آتشی که دود آن به چشم همه می‌رود

آتش زدن پسماند کشاورزی علاوه بر ضررهای زیادی که برای کشاورز و منابع طبیعی دارد موجب آلودگی هوا شده، بطوری که هر ساله در فصل برداشت دود ناشی از آتش زدن کاه و کلش مزارع موجب ناراحتی شهروندان می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»، هر ساله پس از برداشت «محصولات کشاورزی»، سوزاندن بقایای کاه و کلش برای آماده‌سازی زمین برای کشت دوم و از بین بردن علف‌های هرز به یک رفتار هنجارشکنانه‌ای تبدیل شده که آسیب جبران‌ناپذیری به کشاورزی و محیط زیست وارد می‌کند.

در بازدیدهای میدانی از مزارع توسط کارشناسان و حتی توسط مردم عادی بارها مشاهد شده که بعد از جمع‌آوری گندم و سایر محصولات کشاورزی، بسیاری از کشاورزان برای شروع کشت جدید که عمدتاً صیفی و شالی است، کاه و کلش باقیمانده از برداشت گندم و جو را به آتش می‌کشند، آتشی که دود آن به چشم و ریه مردم می‌رود و علاوه بر آلودگی محیطی و حتی نابودی منابع مفید گیاهی و جانوری موجود در خاک که بسیاری از آنها آفت هم نیستند، هزینه‌های جانبی کشاورزان را نیز برای کشت محصول جدید افزایش می‌دهد.

متاسفانه برخی کشاورزان ناآگاه و راحت طلب برای این اقدام خود دلایلی نظیر سریع‌تر آماده شدن زمین برای کشت بعدی و از بین بردن آفات و علف‌های هرز را عنوان می‌کنند، در صورتی با استفاده از سموم مناسب و تناوب زارعی و اجرای خاک‌ورزی حفاظتی بدون آسیب زدن به محیط زیست و نابودی گیاهان و جانواران موجود در خاک می توان زمین را برای کشت بعدی آماده کرد.

آتش زدن پسماند کشاورزی علاوه بر ضررهای زیادی که برای کشاورز و منابع طبیعی دارد موجب آلودگی هوا و مزاحمت برای شهروندان نیز می‌شود، بطوری‌که هر ساله در فصل برداشت دود ناشی از آتش‌زدن کاه و کلش مزارع موجب ناراحتی شهروندان می‌شود و به خصوص شب‌ها غلظت این دود چنان افزایش می‌یابد که موجب آسیب به ریه‌ها و سختی در تنفس می‌شود.

برخی از شب‌ها در شهر چرام چنان غلظت دود ناشی از آتش زدن پسماند مزارع کشاورزی زیاد می‌شود که کودکان، کهنسالان و کسانی که بیماری تنفسی و ریوی دارند نمی‌توانند از خانه بیرون بیایند.

علیرضا یکی از شهروندان چرامی ضمن گلایه شدید از آلودگی هوا به خصوص در شب‌ها به دلیل دود ناشی از آتش زدن پسماند کشاورزی گفت: مدتی است که دود ناشی از آتش زدن کاه و کلش مزارع موجب آزار و اذیت شهروندان شده و در برخی شب‌ها میزان غلظت دود چنان بالاست که موجب سوزش در ریه می‌شود.

وی افزود: از مسئولان درخواست دارم که با افراد متخلفی که با آتش زدن کاه و کلش مزارع موجب آلودگی هوا می‌شوند برخورد قانونی صورت گیرد.

یکی از بانوان چرامی در گفتگو با خبرنگار صبح زاگرس گفت: به دلیل آلودگی هوا فرزند خردسالم نمی‌تواند حتی شب‌ها در حیاط خانه بازی کند.

وی ادامه داد: چون خانه ما در حاشیه شهر است میزان غلظت دود در برخی شب‌ها چنان زیاد است که در داخل خانه نیز تنفس برای ما سخت می‌شود.

این بانوی چرامی عنوان کرد: چرا شهروندان باید تاوان برخی کشاورزان بی‌ملاحظه را بدهند؟ چرا با این افراد خاطی برخورد نمی‌شود؟

کشاورزان و به خصوص شالی کاران دلیل آتش زدن پسماند مزارع خود را سهولت در آماده سازی زمین برای کشت بعدی محصول و اینکه با آتش زدن کاه و کلش موجود در زمین، در زمان شالی کاری کاه و کلش موجود در زمین موجب آزار و اذیت نمی‌شود؛ عنوان می‌کنند.

کشاورزان می‌گویند در زمان کشت برنج اگر کاه و کلش در زمین کشاورزی باشد مانند سوزن در دست و پای شالی کاران می‌نشیند و مشکلات زیادی را برای آنها ایجاد می‌کند چون کمتر کسی حاضر است در این زمین ها کار کند و هزینه‌های کشت را برای آنها افزایش می‌دهد.

رئیس محیط زیست شهرستان چرام در این خصوص گفت: با توجه به ماده ۲۰ قانون هوای پاک اقدام به آتش‌سوزی کاه و کلش جرم محرز بوده و از همه کشاورزان درخواست داریم این اقدام را انجام ندهند.

علی مراد آخش افزود: بر اساس ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی جرائم نقدی و حبس تا یک‌سال برای افرادی که اقدام به آتش‌سوزی کاه و کلش می‌کنند پیش‌بینی‌شده است.

وی از مردم و دوست داران محیط زیست خواست شکایت‌ها و گزارش‌های زیست محیطی را از طریق سامانه ارتباط مردمی ۱۵۴۰، یا تلفن 32361812 بدون نیاز به مراجعه حضوری اطلاع دهند.

نکته دیگری که امسال در بحث آتش زدن پسماند مزارع باب شده این است که در بیشتر موارد صاحبان زمین‌های کشاورزی به دلیل اینکه موجب پیگرد قانونی قرار نگیرند، آتش زدن مزارع خود را کار بدخواهان می‌دانند و مسئولان را تهدید می‌کنند که چرا این خاطیان را دستگیر نمی‌کنند و نکته جالب اینجاست که برخی از کشاورزان که نمی‌توانند آتش را کنترل کنند و گاها به لوله‌ها و برخی تاسیسات‌شان خسارت وارد می‌شود مدعی هستند که جهادکشاورزی باید خسارت‌های آنها را نیز جبران کند.

رئیس جهادکشاوری شهرستان چرام گفت: سوزاندن کاه و کلش مزارع مضرات زیادی دارد، این کار علاوه بر از بین رفتن میکروارگانیسم‌های زنده خاک، باعث کاهش حاصلخیزی و تشدید فرسایش خاک و آلودگی هوا و محیط زیست نیز می‌شود.

حمزه امیری افزود: فقیرتر شدن خاک از نظر مواد آلی، از بین رفتن حشرات مفید و شکارگر، فشردگی خاک در اثر کاهش درصد مواد آلی و رطوبت خاک، کاهش تبادلات گازی خاک و کاهش جمعیت انواع میکروارگانیسم‌های خاک را از جمله دیگر زیان‌های آتش زدن بقایای بر جا مانده زمین‌های کشاورزی است.

وی با بیان اینکه کشاورزان از آتش زدن بقایای بعد از برداشت انواع محصولات کشاورزی از جمله گندم و جو خودداری کنند زیرا باز مانده محصول گندم و جو (کاه و کلش) برای زمین مفید و نوعی کود و پوشش محسوب می‌شود، ادامه داد: همه این موارد عملا میزان باروری خاک مزرعه را طی چند سال بعدی به شدت کاهش می‌دهد و هزینه‌ای به مراتب بالاتر بدنبال دارد.

گفتنی شهرستان چرام دارای دو بخش مرکزی و سرفاریاب و با ۳۴ هزار و ۵۰۰ نفر جمعیت در ۱۶۰ کیلومتری یاسوج مرکز کهگیلویه و بویراحمد واقع شده و امسال بیش از 11 هزار هکتار از اراضی شهرستان زیر کشت گندم، جو و کلزا رفته است.

انتهای خبر/