به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»؛ معضل عدم وجود دستگاه‌های کارتخوان در ناوگان تاکسیرانی شهری، از یک ناهنجاری کوچک فراتر رفته و اکنون به یک گلوگاه عملیاتی در زندگی روزمره شهر تبدیل شده است.

در عصری که پرداخت‌های غیرنقدی به یک اصل پذیرفته شده تبدیل شده‌است، شهروندان یاسوجی مکرراً مجبور به مواجهه با چالش‌های ناشی از پرداخت نقدی کرایه‌ها هستند. این وضعیت نه تنها با روند حرکت به سمت اقتصاد دیجیتال مغایرت دارد، بلکه کارایی خدمات عمومی در سطح شهر را نیز به شدت تحت تأثیر قرار داده است.

این در حالی است که دولت‌ها بر توسعه دولت الکترونیک، کاهش پول نقد در گردش و شفافیت اقتصادی تأکید دارند، این ناهماهنگی بنیادین در بخش حمل و نقل عمومی، علامت سئوال بزرگی بر سر کارایی این طرح‌ها ایجاد می‌کند، این موضوع تبعات گسترده‌ای از اتلاف وقت شهروندان گرفته تا چالش‌های مدیریتی برای سازمان‌های ذی‌ربط را نیز به همراه داشته است.

ریشه‌های مشکل؛ ترس از مالیات و شفافیت

بررسی‌های میدانی دقیق و گفتگوی خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» با رانندگان تاکسی در خطوط مختلف، حاکی از آن است که اصلی‌ترین مانع در برابر نصب و استفاده مستمر از دستگاه‌های کارتخوان، از یک سو ناتوانی در تهیه دستگاه یا هزینه‌های اولیه خرید آن و از سویی دیگر نگرانی‌های جدی و عمیق پیرامون «نظام مالیاتی» است.

دغدغه اصلی؛ بار مالیاتی سنگین و غیرمنصفانه

بسیاری از رانندگان، به‌ویژه آن‌هایی که با نرخ‌های ساعتی، روزانه یا مسافرتی فعالیت می‌کنند، معتقدند که ثبت‌شدن تمام درآمدها از طریق کارتخوان، منجر به افزایش، غیرقابل پیش‌بینی و سنگین بار مالیاتی بر دوش آن‌ها می‌شود.

این ترس منطقی است، چرا که سیستم‌های مالیاتی موجود اغلب در تفکیک درآمد ناخالص از هزینه‌های جاری و عملیاتی رانندگان با کمبود دقت عمل می‌کنند. هزینه‌هایی که راننده متحمل می‌شود، شامل: هزینه سوخت، استهلاک خودرو، تعمیرات و نگهداری، حق عضویت و عوارض است که در این اوضاع بد اقتصادی بر دوش آن‌ها و معیشت خانواده سنگینی می‌کند.

هزینه پنهان بر دوش شهروندان

از سوی دیگر نیز، این وضعیت به نفع شهروندانی تمام نمی‌شود که در شرایط عدم دسترسی به پول نقد، مجبور به خروج اضطراری از مسیر خود برای یافتن یک عابربانک یا تأمین پول خرد می‌شوند و راننده مجبور به توقف در محلی نامناسب می‌شود.

این توقف‌های ناخواسته، علاوه بر تحمیل جریمه تأخیر در رسیدن به مقصد، اغلب با پرداخت کارمزدهای متعدد بانکی همراه است که در نهایت هزینه‌ای پنهان بر دوش مصرف‌کننده نهایی می‌گذارد.

فقدان کارتخوان در تاکسی‌ها به دلیل ترس رانندگان از بار مالیاتی، شهروندان را مجبور به صف ایستادن در مقابل خودپردازها کرده است؛ چالشی که وقت مردم را تلف و اقتصاد غیررسمی را تغذیه می‌کند و نیازمند مداخله فوری مسئولان است.

از این رو انتظار می‌رود مسئولان به جای توجیه وضعیت موجود با اقدام عاجل راه را برای خدماتی مدرن، شفاف و عادلانه هموار سازند تا دیگر پرداخت کرایه تاکسی به یک بحران و سبب اتلاف وقت و استرس میان مسافر و راننده برای یافتن پول نقد تبدیل نشود.

طی تماس‌ خبرنگار این پایگاه خبری با مسئول مربوطه پاسخگو نبوده و حق پاسخگویی برای مسئول محفوظ است.

انتهای خبر/