مشکل اساسی منطقه نبود راه مناسب جهت ارتباط با بخش و شهرستان بود که دولت سیزدهم در راستای تحقق شعار محرومیت‌زدایی، احداث پل بر روی رودخانه مارون را آغاز کرد.

مردم برای عبور از رودخانه خروشان مارون از وسیله ای سنتی به نام گرگر یا «جره» استفاده می‌کردند.این وسیله توسط سیم در دو طرف رودخانه وصل بود و با نیروی دست به جلو حرکت می‌کرد که استفاده از آن مشکلات زیادی برای اهالی روستا همراه داشت و انگشتان مردم در معرض بریدن و قطع شدن قرار داشت.

عمق محرومیت بی انجیر همیشه در رسانه‌ها و فضای مجازی انعکاس یافته بود.دولت سیزدهم در راستای محرومیت‌زدایی یک پروژه حیاتی در این نطقه کلید زد.احداث پل در سال 1401 آغاز شد و آن موقع 55 میلیارد ریال از متمم سفر ریاست جمهوری برای آن درنظر گرفته و پیش‌بینی شده بود تا یک سال به بهره‌برداری برسد.

حالا با گذشت سه سال از آغاز عملیات پل 62 متری این طرح به پیشرفت 75 درصدی رسیده تا آرزوی دیرینه هشت روستای منطقه بیدانجیر به تحقق نزدیکتر شود.

حمیدرضا پیمانجو در گفتگو با خبرنگار«صبح زاگرس» از پیشرفت بیش از ۷۵ درصدی پروژه احداث پل بیدانجیر خبر داد و اظهار کرد: این پل سال‌ها مطالبه مردم منطقه بود و اکنون در مسیر تحقق قرار گرفته است.

وی با اشاره به اهمیت این پروژه گفت: نبود پل در منطقه بیدانجیر طی سال‌های گذشته مشکلات جدی برای ساکنان ایجاد کرده بود. خوشبختانه با پیگیری‌های مستمر مسئولان، عملیات اجرایی آغاز شد و پس از رفع موانع، اکنون با سرعت مطلوبی در حال پیشرفت است.

مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای کهگیلویه و بویراحم،احداث این پل را گامی مهم در رفع بن‌بست ارتباطی بخش دانست و افزود: با بهره‌برداری از این پل، عبورومرور حدود ۱۰۰ خانوار بیدانجیر از رودخانه مارون تسهیل شده و اتصال مستقیم به جاده ملی پاتاوه به دهدشت فراهم می‌شود.

پیمانجو اعتبار این پروژه را ۱۴۳ میلیارد ریال اعلام کرد و گفت: پل بیدانجیر با طول ۶۲ متر، ارتفاع ۱۴.۵ متر از پی فونداسیون، عرض مفید ۴.۵ متر و عرشه ۶ متری، در مدت حداکثر یک سال در روستای اندرون در حال احداث است.

وی همچنین به تحولات زیرساختی استان اشاره کرد و افزود: در سال‌های اخیر پروژه‌های بزرگی مانند پل شهید طیب، پل وحدت لنده، پل رودسمه، پل تنگ‌چویل و پل روستای جلاله آغاز شده‌اند که برخی به بهره‌برداری رسیده و برخی دیگر در مراحل پایانی هستند.

انتهای خبر/