکده افسری

 ابراهیم دوران ابتدایی خود را در اهواز و دوره متوسطه و دبیرستان را در دبیرستان کورش کبیر (ولایت فعلی) در سال 1351 در گچساران به اتمام رسانید و در همان سال در آزمون دانشکده افسری خلبانی در تهران پذیرفته شد.

وی پس از گذراندن دوره مقدماتی پرواز در سال 52 به آمریکا اعزام شد که علاقه وافر و موفقیت چشمگیری در آموزش هوانوردی و پرواز با تنوعی از هواپیماهای جت باعث شود تا پس از دریافت نشان خلبانی و بازگشت به وطن در سال 54 به پایگاه ششم شکاری در بوشهر اعزام شود و با شایستگی تمام به جمع خلبان هواپیمای اف ۴ بپیوندد.

هرچند ابراهیم در اواخر سال 58 جهت تدریس به خلبانان به تهران اعزام می‌شود و در زمان جنگ تحمیلی بار دیگر برای انجام‌وظیفه به پادگان بوشهر منتقل شد، با شروع تجاوز رژیم بعثی عراق به میهن اسلامی این خلبان جوان و کارآزموده همچنین دیگر فرزندان خلف نیروی هوایی بااحساس ادای دین به میهن اسلامی وارد عرصه کارزار با دشمن می‌شود.

عملیات‌های بدون مرزی

اکنون خطه زرخیز خوزستان نیز همچون دیگر نقاط خاک پاک کشور در معرض تجاوز دشمن بعثی قرارگرفته بود، پروازهای مداوم سروان خلبان «ابراهیم امیدبخش» در داخل مناطق اشغالی و عملیات برون‌مرزی در نوع خود کم‌نظیر بود.

این پروازها گاهی در قالب گشت هوایی و پشتیبانی از نیروهای سطحی و گاهی نیز در آسمان دشمن و باهدف انهدام مراکز حساس اقتصادی و نظامی باعث افزایش انگیزه‌های رزمی در میان دیگر خلبانان نیروی هوایی و نمایشی دلپذیر از ابراز قدرت این نیروی الهی می‌شود.

مأموریت سخت

اکنون سرتاسر جبهه‌های جنگ تحمیلی جولانگاه خلبان بی‌باکی همچنین ابراهیم و هم‌رزمان غیور وی شده بود تا اینکه در پنجاه و هفتمین روز از جنگ تحمیلی و در صبحگاه ۲۷ آبان ماه سال ۵۹ به سروان امیدبخش و تعدادی دیگر از هم‌رزمانش در پایگاه هوایی بوشهر مأموریتی سخت واگذار می‌شود.

ابراهیم به همراه خلبان کابین عقب خود ستوان یکم «محمدتقی حسینی» مأموریتی در خصوص انهدام سپاه 3 عراق که شامل پنج لشکر (3 لشکر زرهی و دو لشکر مکانیزه) که باهدف تصرف سوسنگرد اهواز و آبادان شروع به پیشروی کرده بودند را بمباران هوایی نمایند تا از پیشروی نیروهای بعثی و تصرف شهر سوسنگرد ممانعت به عمل‌آورند.

انهدام سازه‌های نفتی فاو

شهید والامقام به همراه سه فروند از هواپیماهای اف ۴ (فانتوم) پایگاه هوایی بوشهر با انجام 6 نوبت پرواز در ۲۷ آبان ماه ۵۹ اقدام به انهدام مخازن سوخت و ساختمان مرکزی سازه‌های نفتی فاو نموده و چندین دستگاه کامیون سوخت در شمال گمرک صفوان که از کویت به بصره درحرکت بوده تا سوخته ادوات جنگی ارتش عراق را تأمین کنند و همچنین ستونی از نیروهای زرهی دشمن در این مسیر هدف حمله موفق خلبانان دسته پروازی پیش‌گفته قرار گرفتند.

 
شهید والامقام به همراه هم‌رزمانش در مسیر بازگشت متوجه تجمع بخش دیگری از نیروهای دشمن اطراف سوسنگرد می‌شود در این زمان حمله جنگنده‌های اف ۴ به ستون پیاده دشمن گرچه اثربخش بود اما هواپیمای شماره ۲ دسته پروازی هدف آتش پدافند زمین به هوای نیروهای بعثی قرار گرفت و خلبانان آن سروان «ابراهیم امیدبخش» و هم‌رزم خلبانش ستوان یکم «محمدتقی حسینی» به درجه رفیع شهادت نائل و برای همیشه جاویدالاثر شدند.

 امیر سرتیپ خلبان «محمود ضرابی» از خلبانان و قهرمانان هشت سال دفاع مقدس در گفتگوی اختصاصی با این پایگاه خبری درباره رشادت‌های شهید خلبان «ابراهیم امیدبخش» گفت: امروز مصادف با چهل و سومین سالگرد شهادت یکی از قهرمانان بزرگ ملت ایران، شهید سرلشکر خلبان «ابراهیم امیدبخش» است و بنده افتخار دارم به‌عنوان یک خلبآن‌هم‌رزم در طول سال‌های کوتاه زندگی پربار این قهرمان ملی، باهم در یک گردان حضورداشته باشیم.

بازگشت از دوره آموزشی آمریکا

وی افزود: بنابراین به یاد دارم که «امیدبخش» همراه با چهار نفر از خلبانان از دوره آموزشی در آمریکا به ایران بازگشتند آن‌هم برای پرواز با جنگنده فانتوم (اف چهار)، این پنج خلبآن‌هم ابراهیم امیدبخش، علی خسروی، جمشید دینکانی، اسدالله فرهمند و عسکری بودند که به‌جز کاپیتان جمشید دینکانی هر چهار نفر دیگر نیز در طول سال‌ها پرواز به مقام شهادت نائل آمدند.

یک سرباز ایرانی بود

وی ادامه داد: بااین‌وجود نیز این جوان برومند، لایق و کاردان در دوره خلبانی‌اش در آمریکا نیز شاگرداول می‌شود و «ساعت رولکس» گران‌قیمتی هم به ایشان اهدا می‌شود، بااین‌حال این جوان برازنده در دروس و پرواز همیشه سرآمد بود، کارش را بسیار دوست داشت، احساس وظیفه می‌کرد، سلحشور بود و به معنای واقعی کلمه یک سرباز ایرانی بود (اگر ایران به‌جز ویران سرا نیست/ من این ویرانسرا را دوست دارم).

«ابراهیم» عاشقانه کارش را انجام می‌داد

خلبان دوران دفاع مقدس ادامه داد: در حقیقت «ابراهیم» عاشقانه کارش را انجام می‌داد، عاقلانه تصمیم می‌گرفت و مدبرانه اجرا می‌کرد، هرچند در گردان پروازی ما همیشه ابراهیم به‌عنوان یک الگو برای همه بود، جوانانی هم که بعد از ایشان می‌آمدند از هرکسی می‌پرسیدیم می‌خواهید چه‌کاره شوید؟ می‌گفتند می‌خواهیم  همچون «ابراهیم امیدبخش» بشویم چراکه این‌قدر این جوان برازنده بود.

وی افزود: اما چه کردیم، معمولاً خلبانان در جنگنده اف چهار (فانتوم) از کابین عقب بعد از هزار ساعت پرواز به کابین جلو منتقل می‌شوند و بعد از طی دوره‌های کابین جلو ابتدا " Non Leader" (خلبانی که هنوز به مرحله هدایت و رهبری دسته پروازی نرسیده است) بعد به ترتیب لیدر 4، 3، 2 و در آخر هم 1 خواهد شد و در ادامه هم «چک پایلوت» و «تست پایلوت» و کسی که تست پایلوت یک پرواز باشد یعنی خدایگان آن پرواز.

امیر ضرابی در ادامه اظهار کرد: بنابراین «امیدبخش» در مرحله لیدر چهار بود که جنگ تحمیلی آغاز می‌شود معمولاً ما از خلبانانی که هم لِول (رتبه) ایشان بودند چون تجربه جنگ را نداشتند و تازه هم در کابین عقب استفاده می‌کردیم، بااین‌حال نیز خلبانان باتجربه را در کابین جلو و کم‌تجربه ها هم در کابین عقب مستقر می‌شدند.

«ابراهیم» نشان داد که خیلی کار بلد است

وی در ادامه تصریح کرد: اما «ابراهیم» نشان داد که خیلی کار بلد و آماده رزم است درحالی‌که چندین مأموریت را هم با موفقیت انجام داد، در ادامه یک عکس هوایی خیلی محرمانه توسط ابرمرد نیروی هوایی شهید سرلشکر خلبان «فریدون ذوالفقاری» آوردند که در «صفان» مرز بین کویت و عراق کامیون‌ها و تانکرهای سوخت‌رسان رژیم بعث در صف‌های طولانی استقراریافته‌اند.

خلبان دوران دفاع مقدس ادامه داد: این درحالی‌که بود که همان ابتدای جنگ تحمیلی در عملیات کمان 99" با 140 فروند جنگنده تقریباً مراکز سوق‌الجیشی (استراتژیک)، پالایشگاه‌ها، پل‌ها و منابع اصلی رژیم بعث را منهدم کرده بودیم و دشمن بسیار هم درمانده شده بود، لذا از دیگر کشورها نیز درخواست کمک کرده بودند و بعدها در تاریخ هم ثبت شد که 45 کشور از رژیم بعث صدام پشتیبانی و حمایت می‌کردند اگرچه ایران اسلامی یک‌تنه در مقابل دشمنان ایستاده بود.

امیر ضرابی در ادامه گفت: بنابراین لیدر دسته پروازی نیز امیر سرتیپ خلبان «منوچهر محققی» بود که سال گذشته نیز آسمانی شدند و شماره دو پرواز نیز «ابراهیم امیدبخش» بودند با دیگر هم‌رزمشان در کابین عقب، در ادامه نیز مأموریت را به دسته پروازی ابلاغ کردیم و جنگنده‌ها از پایگاه شکاری بوشهر به پرواز درآمدند که آن نقاط حساس را مورد هدف قرار دهند.

 کباب کردن ماهی‌های خلیج‌فارس 

وی تصریح کرد: درست به یاد دارم که یکی از خلبانان را به‌عنوان افسر رابط نیروی دریایی انتخاب کردیم، درحالی‌که به پایگاه «امیدیه» رفته بود و ازآنجا با نیروی دریایی پرواز می‌کرد، آن‌ها در بالگرد و روی خلیج‌فارس در حال پرواز بودند. خلبان ما را که «خلبان شریفی» بود صدا می‌زنند و می‌پرسند که تابه‌حال با بالگرد یا هر پرنده دیگری آن‌قدر پایین روی آب پرواز کرده است؟ ناگهان وی بالگرد را به‌سرعت بالا می‌کشد، علت این کار را که از خلبان شریفی می‌پرسند، وی می‌گوید: «دو فانتوم از زیرمان رد شدند!» آن خلبان در مصاحبه‌هایش گفته که آن دو هواپیمای فانتوم به حدی نزدیک به آب بودند که بخار آتشین حاصل از اگزوز جنگنده‌ها، در حال کباب کردن ماهی‌های خلیج‌فارس بود! به‌هرحال این خلبانآن‌هم «منوچهر محققی» و «ابراهیم امیدبخش» بودند.

امیر ضرابی گفت: البته ما آنچه امروز داریم از برکات خون شهدا است، اما وجه تمایز «ابراهیم امیدبخش» با بقیه خلبانان در این ابعادی بود که خدمتتان عرض می‌کنم، اینکه ازنظر ظاهری از همه این عزیزان بلندبالاتر بودند و بسیار باوقار، باادب، متواضع، فروتن و ازنظر درسی و پرواز نیز سرآمد دیگران بودند.

خلبان دوران دفاع مقدس ادامه داد: در دوره خلبانی‌امریکا با سه نوع هواپیما پرواز می‌کردیم که تقریباً هم مدت دوره دو سال به طول می‌انجامید درحالی‌که «ابراهیم» نیز با هواپیمای سسنا (تک موتور)، هواپیمای جت ساپ سونیک (کمتر از سرعت صوت) و بعد هواپیمای سوپر سونیک (هواپیمای مافوق صوت) که همین نوع شکاری اف پنج را شامل می‌شود پرواز می‌کردند.

وی اظهار کرد: بااین‌وجود نیز در جشن فارغ‌التحصیلی معمولاً نماینده کشوری را دعوت می‌کنند که نشان خلبانی اعطا کنند، بنده وقتی در دوره خلبانی‌امریکا بودم به‌عنوان یک خلبان معمولی نیز فارغ‌التحصیل شدم درحالی‌که هیچ ایرانی و دوست نزدیک هم آنجا نداشتم و یکی از فرماندهان آمریکایی هم آمد و وینگ (نشان) خلبانی‌ام را بروی سینه‌ام زد.

امیر ضرابی ادامه داد: بنابراین در روایت‌ها داریم که وقتی «ابراهیم امیدبخش» در آمریکا فارغ‌التحصیل شدند، در بین تمامی هم‌دوره‌های آمریکایی‌اش، آنجا که آمریکایی‌های لیسانس گرفته می‌آیند تا فوق‌لیسانس بگیرند و خلبان شوند، در بین آن‌ها شاگرداول می‌شود هرچند ابراهیم در گچساران دیپلمش را گرفته بود و در رقابت با چنین افرادی نیز قرار داشت. 

خلبان دوران دفاع مقدس ادامه داد: بنابراین چنین قهرمانانی در جنگ داشتیم که هیچ موضوعی برای آن‌ها محدودیت ایجاد نمی‌کرد. در ادامه مأموریت این خلبانان جان‌برکف به مسیرشان ادامه می‌دهند و به «صفوان» می‌رسند، آن‌هم صف‌های عظیم طولانی تانکرهای سوخت‌رسان و اما چه هدف زیبایی؛ بنابراین تمام آن منطقه را بمباران می‌کنند که تا مدت‌ها هم آن منطقه در شعله‌های آتش می‌سوخت و دود ناشی از آن‌هم بهترین نقطه نشان ما در خاک عراق بود. البته در حال بازگشت خلبان «ابراهیم امیدبخش» دچار سانحه شدند و به همراه هم‌رزم کابین عقبشان به شهادت رسیدند.

امیر ضرابی بیان کرد: هرچند نیروی هوایی در گچساران نیز به یاد دلاوری‌ها و رشادت‌ها این شهید والامقام یادمانی را احداث کرده است تا آیندگان و جوانان ایران‌زمین بدانند که این کشور با عشق و فداکاری و جان‌فشانی شهیدانمان به اقتدار و عزت رسیده است (ایران گر برکنم دل و برگیرم از تو مهر این مهر برکه افکنم و این دل کجا برم ایران).

چون ایران نباشد تن من مباد

وی افزود: بنابراین خون پاک ایرانی در رگ‌های جوانان این سرزمین جاری است و این امر هیچ ربطی هم به ادیان، شیعه و سنی، گرایش‌ها قومی و سیاسی هم ندارد و تنها نقطه اشتراک 85 میلیون ایرانی، وطن و این سرزمین کهن مادری است که هر وقت احتیاج داشته باشید در این مملکت همه انسان‌ها با هر گرایشی پای‌کارند و ما باید این کار و انگیزه را در نسل نوجوان و جوانمان به وجود بیاوریم.

خلبان دوران دفاع مقدس ادامه داد: بنابراین بایستی به امیدبخش گفت امیر سرافراز ایران‌زمین که بر نام تو باد صد آفرین /همیشه بود عشق تو در جهان به گوش و به دل در زمین و زمان/ چون ایران نباشد تن من مباد بدین بوم بر زنده یک‌تن مباد.

امیر ضرابی گفت: این بزرگ‌ترین نقطه اشتراک همه ما ایرانیان است و ما باید به روی این موضوع با جوانان و نسل جدید کارکنیم، معتقدم که اگر ما این کوته نگری، این کوچک بینی و خردبینی را کنار بگذاریم و کلان به همه پدیده‌های عالم نگاه کنیم، می‌بینیم که این خورشیدی که طلوع و غروب می‌کند برای عشق‌بازی ما این کار را می‌کند و من نیز بارها هم گفته‌ام که «گر عاشقی و سرمستی چون نیست شدی هستی».

وی در پایان هم تصریح کرد: بنده به‌عنوان یک سرباز کهنه‌کار در این گوشه از ایران فراموش‌شده‌ام اما «ابراهیم امیدبخش» جاودانه شد و تا آسمان آبی است و پرواز بر آن انجام می‌شود نام درخشان امیدبخش‌ها در آن تابناک و درخشان است؛ بنابراین ما امروز افتخار به شهدایمان داریم و امید داریم که لایق باشیم و این شایستگی را هم داشته باشیم که راهشان را ادامه دهیم؛ بنابراین هر وقت از «امیدبخش» یادکردید بگویید «ابراهیم امیدبخش» سرآمد بود.

روز شهادت

بر این اساس در عمليات آزاد‌سازي سوسنگرد در 26 آبان ماه سال 1359 كه به شكست حصر سوسنگرد منجر شد، 24 خلبان نيروی هوايی شركت داشتند كه از اين تعداد «سروان خلبان شهيد هوشنگ كيان‌آرا»، «سيد محمدتقی حسينی»، «محمد کام بخش ضيايی»، «نعمت‌الله اكبری سامانی»، «سرهنگ دو خلبان يونس خوش‌بين» و «ستواني كم خلبان ابراهيم‌ اميدبخش» به شهادت رسيدند. 

هم‌چنين «استوار دوم شهيد حسين سلمان زاده»، «گروهبان يكم شهيد»، «ابراهيم قهوه‌چی زاده»، «استوار دوم شهيد غلامعلي حلاج قدوی»، «سروان فنی شهيد عبدالله عيسی پور»، «ستوان دو شهيد سید علی‌اکبر حيدری» نيز از ديگر شهدای نيروي هوايی ارتش در جريان عمليات آزاد‌سازی سوسنگرد هستند.  سرلشکر خلبان جاویدالاثر «ابراهیم امیدبخش» از خلبانان گردان 61 شکاری بوشهر بود.

نام‌گذاری فرودگاه نفت گچساران بنام شهید

بر این اساس در 20 بهمن‌ماه 95 فرودگاه نفت گچساران با حضور جمعی از تیزپروازان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به نام شهید امیر سرلشکر، خلبان شهید جاویدالاثر «ابراهیم امیدبخش» نام‌گذاری شد.

انتهای خبر/