پیگیری مطالبات مردمی؛
پایان یک روستا، آغاز یک شهر؟سرگذشت بوستان
بوی تعفن دام در شهر بوستان زندگی شهری را برای شهروندان بوستانی به جهنم تبدیل کرده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» در روستاها نگهداري دام در گوشهاي از منزل امری طبيعی است، اما در شهرها با وجود اینکه نگهداری دام خلاف قانون است، برخی افراد حقوق ديگر شهروندان را فداي خواستههاي خود ميکنند و بدون در نظر گرفتن ايجاد آلودگيهای محيطي و تبعات آن، دست به اين کار میزنند.
تأثیر بر کیفیت زندگی بوی تعفن ناشی از دامداریها میتواند به شدت بر کیفیت زندگی ساکنان مناطق نزدیک به این دامداریها تأثیر بگذارد. این بو نه تنها باعث ناراحتی و آزار روحی میشود، بلکه میتواند به کاهش ارزش ملک و زمینهای مسکونی نیز منجر شود.
گلایه شهروندان از بوی تعفن دام در شهر یکی از معضلات جدی است که میتواند تأثیرات منفی بر کیفیت زندگی و سلامت عمومی داشته باشد. این مشکل به ویژه در شهرهایی که دامداریهای سنتی در نزدیکی مناطق مسکونی قرار دارند، بیشتر احساس میشود.
مشکلات بهداشتی بوی تعفن معمولاً نشانهای از عدم رعایت بهداشت در نگهداری دامها و مدیریت فضولات آنهاست. این موضوع میتواند به شیوع بیماریها و آلودگی محیط زیست منجر شود. ساکنان این مناطق ممکن است با مشکلات تنفسی و سایر بیماریهای مرتبط با آلودگی هوا مواجه شوند.
بارها شاهد گلايه شهروندان بوستانی از بوي تعفن نگهداري دام و ديگر حيوانات در برخي منازل هستیم اما آنچه از اين اعتراض نصيب آنها شده باز هم بیتوجهي نگهدارندگان حيوانات بوده است.
يكي از اهالی شهر بوستان میگويد: باور كنيد ما نميدانيم كه در روستا زندگي ميكنيم يا در شهر، يكي نيست كه به اين افراد بگويد محل نگهداري دام در منزل مسكونی و در كنار خانواده نيست؟
يكي ديگر از شهروندان بوستانی گفت: در محلهاي زندگي میكنیم كه همسايه دام نگهداری میکند، در زمستانها وقتی هوا سرد میشود تا صبح باید صدای حیوانات را تحمل کنیم و در تابستانها هم به دليل گرمي هوا از بوي بد و تعفن دامداریهای سنتی نميتوانيم در محل عبور و مرور راحتی داشته باشیم.
يکی ديگر از شهروندان بوستانی گفت: پرسنل شهرداری بارها به این افراد که اقدام به نگهداری دام در منزل میکنند تذكر دادند اما برخی انگار فرهنگ شهرنشيني ندارند و فكر ميكنند كه بايد مثل روستا هم طويله داشته باشند.
