کی صبرش تمام می‌شود؟
رقابت سرعت‌گیرها و راننده‌ها در یاسوج
گسترش بی‌رویه و غیراصولی سرعت‌گیرها در یاسوج، ابعاد نگران‌کننده‌تری به خود گرفته است. این موانع، که پیش از این به معضلی برای خودروها و اعصاب شهروندان تبدیل شده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» یاسوج، این روزها صحنه یک تضاد عجیب است. از یک سو، خیابان‌های فرسوده و چاله‌دار که خود بزرگ‌ترین مانع سرعت هستند، و از سوی دیگر، انبوهی از سرعت‌گیرها و دست‌اندازهای غیراستاندارد که مانند قارچ در سطح شهر سبز شده‌اند.
این پدیده نه تنها آرامش و ایمنی را برای شهروندان به ارمغان نیاورده، بلکه به معضلی برای خودروها، اعصاب رانندگان و نشانه‌ای از ضعف در مدیریت یکپارچه شهری تبدیل شده است.
واقعیتی به نام «هر ۱۰ متر، یک دست‌انداز»
شهروندان یاسوجی از تجربه روزمره خود در رانندگی می‌گویند که «در مسیر ۱۰ دقیقه‌ای، باید از روی بیست سرعت‌گیر رد شوند» این تنها روایت یک راننده نیست، بلکه داستان مشترک بسیاری از ساکنان مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد است. سرعت‌گیرهایی که بسیاری از آنها فاقد رنگ‌آمیزی و علائم هشداردهنده هستند و به صورت بی‌ضابطه نصب شده‌اند.
گلایه‌های سه‌گانه؛خودرو، هزینه و اعصاب
رانندگان از هزینه‌های مکرر جلوبندی و تعمیرات خودرو گلایه دارند و همچنین ترمز و حرکت مکرر پشت این موانع، مصرف سوخت را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد از سویی دیگر آسیب روانی این مسئله بسیار زیاد تر است؛ رانندگی در چنین شرایطی به یک آزمون روزانه صبر و اعصاب تبدیل شده است.
پارادوکس مدیریتی؛ جاده خراب، سرعت‌گیر اضافه!
طنز ماجرا آنجاست که بسیاری از این سرعت‌گیرها در خیابان‌هایی نصب شده‌اند که خود وضعیت مطلوبی ندارند. امروز یاسوج نه تنها در محاصره سرعت‌گیرها، که در چنبره بی‌برنامگی و ناهماهنگی اسیر شده است.
مشاهدات میدانی از واقعیتی تلخ پرده برمی‌دارد؛ بسیاری از این سرعت‌گیرهای غیراستاندارد، حتی توسط نهادهای مختلف و بدون کوچک‌ترین هماهنگی با شهرداری و خارج از مصوبات شورای ترافیک نصب شده‌اند؛ این هرج و مرج، هزینه‌هایش را مستقیماً از جیب شهروندان و کیفیت زندگی شهری بیرون می‌کشد.
میدان بی‌قانون سرعت‌گیرها؛ از اقدام خودسر تا هزینه‌های گزاف
بر اساس مشاهدات میدانی در برخی معابر یاسوج، فاصله بین دو سرعت‌گیر به کمتر از ۳۰ متر می‌رسد؛ اما مشکل، تنها تعدد آنها نیست؛ شهردار یاسوج در گفتگو با خبرنگار ما گفته است«گاهی دستگاه‌ها برای مقابل ساختمان خودشان سرعت‌گیر نصب می‌کنند و حتی از شهرداری استعلام نمی‌گیرند.» این اقدامات خودسرانه و بدون نقشه، کل شبکه ترافیک شهر را به میدانی آزمایشی و پرخطر تبدیل کرده است.
گسترش بی‌رویه و غیراصولی سرعت‌گیرها در یاسوج، ابعاد نگران‌کننده‌تری به خود گرفته است. این موانع، که پیش از این به معضلی برای خودروها و اعصاب شهروندان تبدیل شده بود، اکنون حتی مانع از رسیدن به موقع خودروهای امدادی به بیمارستان می‌شود و جان انسان‌ها را به خطر می‌اندازد. این در حالی است که کارشناسان، راه‌حل‌های مدرن و کم‌هزینه‌تری را برای مدیریت ترافیک پیشنهاد می‌دهند.
از منظر بصری نیز این سرعت‌گیرها چهره شهر را مخدوش کرده‌اند. بسیاری از آنها فاقد رنگ‌آمیزی استاندارد و علائم شب‌نما هستند و در شب به کابوسی برای رانندگان تبدیل می‌شوند. یک کارشناس شهرسازی در این باره به تسنیم می‌گوید: «این وضعیت، نه تنها زیبایی شهر را از بین برده، بلکه ذهنیت منفی از مدیریت شهری در اذهان عمومی ایجاد کرده است.»
راه حل‌های مغفول‌مانده؛ از چراغ هوشمند تا آسفالت باکیفیت
تحلیل‌گران امور شهری تاکید می‌کنند که راه‌حل مدیریت ترافیک، توقف کامل شهر نیست. آنها معتقدند شهرداری باید سیاست خود را از نصب بی‌هدف مانع به سمت «مدیریت علمی ترافیک» تغییر دهد. استفاده از چراغ‌های هوشمند، دوربین‌های کنترل سرعت و ارتقای کیفیت آسفالت می‌تواند جایگزینی منطقی و کارآمد برای این جنگ بتنی باشد.
تجربه سایر شهرها؛ آموزش و نظارت به جای مانع‌تراشی
تجربه موفق بسیاری از شهرهای کشور نشان می‌دهد که می‌توان نیاز به سرعت‌گیرهای بی‌رویه را از بین برد. آموزش فرهنگ رانندگی به شهروندان، افزایش نظارت پلیس راهنمایی و رانندگی و مهم‌تر از همه، بهبود زیرساخت‌های معابر، راهکارهایی هستند که در عین کاهش خطرات، آرامش را به خیابان‌ها بازمی‌گردانند.
سوال اساسی: مدیریت شهری کی سرعت می‌گیرد؟
اکنون پرسش اصلی این است: آیا وقت آن نرسیده که مدیران شهری یاسوج به جای کاهش سرعت خودروها با موانع فیزیکی، بر سرعت اصلاح زیرساخت‌های شهری بیفزایند؟ به نظر می‌رسد پاسخ به این سوال، کلید بازگرداندن آرامش واقعی به این شهر زیبای زاگرسنشین است.
به نظر می‌رسد مسئولان شهری برای حل معضل سرعت غیرمجاز، به جای بهبود کیفیت آسفالت، گسترش شبکه معابر و فرهنگ‌سازی، به راه‌حلی سریع و کم‌هزینه اما پرهزینه برای مردم روی آورده‌اند: تولید انبوه سرعت‌گیر. نتیجه این اقدام، نه تنها مشکل ترافیک را حل نکرده، بلکه بر دشواری‌های تردد در شهری کوهستانی مانند یاسوج افزوده است. شهروندان یاسوجی حق دارند بپرسند: آیا وقت آن نرسیده که به جای مسکن‌های موقت، به فکر درمان ریشه‌ای دردهای ترافیکی شهر باشند؟
شهردار یاسوج در گفتگو با خبرنگارما با تأیید برخی مشکلات ناشی از سرعت‌گیرهای غیراستاندارد، از برنامه‌ریزی برای ساماندهی این معضل شهری خبر داد و گفت: این سرعت‌گیرها بر اساس دستورالعمل‌های شورای ترافیک نصب شده‌اند، اما به زودی نسبت به استانداردسازی آنها اقدام خواهیم کرد.
کیوان آشنا بیان داشت: صب سرعت‌گیرها در معابر پرتردد و پرخطر بر اساس مصوبات شورای ترافیک شهرستان و با هدف حفظ ایمنی عابران پیاده انجام شده است. البته برخی از این سرعت‌گیرها ممکن است استانداردهای لازم را نداشته باشند که این موضوع را می‌پذیریم.
وی با بیان اینکه ایمنی و سلامت شهروندان برای ما اولویت است؛تصریح کرد: در حال بررسی مسیرهای ویژه خودروهای امدادی هستیم و در موارد لازم، تمهیدات ویژه‌ای برای عبور بی‌مانع این خودروها اندیشیده خواهد شد.
شهردار یاسوج تأکید کرد:علاوه بر ساماندهی فیزیکی سرعت‌گیرها، در حال تهیه طرح جامع مدیریت ترافیک شهری هستیم که استفاده از روش‌های مدرن مانند دوربین‌های کنترل سرعت و سیستم‌های هوشمند را نیز شامل می‌شود.
حال وضعیت سرعت‌گیرهای یاسوج، تنها یک معضل ترافیکی نیست؛ بلکه نماد عینی نبود مدیریت یکپارچه شهری و ضعف در حکمرانی است.
تا زمانی که هر نهادی برای خود سیاست جداگانه‌ای در پیش گیرد و نظارتی بر اجرای مصوبات وجود نداشته باشد، نه تنها مشکل ترافیک حل نخواهد شد، بلکه بار مالی و روانی جدیدی بر دوش مردم این شهر کوهستانی گذاشته می‌شود. وقت آن رسیده که شهرداری و دستگاه‌های نظارتی، با قاطعیت جلوی این آشفتگی را بگیرند و بودجه‌های عمومی را به جای ایجاد مشکل جدید، برای حل معضلات اساسی شهر هزینه کنند.
