وفاق کارایی ندارد!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»   دولت چهاردهم دولتی «تنهاست»، شاید تنهاترین دولت پس از انقلاب؛ «دولتی تنها» که اگر بر تنهایی‌اش غلبه نکند، ادامه مسیر چهارساله برای آن بعید به نظر می‌رسد. در این وضعیت باید تفرقه و پراکندگی قدرت در نظام حکمرانی کاهش و در قالب پروژه «وفاق» در قوه مجریه تجمیع و به هماهنگی و همکاری تبدیل شود و هم‌زمان با آن، بخشی از قدرت فراهم‌آمده از این مسیر، به جامعه منتقل و از شکاف دولت با مردم کاسته شود که در سال‌های اخیر بر شدت آن افزوده شده است. دولتی که نه قدرت در آن، چنان پخش است که به ناکارآمدی بینجامد و نه آن‌چنان متصلب که ساختاری استبدادی را مستقر کند. راه‌حل مسعود این است! این مطلب بخشی از گزارش اصلی روزنامه هم میهن است که روز گذشته منتشر کرده است.
این موضوع و حمله گفتمانی برخی اصلاح طلبان به شعار رئیس جمهور پیش از این نیز در آغازین روزهای دولت هم وجود داشت، اسماعیل گرامی مقدم چهره سیاسی اصلاح طلب در اوایل شروع به کار دولت در مصاحبه ای به انتقاد از انتصابات دولت چهاردهم پرداخته و می‌گوید که «هر دولتی که سر کار می‌آید باید همفکران خودش و کسانی که گفتمان رئیس‌جمهور را قبول دارند روی کار بیاورد تا آنها ظرفیت اجرای نظرات رئیس‌جمهور را در عرصه اجرایی داشته باشند. آقایان رئیسی و احمدی‌نژاد هم وقتی به ریاست‌جمهوری رسیدند همین کار را کردند و انتظار می‌رفت آقای پزشکیان به عنوان فردی اصلاح‌طلب هم افرادی را به مسئولیت بگمارد که نگاه خودش در عرصه اجرایی و سیاسی را داشته باشند و طبیعی بود که او از مسئولان ستادهایش یا مدیرانی که از او حمایت کردند استفاده کند.»
برای رسیدن به وفاق چند ماه کافی بلکه زیاد هم بود!
عباس عبدی، دیگر فعال سیاسی اصلاح طلب نیز چندی پیش در یادداشتی با انتقاد از رویکرد گفتمانی رئیس‌جمهور می‌نویسد که «واقعیات نشان می‌دهد که دولت یا نمی‌خواهد یا نمی‌تواند از اختیارات و اراده خود برای رفع مشکلات مردم استفاده کند. هیچ بهانه‌ای پذیرفته نیست، وقت برای بهانه‌گیری تمام شده؛ برای رسیدن به وفاق چند ماه کافی بلکه زیاد هم بود لذا از اینجا به بعد بهانه است و نوعی بی صداقتی آشکار است.»
قاسم یکله کارشناس مسائل سیاسی در این رابطه در گفت‌وگو با فارس می‌گوید که «این عبور برخی اصلاح طلبان از رئیس جمهور یک تجربه تاریخی هم دارد و ما این نوع کنش ها را از برخی اصلاح طلبان در دولت های روحانی و حتی خاتمی هم دیده ایم.یکله در پایان می‌گوید که «بیشتر افرادی که در حال حاضر از درون جریان اصلاحات وارد فضای انتقادی و یا عبور شدید از رئیس جمهور و گفتمان دولت چهاردهم یعنی وفاق شده اند در قالب همان جریان تندرو اصلاحات و یا به نوعی سوپر اصلاح طلبان تعریف می‌شوند.»

منبع:فارس

انتهای خبر/