دهدشت؛ شهر بدون نماد

به گزارش پایگاه تحلیلی « صبح زاگرس » دهدشت شهری تاریخی با سابقه فرهنگی وتاریخی است که در سایه بی‌توجهی مسئولان یک شهر محروم است.

شهر تاریخی بلادشاپور، از المان‌ها و امکانات شهری بی‌بهره است و چهره نازیبایی این شهر در مقابل چشمان مسافران و رهگذران هر روز نمایان‌تر می‌شود.

از ورودی‌ نابسامان شهر گرفته تا نبود فضای سبز کافی، مراکز تفریحی و رفاهی، نبود معابر مناسب، خیابان‌های با آسفالت‌های تیرخورده و هزار مشکل دیگر به خوبی نشان می‌دهد که فضای شهری در دهدشت، حلقه گمشده این شهرکهن و تاریخی است.

دهدشت را می‌توان شهری با حداقل امکانات نامید چرا که با مشاهده وضعیت نامناسب خیابان‌ها، معابر، میدان‌ها و چهره سرد و بی روح میدان اصلی شهر گواه خوبی بر این مدعا است که بی توجهی چند ساله مسیولان به وضعیت ظاهری و مبلمان شهری دهدشت این شهر را در عقب‌گر چندین ساله فرو برده است.

المان شهری نماد یا نشانه‌ای است که برای هویت بخشی و زیباسازی میادین شهر مورد استفاده قرار می‌گیرد المان میادین اگر متناسب با فرهنگ و هویت شهر باشد درک زیباشناسی شهروندان را ارتقا می‌دهد.

در میادین شهر تاریخی دهدشت المان‌های نصب شده که هیچ سنخیتی با فرهنگ این دیار ندارد و کج سلیقگی در طراحی و نصب المان‌ها نه تنها سیمای شهر را جذاب نکرده بلکه در جاهایی جلوه بصری مورد تمسخر و نقد قرار گرفته است و برخی از این المان‌های به چندین دهه بر می‌گردند که هنوز فکری برای تغییر انها نشده است.

اگر گذری در شهر دهدشت کرده باشید در یکی از میادین این شهر که مراکز دانشگاهی، دادگاه و .... علاوه بر رهگذاران، مراجعه کننده‌گان نیز روزانه از این میدان می‌گذرد . میدانی که به نام یکی از سرداران شهید مزین شده است اما به جای نصب المان یا نمادی از ایثار و شهادت یک کوزه طراحی و نصب شده است.

دهدشت شهری که بیش از نیم قرن قدمت و سابقه فرهنگی وتاریخی درخشان را در کارنامه خود دارد و از آثار تاریخی ارزشمند و زیبایی‌های طبیعی برخوردار است، اما بی‌توجهی به حفظ بافت شهری و هویت این شهر و محرومیت آن از المان‌ها و امکانات شهری، چهره نازیبایی از این مکان را در مقابل چشمان مسافران و رهگذران و شهروندان به تصویر کشیده است.

میدان مرکزی دهدشت که محل اجتماعات ملی و مذهبی و مهمترین نقطه این شهر است شکل به هم ریخته و بی‌نظمی دارد و تأسف‌بارتر اینکه این میدان حتی از یک تابلوی نامگذاری هم بی‌بهره است و فقط مردم خود شهر به صورت پیش فرض اسم این میدان را می‌دانند.

مردم دهدشت میدان امام حسین«ع» را به اسم فلکه می‌شناسند و هر مسافر غیر بومی که وارد این شهر شود در نبود تابلو و المان در خور شأن برای آدرس‌یابی سردرگم می‌شود و باید از عابران پیاده پرس‌وجو کنند تا این میدانی که در وسط شهر قرار دارد را دریابند.

  المان این میدان «گوی سفینه‌النجاه » در اغتشاشات آبان ماه ۱۴۰۱ توسط عده‌ای از اغتشاشگران به آتش کشیده شد و از آن زمان تاکنون اقدامی برای فضاسازی این میدان انجام نگرفته است و همچنان بعد از گذشت بیش از ۲ سال از آن واقعه، این شهر از داشتن یک المان یا یک نام در میدان اصلی خود بی نصیب مانده است.

امام جمعه دهدشت نیز در این خصوص با اشاره به اینکه دهدشت شهری با مبادی ورودی بی‌روح با وجود نیم قرن سابقه هنوز به سیمای واقعی و در خور شأن نرسیده است، گفت: نه شهروندان احساس مسئولیت دارند نه مدیریت شهری و مسئولان برای ساختنش دغدغه مند هستند.

حجت‌الاسلام علی وحدانی فر افزود: مدیریت شهر از دست شهرداران در رفته است به نظر می‌رسد هر کس هر کاری خواسته انجام داده و مدیران شهری نتوانسته‌اند مدیریت کنند تا شهر بر اساس ضوابط و اصول پایدار ساخته شود.

وی با اشاره به اینکه ساماندهی نیروی انسانی به درستی انجام نشده است تصریح کرد: هر شهرداری که می‌آید از مازاد نیروی انسانی و نبود درآمد برای پرداخت هزینه‌ها می‌نالد و درآمدزایی حلقه مفقوده در مدیریت شهری است منابع پایدار وجود ندارد و شهرداری متکی به کمک‌های دولت است.

وحدانی فر با بیان اینکه المان‌های شهر فاقد هویت اسلامی و ملی هستند، اضافه کرد: در مبلمان شهری نگاه کارشناسانه و معماری وجود ندارد. انتظار دغدغه‌مندان و دلسوزان از شهردار این است که عزم خود را جزم کرده با تعامل و همراهی شورای شهر و همفکری با متخصصان و صاحب نظران و استفاده از تجارب شهرداران موفق دیگر شهرها فعالیت خوبی در جهت توسعه و تغییر شهر انجام شود.