جاماندگان اربعین؛ دل‌هایی در مسیر، پاهایی در حصار

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی « صبح زاگرس » محمدمهمدی پابرجا -اربعین حسینی، نه فقط یک مناسبت مذهبی، بلکه تجلی‌گاه عشق، وفاداری و حماسه‌ای بی‌نظیر در تاریخ بشریت است. میلیون‌ها عاشق از سراسر جهان، با پای دل و جسم، راهی کربلا می‌شوند تا عهدی دوباره با سیدالشهدا (ع) ببندند. اما در این میان، گروهی نیز هستند که دل‌شان در کربلاست، اما پای‌شان از این مسیر نورانی جا مانده است. این یادداشت، نگاهی دارد به عظمت زیارت اربعین و ناله‌های عاشقانه‌ جاماندگان این حماسه بی‌نظیر.

اربعین؛ تشییع حماسه‌ای که تاریخ را زنده کرد

اربعین، چهلمین روز پس از عاشورا، نقطه‌ای است که اسیران آل‌الله، با رهبری حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع)، بار دیگر به کربلا بازگشتند. این بازگشت، تنها یک زیارت نبود؛ بلکه تشییع جنازه‌ای بی‌بدیل برای پیکرهای پاکی بود که زیر آفتاب سوزان بیابان مانده بودند. این روز، اعلام حیات دوباره‌ مکتبی بود که دشمن خیال می‌کرد با شمشیر بنی‌امیه ریشه‌کن شده است. اربعین، آغاز رسمی جاودانه‌شدن قیام عاشورا بود؛ نقطه‌ای که تاریخ را از نو نوشت.

پیاده‌روی اربعین؛ لبیک عملی به ندای «هل من ناصر»

زیارت اربعین، با تاکید خاص ائمه اطهار(ع)، به نماد پایداری، وفاداری و زنده نگه‌داشتن خون شهید تبدیل شد. راهپیمایی میلیونی از نقاط مختلف عراق و جهان، پاسخی عملی به ندای امام حسین(ع) در روز عاشورا است. زائران حسینی، در این مسیر، تنها یک مسافر نیست؛ بلکه خود را در معرکه‌ کربلا حاضر می‌بیند. با شعارهایشان، با پای برهنه‌شان، با اشک‌هایشان و با خدمتشان به زوار حسینی، گویی دین خود را به سیدالشهدا(ع) و یارانش ادا می‌کنند. اینجا، جغرافیا در زمان سفر می‌کند و هر قدم، قدمی در مسیر تاریخ و در رکاب امام زمان(عج) است.

جاماندگان؛ دل‌هایی در مسیر، پاهایی در حصار

در کنار این دریای خروشان عاشقان، گروهی نیز هستند که دل در گرو کربلا دارند، اما پای در راه نیست. اینان جاماندگان اربعین‌اند. جاماندگی‌ای که دلایلش می‌تواند بسیار باشد: موانع مالی، مشکلات جسمی، تعهدات خانوادگی و شغلی، محدودیت‌های اداری و سیاسی، یا حتی شرایط ناگوار جوی و امنیتی. اما دل این جاماندگان، در کنار حرم مطهر حضرت اباعبدالله(ع) است. آنها حس غربت، غم ناتمامی، حسرت مشارکت و احساس انزوا را تجربه می‌کنند. گویی از مهمانی بزرگ خدا محروم مانده‌اند، اما دل‌شان همچنان در مسیر عشق می‌تپد.

اشک به جای قدم؛ راه‌های پیوند از دور

جاماندگی از راهپیمایی اربعین، به معنای جاماندگی از روح اربعین نیست. عشق به امام حسین(ع)، مرز جغرافیایی نمی‌شناسد. راه‌های متعددی برای پیوند با این حماسه وجود دارد:  

- زیارت معنوی و مجازی با حضور قلب  

- گریه بر مصائب اباعبدالله(ع) به عنوان عبادتی عظیم  

- خدمت‌رسانی به زائران، حتی از راه دور  

- برگزاری مجالس اربعین در محله و شهر  

- توسل و دعا برای توفیق زیارت در آینده  

- تامل در پیام قیام عاشورا و نصب‌العین قرار دادن آن در زندگی

 دل‌های ما همه در کربلاست

ای عاشقان جامانده! غمگین نباشید. دل‌های شما که پُرتَپش و مشتاق است، خود سند عشق شما است. امام حسین(ع) به نیت پاک شما نگاه می‌کند. اشک‌های شما، زیبنده‌ترین زینت‌های مجلس اربعین است. زمین کربلا، تنها نقطه‌ای نیست که خون شهیدان را پذیرفته است؛ هر جایی که دل برای حسین(ع) بتپد، پاره‌ای از کربلاست. باشد که دل‌های همه‌ ما، در این اربعین و همیشه، مهمان کوی یار باشد و ثمره‌ی این عشق، خدمت بیشتر به مکتب سرخ حسینی باشد.

انتهای خبر/