زخم کاری سودجویان بر پیکر پارک جنگلی

حال امروز فاجعه‌ای زیست‌محیطی در قلب پارک جنگلی یاسوج واقع در شمال این شهر و در سایه سکوت متولی امر حفاظت و صیانت از عرصه‌های جنگلی در حال وقوع به‌گونه‌ای که دستگاه‌های مکانیکی ازجمله لودر و بولدوزر به جان درختان چندین صدساله بلوط افتاده‌اند و آنان را ایستاده سر می‌برند.

زخم کاری سودجویان بر پیکر پارک جنگلی

می‌بینیم که تیشه بی‌تدبیری به ریشه بلوط‌ها زده و رویای احداث مخزن ذخیره آب به کابوسی برای طبیعت تبدیل شده است، دستگاه‌های مکانیکی بی‌رحمانه به جان درختان افتاده‌اند، گویی ارزش یک لیوان آب از عمر یک بلوط کهنسال بیشتر است، در حالی که می‌توانست با کمی تدبیر و دوراندیشی، جانمایی مخزن را به‌گونه‌ای انتخاب کرد که درختی قربانی نشود.

اما دردآورتر از قربانی شدن بلوط‌های دنا همراه با زمین‌خواری برخی سودجویان در همسایگی کوهستان‌های سرسبز زاگرس شاهد سکوت مرگبار متولیان حفاظت از جنگل ازجمله اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری کهگیلویه و بویراحمد هستیم، آب و فاضلاب و منابع طبیعی که باید حافظان این میراث ارزشمند باشند، روزه سکوت گرفته و حتی از پاسخگویی به افکار عمومی نیز شانه خالی می‌کنند.

ورود دادستانی به داستان قطع درختان پارک جنگلی

در همین راستا  سید وحید موسویان، دادستان مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد در این زمینه گفته است پس از دریافت گزارش‌هایی در این خصوص در کمترین زمان ممکن به محل موردنظر رفتم و از نزدیک موضوع را بررسی کردیم که درواقع  قطع درختان به‌منظور ساخت مخزن ذخیره آب انجام‌شده است.

وی با تأکید اینکه باید در جانمایی دقت و نظارت بیشتری صورت می‌گرفت تا چنین مشکلی پیش نمی‌آمد؛افزوده است: ولی با این شرایط در این زمینه پرونده قضایی تشکیل شده که موضوع به صورت دقیق بررسی و در صورت اثبات تخلف با متخلف یا متخلفان برابر با قانون و بدون اغماض برخورد خواهد شد.

اما هم‌اکنون جای این سال‌ها باقی است که آیا واقعاً ارزش حفظ ریه‌های تنفسی‌مان کمتر از تأمین آب شرب شهر است؟ آیا سکوت مسئولان، مهر تأییدی بر این فاجعه زیست‌محیطی نیست؟ یاسوج تشنه است، اما آیا باید عطش خود را با خون بلوط‌ها سیراب کند؟ آیا این عین بی‌تدبیری نیست که جانمایی مخزن آب را به‌گونه‌ای انجام ندادند که نیازی به قطع درختان و خسارت به عرصه‌های منابع طبیعی نباشد و آب شهر هم تأمین شود.

گفتنی است که هرساله حدود17هزار هکتار جنگل در آتش می‌سوزند و علاوه بر آتش‌سوزی بخش زیادی از جنگل‌ها و منابع طبیعی کشور توسط تصرفات انسان از بین می‌رود، در سال‌های گذشته  تعداد زیادی از درختان جنگل‌های ما طعمه آتش شدند و خسارات غیرقابل جبرانی بر طبیعت و محیط‌زیست ما وارد شد که نتیجه آن در نسل‌های بعدی مشخص خواهد شد.

انتهای خبر/