صبح زاگرس گزارش میدهد؛
جاده چرام به دهدشت همچنان خون طلب میکند
جاده دهدشت به چرام هر لحظه بوی مرگ میدهد و به دلیل عدم رعایت مسائل ایمنی از جمله نبود جداکننده یا نیوجرسی امکان تصادف وجود دارد و درصورتیکه مسئولان امر برای این پروژه چارهاندیشی نکنند این «جاده مرگ» دوباره خون طلب میکند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»، جاده چرام به دهدشت معروف به «جاده خون» که هرازگاهی موجب داغدار شدن خانوادهای در دو شهرستان چرام و کهگیلویه میشود، در پی تصادفات تکراری و تلخ این در این جاده، این بار ۴ نفر به شکل دلخراشی جان خود را از دست دهند تا بار دیگر عدم توانایی مسئولان استان در اتمام یک جاده ۱۴ کیلومتری و فشل بودنشان را بر همگان عیان سازد.
جاده چرام به دهدشت بطول ۱۷ کیلومتر که پس از سالها مطالبه مردمی از مسئولان بالاخره بحث تعریض و چهاربانده شدن آن به گفته مسئولان در سال ۹۳ آغاز شد هر چند فاز اول آن از ورودی دهدشت تا روستای سمغان پیش از سال ۹۳ آغاز و بعد از چندین تصادفات منجر به مرگ و پس از چند سال پایان یافت و ادامه کار از روستای سمغان از سال ۹۳ آغاز شد.
این جاده ارتباطی به دلیل نداشتن ایمنی کافی سالهاست که حادثهآفرین شده و به دلیل طولانیشدن روند اجرای پروژه تعریض و بهسازی، تاریک بودن، وجود چندین نقطه حادثهخیز، نداشتن خطکشی مناسب و علائم هشدار دهند و نبود جداکننده و یا نیوجرسی در طول مسیر، هرساله تصادفات زیادی در این محور گزارش میشود.
پس از سالها کشوقوس فراوان و با اعتبارات قطره چکانی به گفته مسئولان بیش از ۹۸ درصد جاده چرام - دهدشت چهارخطه شده و کمتر از یک کیلومتر از این جاده باقیمانده که چندین سال است علیرغم وعدههای هر ساله مسئولان برای اتمام آن اما هنوز راکد مانده و این در حالی است که چند صد متر باقیمانده حدفاصل تقاطع روستای " مهد " و تقاطع روستای " لیر تلخک " که متأسفانه یکی از نقاط حادثهخیز این جاده است و هرساله در این نقطه شاهد تصادفات جرحی و فوتی هستیم.
هر چند مسئولان چندین سال است وعده اتمام این پروژه را میدهند، هر ساله یکی وعده تا دهه فجر میدهد، دیگری وعده تا عید نوروز و گاهی وعده پایان تا هفته دولت اما از اتمام این چند صد متر خبری نبود و باوجوداینکه زیرسازی و قیرریزی انجام شده اما پروژه راکد است و هیچگونه فعالیتی صورت نمیگیرد.
اگر در هر سال فقط یک کیلومتر کار شده این پروژه چند سال قبل به پایان رسیده بود؛ اما گویا باید برای وجببهوجب این جاده خون ساکنان این مناطق ریخته شود تا شاید مسئولان به خود تکانی دهند و از خواب غفلت بیدار شوند.
متأسفانه، بحث ایمنسازی و نصب علائم و تابلوهای هشداردهنده در این جاده وضعیت مناسبی ندارد و بحث خط کشیهای این مسیر هم حرفوحدیثهای خودش را دارد.
خطکشیها قبلی را پاک نکرده، دوباره جاده را خطکشی کردهاند بهطوریکه در شبها تشخیص خطوط مسیر از هم بهسختی صورت میگیرد و در برخی نقاط خطوط جداکننده جاده چنان با هم گلاویز و در هم شدهاند که راننده در مسیر طرف مقابل قرار میگیرد و برای رانندگانی که برای اولینبار در شب قصد عبور از این مسیر را دارند هر لحظه امکان تصادف وجود دارد.
جاهایی از مسیر هم که جاده درست تعمیر است کمبود علائم هشداردهنده بهخصوص در شب بهوضوح آشکار است.
وضعیت نامطلوب و ناایمن این مسیر ارتباطی که مسیر اصلی دو شهرستان چرام و کهگیلویه است موجب گلایه و اعتراض مردم شده و بارها به مشکلات این جاده توسط رسانهها پرداخته شده اما متأسفانه بیتوجهی مسئولان موجب شده که این پروژه سالها طول بکشد.
آیتالله مهدی انصاری قمی که در ایام محرم برای سخنرانی در دو شهر دهدشت و چرام حضور داشت که جلسهای که با حضور مسئولان شهر دهدشت برگزار شده بود از وضعیت نامناسب این جاده گلایه شدید داشتند و برای این پروژه در چند نوبت تذکر داده بودند و همچنین امامجمعه چرام در سال گذشته چندین نوبت نسبت به راکد بودن این پروژه هشدار داده و رسانهها بارها به این زخم کهنه پرداخته بودند؛ اما متأسفانه گوش شنوایی وجود نداشت.
سید حمزه محقق زاده در گفتوگو با خبرنگار صبح زاگرس گفت: از زمان تصدی مسئولیتم در فرماندار کهگیلویه چندین بار با مسئولان راهداری و پیمانکار جلسه داشتیم هر چند پیمانکار مطالبه چندانی ندارد؛ اما متأسفانه به دلیل مشکلاتی که با هم داشتند از هم گروکشی داشتند این پروژه راکد مانده است.
فرماندار شهرستان کهگیلویه افزود: در جلسهای که دیروز با حضور دادستان کهگیلویه، آقای پیمانجو مدیرکل راهداری و حملونقل جادهای استان و پیمانکار پروژه داشتیم قرار شد که بهزودی عملیات اجرایی پروژه جاده چرام به دهدشت و پروژه دهدشت به طولیان مجدد آغاز شوند.
وی تأکید کرد: امیدوارم که مسئولان راهداری و پیمانکار به وعده خود عمل کنند.
متأسفانه، جاده دهدشت به چرام هر لحظه بوی خون میدهد و به دلیل عدم رعایت مسائل ایمنی از جمله نبود جداکننده یا نیوجرسی، تابلوها و علایم هشداردهنده مناسب و خطوط جداکننده در کل مسیر حتی با آسفالت این چند صد متر باز هم امکان وقوع تصادف بالاست و درصورتیکه مسئولان امر برای این پروژه چارهاندیشی نکنند این «جاده مرگ» دوباره خون طلب میکند.
انتهای خبر/