به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»  شهید سید باقر ترحمی دوشنبه هفتم مهرماه ۱۳۴۱ در روستای کمبل از توابع شهرستان گچساران چشم به جهان گشود.

همواره بر این باور بود که این دنیا، دنیای فانی است و برای همه، روزی تمام شدنی است و به کسی وفا نخواهد کرد، همانگونه که به گذشتگان ما، بزرگان دین ما وفا نکرد.

جنگ و مشکلات آن روزی به اتمام خواهد رسید و سرافراز آن کسی است که مردانه از آب و خاک و میهن عزیز خود دفاع نموده است.

با این اعتقاد ملبس به لباس مقدس سرباز وظیفه ارتش شد و پس از رشادت های فراوان سرانجام یازدهم تیر ماه ۱۳۶۳، در اهواز دچار سانحه رانندگی شد و به فیض شهادت نائل آمد 

وصیت نامه شهید

من با یادآوری برخود لازم دانستم چند کلمه ای را حتی به عنوان وصیت خدمت پدرومادرعزیزم،برادران و خواهرانم و حتی دوستان وفامیل های وابسته ام عرض نمایم و به آنها بگویم که این دنیا،دنیای فانی است و برای همه روزی تمام شدنی است و به کسی وفا نخواهد کرد همانگونه که به گذشتگان ما،بزرگان دین ما حتی پیامبر اسلام وائمه اطهار وفا نکرد پس بیایید تا زنده هستید در مقابل حوادث و مشکلات دنیوی مقاوم و صبور باشید جنگ و مشکلات آن روزی به ا تمام خواهد رسید و سرافراز آن کسی است که مردانه از آب و خاک و میهن عزیز خود دفاع نموده است. 

اکنون روز صبر ومقاومت وروز شکیبایی است.

پس بیایید راه امام عزیزوراه شهدا را ادامه بدهیم وتا آخرین قطره خون خود از اسلام دفاع نماییم.

 بنده علی رغم علاقه زیادی که به پدر ومادر وبستگان خود دارم و لحظه ای تحمل دوری آنها را نداشتم اما درشرایط فعلی فرامین امام عزیزو رهنمودهای او را بر همه چیز خود ترجیح داده ام و می خواهم فردای پس از جنگ شرمنده خانواده شهدا نباشم و دین خود را به به اسلام ومسلمین ادا نمایم.

از راه دور دست پدر ومادرم را میبوسم واز همه برادران و خواهرانم وبستگانم حلالیت طلبیده و تقاضا دارم چنانچه برنگشتم صبر و شکیبایی داشته باشید و مصیبت های دیگر خانواده شهدا را فراموش نکنند و از همین جا باردیگرسلامی به بلندای کوه خامی اهدا نموده وسپس از همه آنها خداحافظی می نمایم

 به امید پیروزی خون بر شمشیر و سلامتی امام ورزمندگان اسلام .

ما زنده به آنیم که ارام نگیریم         موجیم که آسودگی ما عدم ماست

انتهای خبر/