کارخانه بازیافت یاسوج در آتش بی‌تدبیری سوخت

باید بدانیم که منطقه‌ای ییلاقی دوپشته دشت روم روزگاری چراگاه ایلات عشایر بود و روزی گذران زندگی باوجود چشمه‌های متعدد در این منطقه زیبا جریان داشت تا اینکه در سال‌های نه‌چندان دور و برای دوری یکی از مناطق یاسوج (کوی کارخانه قند) از یوغ زباله‌ها، به محلی برای انباشت زباله و امحاء آنان تبدیل شد.

زباله‌های سوخته، مردم بیمار

ولی رویه تخریب این منطقه زیبا در چند سال اخیر و بوی دوود و هوای نامطبوع این منطقه در ورودی شهر یاسوج از سمت بابا میدان به محلی برای انباشت زباله‌های تبدیل شد که هم داد مردم را درآورده است و هم محیط‌زیست طبیعی این منطقه را به‌کلی از بین برده و شیرابه‌های زباله حتی خطری برای چاه‌های آب شرب یاسوج شده است.

بر اساس بررسی‌ها، سرانه تولید زباله برای هر نفر در کشور ۸۵٠ گرم بوده که این میزان در استان کهگیلویه وبویراحمد بیش از یک کیلوگرم است؛ البته این میزان در شهر یاسوج، مرکز استان دو برابر کشور است؛ در سطح شهر یاسوج روزانه ۲۵٠تن زباله تولید می‌شود که عمده این میزان در خیابان‌ها تفکیک می‌شود.

چه کسی به تعهداتش پایبند نبود!

هرچند وعده‌هایی برای حمایت مالی جهت اجرای فاز دوم کارخانه بازیافت در همان روزبه سرمایه‌گذار داده شد ولی نهایتاً این کارخانه به علت همکاری نکردن دستگاه‌های خدمات رسان و عمل نکردن شهرداری به تعهداتش افتتاح نشده، تعطیل شد.

قبل از احداث بنای کارخانه بازیافت زباله در دوپشته دشت روم هرروز شاهد انبوهی از دود ناشی از سوختن زباله بودیم و بوی نامطبوع زباله مشام را به‌سختی آزار می‌داد.

 هزینه‌های پنهان بازیافت ناکارآمد!

پس از قد علم کردن بنای کارخانه بازیافت زباله دوپشته دشت روم امید بر آن بود که دیگر آثاری از تخریب محیط‌زیست و آن‌همه آلودگی هوا و انباشت زباله نباشیم، کارخانه قد علم نمود و سرمایه‌گذار بخش خصوصی عزم خود را برای به چرخش درآوردن کارخانه جزم کرده بود.

ولی متأسفانه دیری نپائید که اختلافات سرمایه‌گذار و شهرداری ترمز کارخانه بازیافت زباله را کشید و مدیریت پسماند شهر یاسوج به‌روزهای قبل از افتتاح کارخانه بازیافت زباله برگشت و طرح دعاوی حقوقی بین سرمایه‌گذار و شهرداری رسانه‌ای شد.

از وعده‌های سبز تا دود سیاه

در همین راستا عبدی دانشی مدیر پسماند شهرداری یاسوج در گفتگو با خبرنگار این پایگاه خبری به تعطیلی این کارخانه اشاره کرد و گفت: در حال حاضر یک‌فاز این کارخانه سالم و تکمیل‌شده است، اما به دلیل همکاری نکردن ادارات خدمات رسان و برخی مشکلات دیگر در حال حاضر این کارخانه راکد مانده است.

وی به پیگیری‌های شهردار یاسوج و شورای شهر در این زمینه اشاره کرد و افزود: درهمیم راستا حتی مسئولان استانی از طریق وزارت کشور در حال رایزنی هستند که این کارخانه که خود یک سرمایه چندمیلیاردی بوده در قالب یک پیمان به سرمایه‌گذار جدید برای ادامه پروژه و تکمیل آن واگذار شود.

مدیر پسماند شهرداری یاسوج در ادامه به راکد ماندن این کارخانه در سال‌های اخیر نیز اشاره داشت و گفت: در حال حاضر اگر شهرداری بخواهد این کارخانه را ارتقاء دهد؛ نیازمند یک تسهیلات از سوی بانک‌های عامل از جمله بان (شهر) است که در حال حاضر این مسئله نیز از سوی شهردار در حال رایزنی است.

دانشی بابیان اینکه این کارخانه در دو فاز باید تکمیل و در حال حاضر فقط یک‌فاز آن اجرایی شده است، ابراز داشت: فاز دوم این طرح اقدامات توجیهی آن آماده‌شده و دغدغه امروز شهردار و شورای شهر راه‌اندازی و تکمیل این کارخانه است.

شیرابه‌های سمی به جای کود

وی در ادامه در مورد برخی از گلایه‌های سرمایه‌گذاری قبلی و جمع‌آوری زباله‌های خشک توسط نیروهای خدمات شهری در آن زمان گفت: در این راستا اطلاعات دقیقی ندارم و چند ماهی است که در این پست خدمت می‌کنم، اما اگر سرمایه‌گذاری بخواهد این کارخانه را راه‌اندازی دوباره کند، تمامی نیروهای خدماتی در مورد جمع‌آوری زباله چه زباله خشک و چه زباله تر، زیر نظر این کارخانه صورت می‌گیرد و کسی نمی‌تواند خارج از سیکل این کارخانه زباله جمع‌آوری کند.

دانشی در ادامه به برخی مشکلات فاز اول این کارخانه نیز اشاره داشت و گفت: فاز اول این کارخانه دچار مشکلات فنی است و تولید کُووت ورمی کمپوست را نمی‌تواند انجام دهد و دچار مشکلاتی است.

مدیر پسماند شهرداری یاسوج به مشکلات ادامه‌دار زمین‌های دوپشته دشت روم و اعتراضات اهالی منطقه دشت روم در مورد این کارخانه نیز اشاره داشت و افزود: در این راستا ما مشکلاتی با برخی از نهادها داریم، از سال 75 تاکنون در مورد واگذاری این منطقه (دوپشته) مسائلی وجود دارد و یکی از دلایل ارائه ندادن برق، آب و گاز از سوی نهادهای متولی همین مسئله است.

دانش بابیان اینکه 70 درصد این کارخانه به‌واسطه آب و گاز و برق به جلو می‌تواند ادامه کار داشته باشد، گفت: صورت‌جلسات قانونی این منطقه وجود دارد و این منطقه به شهرداری واگذارشده است، ولی با توجه به داشتن این صورت‌جلسات بازهم نهادهای خدماتی با ما همکاری نمی‌کنند و یکی از دلایل بر زمین ماندن و راکد شدن این کارخانه و کنار کشیدن سرمایه‌گذار قبلی این کارخانه همین موضوع بوده است.

وی به تکمیل ساختمان اداری، نگهبانی و دیگر ابنیه‌ی این کارخانه اشاره داشت و افزود: همین‌جا تأکید می‌کنیم که شهرداری به جد به دنبال تکمیل کردن این کارخانه است و در سفر دکتر امیدی پور سرپرست معاونت امور شهرداری‌های کشور به استان نیز مسئله طرح شد و تأکید بر این بوده و هست که این کارخانه حتماً راه‌اندازی شود و بتوانیم این سرمایه را دوباره به چرخه برسانیم..

پایان تلخ پروژه‌های بازیافت زباله!

حال صحبت‌های دانشی نیز این موضوعت را به اثبات رسانده که از ابتدای شروع به کار سرمایه‌گذار در پروژه کارخانه بازیافت زباله شهر یاسوج، عدم همکاری دستگاه‌های خدمات رسان نظیر آب، برق، گاز و مخابرات مطرح بود و هر بار مسئولی از استان برای رفع این مشکلات تذکری به مدیران مربوطه می‌داد، اما آنچه در حال حاضر مشهود است، عدم همکاری یا کم‌کاری دستگاه‌های متولی است، موضوعی که یکی از نگرانی‌های عمده سرمایه‌گذار در آینده نیز خواهد بود.

حال بعد از چند سال از تعطیلی این کارخانه حیاتی در دوپشته می‌گذرد و هر بار هم شاهد دود ناشی از سوختن زباله در این سایت هستیم و همچنان مسئولان گریبان گیر تعهدات خود برای اجرای آن هستند، به‌راستی این کارخانه آیا فقط برای رپورتاژ ساخته شد و یا برای کمک به طبیعت بکر پایتخت طبیعت ایران؛ امروز سؤال اینجا که چرا این کارخانه فقط خاک می‌خورد و چرا سرمایه‌گذاری حاضر به سرمایه گذاری در این طلای کثیف نیست.

انتهای خبر/