جلاله زیر برف؛
فریاد یخزده جلاله؛ نیاز فوری به بازگشایی معابر
جلاله دنا سه روز است در محاصره برف و گل مانده، شریانهای حیاتی قطع؛ تنها مسیر لردگان با الاغ، موتور و مشقت برای اهالی باز است. مسئولان پاسخگو باشند.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»؛ استان کهگیلویه و بویراحمد، ملقب به پایتخت طبیعت ایران، همچون نگینی درخشان بر تارک زاگرس، همواره مأمن مردمانی صبور و سختکوش بوده است. اما در پسِ قامتِ استوار کوهها و چشماندازهای کمنظیر، زخمِ دیرینهای به نام محرومیت زیرساختی و غفلت مضاعف بر پیکره برخی مناطق دورافتاده سنگینی میکند.
شهرستان دنا، با وجود جاذبههای بیبدیل و استعدادهای بالقوهاش در زمینه کشاورزی و دامپروری، هنوز مناطقی را در دل خود جای داده که در نخستین ستیز با ناملایمات طبیعی، به سرعت در دایرهای از انزوا و بُنبست فرو میروند.
منطقه محروم جلاله، حکایتِ تکراریِ این سیاق نامطلوب و عقبماندگی مزمن است؛ جایی که کوهستانی بودن جغرافیا، به جای آنکه فرصتی برای توسعه پایدار باشد، به «پرتگاه جغرافیا» برای عسرت معیشت مردم تبدیل شده است.
در پی رسالتِ خبری و پیگیری دغدغههای مردم شریف استان، پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» با دریافت مجموعهای از تصاویر و مستندات ویدئویی مستدل از طریق بخش فعال «شهروند خبرنگار» خود، پرده از وضعیت اسفبار و غیرقابلقبول مسیرهای ارتباطی روستاهای جلاله برداشته است. این تصاویر و فیلمها، فریادی از جنس استغاثه و تجسد ناکارآمدی زیرساختها است که نیاز به اقدام عاجل و تدبیر عقلانی مسئولان را تبیین میکند.
مستفاد از گزارشهای میدانی ارسالی، منطقه جلاله طی سه روز اخیر در پی نزولات سخاوتمندانه آسمانی، به ویژه بارش برف و تبدیلشدن مسیرهای خاکی به تودههای گلولای لجنی، عملاً به یک جزیره محصور و دورافتاده تبدیل شده است.
شریانهای حیاتی و کریدورهای خاکی این روستاها که آنها را به شهر پاتاوه، به عنوان نزدیکترین مرکز خدماترسانی، پیوند میدهد، به کلی مسدود و غیرقابل تردد گشته و تردد هرگونه وسیله نقلیه سبک و سنگین در آن به امری محال بدل شده است.
غلبه سهمگین گلولای و محاصره بلورین برف، زیرساختهای ضعیف و فاقد آسفالت این منطقه را به زانو درآورده است؛ امری که متبلورکننده ضعف مهندسی جادهسازی و کمتوجهی به راهبرد نگهداری مسیرهای کوهستانی صعبالعبور است. این وضعیت، بَرهوتی از آسفالت را در برابر دیدگان ما قرار میدهد.
جلاله؛ در بنبست قطع ارتباط و مخاطرات زیستی
مسدودی سهروزه جاده، پیامدهای سنگین و مضاعفی را بر اهالی تحمیل کرده است که عملا بیشتز از یک توقف ساده در تردد است. این قطع ارتباط، به معنای تعطیلی قهری مدارس، اخلال در زنجیره تأمین مواد غذایی، سوخت و کالاهای اساسی و مهمتر از همه، توقف کامل دسترسی به خدمات حیاتی و درمانی است.
در صورتی که فردی از اهالی دچار حادثه یا بیماری اورژانسی شود، عملاً امکان انتقال او به مراکز درمانی وجود نداشته و مسئولیت هرگونه مخاطره زیستی احتمالی، متوجه متولیانی خواهد بود که پیشبینی و تجهیزات لازم برای مدیریت بحرانهای طبیعی در این مناطق را در نظر نگرفتهاند.
تلاش جهادی اهالی در غیاب ماشینآلات دولتی
آنچه بر عمق فاجعه و تلخی روایت میافزاید، انفعال و عدم حضور مؤثر و قاطع ماشینآلات سنگین راهداری در ساعات اولیه و حتی چند روز پس از بحران است. اهالی صبور، متکیبهنفس و نجیب روستاهای جلاله، ناگزیر شدهاند تا با تکیه بر توان محدود خود، بیل و کلنگ و در قالب یک تلاش جهادی و خودجوش، مسیری اضطراری را به سمت شهرستان لردگان در استان همجوار باز کنند.
این مسیر، که تنها روزنه امید مردم برای رفع احتیاجات اولیه محسوب میشود، در وضعیتی فوقالعاده دشوار، صرفاً برای گذر چهارپایان، موتورسیکلتها و آن هم با سختی و مشقت بسیار برای تردد محدود ماشینآلاتی همچون تراکتورها، تا حدودی گشوده شده است.
این دسترسی شکننده، نه تنها تأمینکننده نیازهای اساسی نیست، بلکه خود، ریسک جانی و مالی مضاعفی را بر اهالی تحمیل میکند و سندی دیگر بر عدم اختصاص اعتبارات تخصیصیافته به این مناطق است.
این انزوا باید شکسته شود
از سیاق این وقایع برمیآید که معضل راههای ارتباطی در مناطق محروم دنا، فقط یک مسأله فصلی و یا موردی نیست، بلکه این معضل ناشی از یک خلأ راهبردی عمیق در حوزه زیرساختها و نظارت عالیه بر نحوه اجرای پروژههای عمرانی و تخصیص بودجههای استانی است.
ساکنان روستاهای جلاله، با ارجاع مشکل خود به رسانه «صبح زاگرس»، عملاً ندای مظلومیت خویش را به گوش مسئولان استانی رساندهاند و از متولیان امر در استانداری به عنوان عالیترین مقام اجرایی، فرمانداری دنا و اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای طلب چارهاندیشی فوری دارند.
آیا رواست در عصر پیشرفت و توسعه، بخشی از مردم شریف این استان، به دلیل فقدان یک مسیر ایمن و آسفالته باکیفیت، از ابتداییترین حقوق خود چون دسترسی پایدار به خدمات درمانی، آموزشی و تأمین مایحتاج محروم شوند؟
مسئولیت خطیر مسئولان، صرفاً به بازگشایی مقطعی جادهها محدود نمیشود؛ بلکه ایجاب میکند طرحی جامع و کوتاهمدت و بلندمدت برای آسیبشناسی زیرساختها، تخصیص بودجه اضطراری، پیش از آنکه فاجعهای انسانی رقم بخورد، تبیین و کلید زنند.
مردم رنجدیده جلاله، چشمانتظارند تا این انزوای تحمیلی شکسته شود و زاگرسنشینان، شایسته خدمتی درخورِ شأن و صبرشان هستند.
آقای گلزاری از مخاطبان «صبح زاگرس» که خود از اهالی این روستا بوده با اظهار ناراحتی افزود: چندین روز است که از خانواده خود خبر ندارم، وضعیت بدی است، جاده بسته است و بسیار خطرناک است.
وی بیان داشت: مردم به شهر پاتاوه دسترسی ندارند و باید از لردگان سفر کنند، آیا رواست که هر روستایی چیزی حدود ۱ میلیون کرایه برای انجام کارهای خود بپردازند؟
چرا مسئولان کاری برای روستاهای محروم جلاله انجام نمیدهند؟ آیا مردم مناطق محروم را فقط در زمان انتخابات ملاقات میکنند؟
«صبح زاگرس» ضمن انعکاس قاطع این گزارش و به رسم امانتداری از صدای مردم، پیگیری مستمر و مجدانه این مطالبه مردمی را تا حصول نتیجه نهایی در دستور کار خود قرار خواهد داد.
فیلم مربوطه از این وضعیت اسفبار را در زیر دنبال کنید؛
انتهای خبر/
