پل «تنگ چویل» در دیشموک؛
پروژه‌ای رها شده که بیت‌المال را می‌بلعد+ تصاویر
پل تنگ چویل دیشموک با گذشت یک دهه تعلل در حالی‌که با ۱۵۰ میلیارد ریال قابل مرمت بود، اکنون با تخریب و توقف پروژه، خسارتی بالغ بر ۲ هزار میلیارد تومان به بیت‌المال وارد کرده و همچنان جان مردم در مسیرهای ناایمن تهدید می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» در دل کوه‌های سنگی و جاده‌های پرخطر تنگ چویل، جایی که بیش از یک‌صد خانوار عشایری چشم‌انتظار گرما هستند، تانکرهای نفت از اهواز راهی مسیری می‌شوند که هر پیچ آن بوی خطر می‌دهد؛ خدمات‌رسانی در این منطقه، نه فقط یک مأموریت، بلکه مبارزه‌ای با طبیعت خشن و محرومیت تاریخی است.
منطقه عشایری تنگ چویل، با بیش از خانوار، سال‌هاست در انتظار زیرساخت‌هایی‌ست که هنوز نیامده‌اند. سوخت موردنیاز عشایر تنگ‌چویل از خوزستان و با تانکرهایی که از اهواز حرکت می‌کنند، تأمین می‌شود.
اما مسیر رسیدن به این مردم، جاده‌ای‌ست سنگلاخی، پرشیب و خطرناک؛ جاده‌ای که هر لحظه ممکن است تانکر را به دره‌ای عمیق پرتاب کند.
عاملین دیشموک، با چند نقطه توزیع، تلاش می‌کنند این مأموریت سخت را به سرانجام برسانند. این کلیپ، روایت بخشی از این رنج خاموش است؛ رنجی که در سکوت کوه‌ها و صدای تانکر سوخت‌رسان خدمت به ذخائر انقلاب را فریاد می‌زند.
تنگ چویل، منطقه‌ای عشایری در بخش دیشموک از توابع شهرستان کهگیلویه، جایی است که جاده‌ها بیشتر شبیه به مسیرهای سنگی و خطرناک‌اند تا راه‌های ارتباطی. مردمان این منطقه با طبیعت سخت خو گرفته‌اند، اما از محرومیت‌های زیرساختی رنج می‌برند.
پل تنگ چویل در منطقه دیشموک، سال‌هاست که به عنوان یکی از مطالبات اساسی مردم دیشموک و چاروسا مطرح است. این پل نه‌تنها مسیر ارتباطی مهمی برای ساکنان این مناطق به سمت استان خوزستان محسوب می‌شود، بلکه در فصل‌های سرد سال، نبود آن به بحرانی جدی برای مردم تبدیل شده است.
در زمستان، بارندگی و لغزندگی مسیر باعث انسداد جاده و خطرات جانی می‌شود و چالش‌های زیادی پیش‌روی مردم باز می‌کند. درنبود پل ایمن، عبورومرور برای دانش‌آموزان، بیماران و خانواده‌ها دشوار است.
صعب‌العبوری تنگ‌چویل خودروهای امدادی و خدماتی را در شرایط بحرانی با تأخیر یا عدم دسترسی مواجه می‌کند و مردم ناچارند از مسیرهای فرعی و خطرناک عبور کنند که امنیت جانی آن‌ها را تهدید می‌کند.
تاریخچه‌ای از وعده‌ها و تعلل‌ها
سال ۱۳۹۷، عدل هاشمی‌پور نماینده وقت مجلس اعلام کرد که با همکاری وزارت نفت، مبلغ ۶ میلیارد ریال برای این پروژه تأمین شده است. سال ۱۳۹۸، مرمت پل در قالب یک پروژه آغاز شد اما با گذشت چند سال، تنها حدود ۲۰ درصد پیشرفت داشته و سپس به حال خود رها شده است.
در حالی که به گفته مسئولان مرمت پل با ۱۵۰ میلیارد ریال قابل انجام بود، اما اکنون با تخریب ناشی از آب‌بردگی و تعطیلی پروژه، حداقل ۲ هزار میلیارد تومان خسارت به بیت‌المال وارد خواهد شد.
پل تنگ چویل، نماد وعده‌هایی است که در گذر زمان به فراموشی سپرده شده‌اند. مردم دیشموک با جمعیت 30 هزار نفر و بخش چاروسا مستحق دسترسی به مسیرهای ایمن و زیرساخت‌های مناسب هستند. تعلل در اجرای این پروژه نه‌تنها موجب رنج مردم شده، بلکه خسارت‌های سنگینی به منابع عمومی وارد کرده است. انتظار می‌رود دولت و مسئولان استانی، با نگاهی مسئولانه، این پروژه را از بلاتکلیفی خارج کرده و گامی مؤثر در جهت رفع محرومیت منطقه بردارند.
بخشدار دیشموک در گفت‌وگو با خبرنگار صبح زاگرس با انتقاد از وضعیت بلاتکلیف پروژه پل تنگ چویل گفت: احداث این پل تنها در حد نصب سه پایه انجام شده و بیش از ۱۰ سال است که به حال خود رها شده است.
عابدی با اشاره به اهمیت این مسیر افزود:مردم ناچارند از این جاده پرخطر تردد کنند. این پل نه‌تنها خواسته اساسی مردم دیشموک است، بلکه راه ارتباطی حیاتی بخش چاروسا به استان خوزستان نیز محسوب می‌شود.
وی با بیان اینکه جمعیت بخش دیشموک حدود ۳۰ هزار نفر است، تأکید کرد: بخش چاروسا نیز برای دسترسی به خوزستان از همین مسیر استفاده می‌کند و در فصل زمستان، عبور و مرور به‌ویژه برای دانش‌آموزان با سختی و خطر همراه است.
بخشدار دیشموک از هیئت دولت خواست تا در سفر استانی خود به کهگیلویه و بویراحمد، به این مطالبه دیرینه مردم توجه جدی داشته باشند و با تخصیص اعتبار لازم، گره از کار این پروژه باز کنند.
انتهای خبر/
