«دوگور دوپا» منطقه زیبای گردشگری در باشت

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»؛ باشت یکی از شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد است که طبیعت زیبا و آثار تاریخی بسیاری در دل خود نهفته دارد. در باشت داستان‌های زیادی در مورد حمله اسکندر مقدونی بر سر زبان‌ها است.
روایت‌ها و قصه‌هایی که ترکیبی از تاریخ شفاهی و اسطوره را در خود دارند و حرف تمامی آنها این است که اهالی باشت در این منطقه در مقابل حمله اسکندر ایستادگی کرده‌اند.

شهرستان باشت دارای مکان‌های مذهبی و بقعه متبرکه، آثار تاریخی و مکان‌های طبیعی و گردشگری متنوعی بوده و همه ساله در ایام تعطیل، پذیرای گردشگران از سراسر کشور است. از لحاظ موقعیت، شهرستان باشت در ۴۵ کیلومتری شهرستان گچساران قرار گرفته است.

این شهرستان به دلیل وجود کوه‌ها و مناطق سرسبز و دیدنی، دشت‌ها، طبیعت و جاذبه‌های زیبا و دیدنی همه ساله پذیرای مسافران و گردشگران بسیاری از اقصی نقاط کشور است.

ستون‌های دوگور دوپا از آثار تاریخی روستای شوش در شهرستان باشت و در ۴۵ کیلومتری گچساران است، در شهر باشت علاوه بر وجود طبیعت زیبا و غیرقابل وصف، آثار تاریخی بسیاری وجود دارد.

دو‌گور دو‌پا، این اثر ارزشمند به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی استان کهگیلویه و بویراحمد، در تاریخ بهمن ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید، اثر تاریخی دوگور دوپا در روستای شوش واقع در ۷ کیلومتری شهرستان باشت است. راه رسیدن به روستای شوش سختی خود را دارد. برای رسیدن به این روستا باید از مسیری خاکی و ناهمواری عبور کرد.

در این منطقه دو ستون سنگی سفید‌رنگ قرار دارد که باستان‌شناسان سابقه آنها را به دوره ساسانی می‌دانند. این ستون‌ها بر فراز تپه‌ای بزرگ و مشرف به دشتی وسیع قرار دارند. ارتفاع هریک از ستون‌ها به نظر ۲متر است. اما در جزییات اندازه آنها با هم متفاوت است، ستون‌های سنگی اثر تاریخی و باستانی دوگور دوپا از سنگ آهک شیری رنگ یکپارچه‌ای تراشیده شده‌اند و جنس آنها از ساروج است.

حریم این اثر تاریخی از سوی اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد تعیین شده و مورخان، محققان و گردشگران زیادی هرساله از آن دیده می‌کنند تا مطالعات علمی و تحقیقی خود را به صورت میدانی دنبال کنند.

کارکرد ستون های دوگور دوپا به طور دقیق مشخص نیست، برخی آنها را بازمانده یک آتشکده و برخی دیگر آنها را آتشدان‌هایی برای هدایت مسافران می‌دانند، برخی آنها را میل استودان دانسته و برخی آنها را باقی‌مانده یک آتشکده از دوره ساسانی ذکر کرده‌اند که تنها آتشدان‌های آن برجای مانده است.

از نظر برخی دیگر نیز، این اثر تاریخی مربوط به آتشدان‌هایی است که برای نمایاندن راه به کاروانیان مورد استفاده قرار گرفته‌اند، یکی از بزرگان روستای شوش علیا می‌گوید: در زمانی که بچه بودیم بزرگترها می‌گفتند این دو تا آدم بوده که به شکل سنگ دراومده‌اند، در واقع به واسطه همین حرف و حدیث‌ها ما را از انجام کارهای نابجا و نادرست می‌ترساندند، اما در حقیقت کار ویژه این دو ستون این است که راهنمای عبور قافله‌ها برای دور نشدن از مسیر در تاریکی باشند.

بعضی از اهالی روستا می‌گویند تا ۶۰ یا ۷۰سال پیش هم، با غروب آفتاب، هر شب اهالی روستای شوش به نوبت روی ستون‌ها، آتشی به راه می‌انداختند تا عشایر، کاروان‌ها و ماشین‌های سرگردان مسیر خود را به روستا پیدا کنند.

این ستون‌های سنگی ارزشمند که در بین اهالی روستای شوش به فانوس روستا مشهورند در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی قرار گرفتند. این ستون‌های تاریخی امروزه نیز با وجود گذر زمان و حوادث طبیعی از گزند روزگار به دور مانده و حفظ شده‌اند. در کنار این دوستون سنگی که به دوگور دوپا شهرت یافته‌اند باغ‌های پرتقال زیبایی قرار دارد که بر زیبایی این اثر تاریخی تاثیر گذاشته است.
«دوگور دو پا» که از جاهای دیدنی باشت به شمار می‌رود، همه ساله در روزهای تعطیل پذیرا و میزبان مسافران و گردشگران است. شهرستان باشت علاوه بر اثر تاریخی و باستانی دوگور دوپا، دارای جاذبه‌های تفریحی و گردشگری بی‌بدیل و متعددی است که گردشگران و علاقمندان به فرهنگ، تاریخ و هنر با رفتن به شهرستان باشت می‌توانند از نزدیک این آثار را ببینند.

گلایه دهیار و همچنین اهالی روستای شوش علیا از نبود جاده مناسب برای دسترسی به این مکان است، جاده منتهی به این دو ستون جاده بین‌مزارع به صورت باریک و ناهموار، نامناسب و خاکی است که باعث گلایه گردشگران در این منطقه می‌شود.