بلوط‌های زاگرس بی صدا می‌میرند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» ،بهمن۱۳۴۱ بود که جنگل‌ها و مراتع ایران ملی شد و با این حساب نزدیک به ۱۲۰میلیون هکتار جنگل‌ و مرتع برای بهره‌برداری ملی در اختیار دولت قرار گرفت.

با این حال بر کسی پوشیده نیست که طی این ۶۰‌سال روند نابودی جنگل‌ها چنان شتابی گرفته که امروز از احتمال حذف و از بین رفتن تمام جنگل‌ها در دهه‌های آینده صحبت می‌شود.

زیست گاه بلوط‌های زاگرس در خطر نابودی

از سویی دیگر جنگل‌های زاگرس به عنوان تنها ذخیره گاه بلوط های زاگرس سال‌هاست حال و روز خوشی ندارند،از آتش‌سوزی تا انواع آفات نفس‌های درختان را به شماره انداخته و امروز آسیب دیگری به عنوان قاچاق ذغالی این درختان را در عذاب قرار داده است.

درختانی که جان سرزمین دنا افسانه ای به جانشان بسته است و زیست بوم این سرزمین به بودنشان وابسته،ولی در قصه غم انگیز روزگار دست طمع قاچاقچیان ذغال با تیغ های اره های برقی به جان آنان افتاده و هر روز بیشتر از گذشته آنان را از بین میبرد.

تخریب طبیعت برای فعالان محیط زیست و دوستداران طبیعت نگران کننده است،هرچند که طی سال‌های اخیر حرکت‌های خوبی برای احیای درختان از سوی دوستداران طبیعت انجام گرفته و حجم وسیعی از جنگل‌ها به ویژه در مناطق مختلف استان درختکاری شده است، اما نابودی این درختان کهنسال بواسطه آفت سوسک بلوط خوار، پروانه جوانه خوار و از همه مهمتر آفت ذغالی بیشتر از گذشته آنان را در معرض نابودی قرار داده است.

شاید آیندگان بلوط را دیگر نبینند!

به‌گفته کارشناسان اگر روند تخریب جنگل‌ها به همین صورت ادامه داشته باشد، شاید بین ۳۰ تا ۵۰ سال آینده دیگر درختی باقی نماند که بخواهیم به مجموع آنها، جنگل بگوییم.

از سویی دیگر موقعیت جغرافیایی ایران به گونه ای است که کمربند بیابان‌های دنیا از میان آن می‌گذرد،بر همین اساس متوسط بارندگی جهانی ۶۰۰ میلی‌متر بوده و این رقم در ایران به ۲۳۵ میلی‌متر می‌رسد، یعنی چیزی حدود یک‌سوم متوسط جهانی.

باید بدانیم که از ۱۶۵‌میلیون هکتار وسعت کشور ۱۲میلیون هکتار آن شامل جنگل‌ها می‌شود،در میان جنگل‌های ایران، جنگل‌های بلوط زاگرس با وسعت شش میلیون هکتار مساحت نزدیک به۵۰‌درصد جنگل‌های کشور را تشکیل می‌دهند و  ۸۰‌درصد عشایر و بیش از ۵۰‌درصد دام‌ها در این نقاط حضور دارند و ۴۰‌درصد آب کشور ازاین منطقه تامین می‌شود.

همین امر اهمیت جنگل‌های زاگرس را به‌عنوان وسیع‌ترین رویشگاه جنگلی غیر‌تجاری به‌خصوص از نظر تولید فرآورده‌های چوبی گوشزد می‌کند.

خطر در کمین تنها زیست‌گاه بلوط‌های کهنسال

با این تفاسیر متاسفانه طی سال‌های اخیر فعالیت‌های انسانی و طبیعی متعددی باعث زوال و مرگ تدریجی درختان بلوط زاگرس شده‌است.

باید بدانیم که یک درخت بلوط در شرایط ایده‌آل می‌تواند تا ارتفاع ۴۰‌متر بالا رفته و به‌طور متوسط تا ۶۰۰‌سال عمر کند،با این‌که جنگل‌های زاگرس غیر‌تجاری محسوب می‌شوند اما از نظر حفاظت از منابع خاک تولید محصولات فرعی و ارزش‌های محیط‌زیستی اهمیت منحصر به‌فردی دارند.

خشکسالی امان زاگرس را برید

از سویی دیگر در زاگرس، عدم زادآوری و خشکسالی در سال‌های اخیر موجب نابودی بلوط‌های این منطقه شده‌است.

از سویی دیگر چند سالی است که از آغاز روند خشکیدگی جنگل‌های زاگرس می گذرد؛ جنگلهایی که منبع تامین چهل درصد از آب شیرین کشور بوده و زندگی تعداد زیادی از عشایر و روستاییان استانهای زاگرس به آن وابسته است و نابودیشان می تواند سرتاسر کشور را تحت تاثیر خود قرار دهد.

در حالی بلوط‌های زاگرس به راحتی بی صدا در حال مردن هستند که با وجود هشدارها قاچاق ذغالی و آفت قلع و قمع این درختان کهنسال در حال افزایش است.

انتهای خبر/