| خرمشهر؛ تجلی‌گاه هویت ایرانی-اسلامی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»سوم خرداد در تقویم ایران زمین، یادآور یکی از درخشان‌ترین برگ‌های تاریخ معاصر این سرزمین است. روزی که خرمشهر، این شهر خونین، پس از ۵۷۸ روز اشغال، به آغوش میهن بازگشت و نام «فتح‌المبین» بر تارک آن نشست. این پیروزی شگفت‌انگیز که به تعبیر امام خمینی(ره): «خرمشهر را خدا آزاد کرد»، نقطه عطفی در تاریخ دفاع مقدس و نمادی از قدرت ایمان و اراده ملتی است که با تکیه بر میراث دوگانه هویت ایرانی و اسلامی خود، حماسه‌ای بی‌بدیل آفرید.

در طول تاریخ کهن ایران، این سرزمین همواره محل تلاقی و همزیستی مسالمت‌آمیز فرهنگ‌ها و اندیشه‌های گوناگون بوده است. اما آنچه در این میان برجسته می‌نماید، پیوند عمیق و ناگسستنی میان هویت ایرانی و معنویت اسلامی است که در طول قرن‌ها، به عنوان دو بال قدرتمند، این تمدن کهن را به اوج برده‌اند. این پیوند مقدس در هیچ برهه‌ای به اندازه دوران دفاع مقدس و به ویژه در حماسه آزادسازی خرمشهر، خود را نمایان نساخت.

امروز، در شرایطی که جریان‌های معاند با بهره‌گیری از ابزارهای رسانه‌ای و تبلیغاتی پیچیده، تلاش می‌کنند تا این دو رکن هویتی را در تقابل با یکدیگر قرار دهند، بازخوانی حماسه خرمشهر می‌تواند درس‌های ارزشمندی برای نسل امروز و فردای ایران داشته باشد. رزمندگانی که در عملیات بیت‌المقدس شرکت کردند، با شعارهای «یا حسین» و «یا زهرا» به نبرد می‌رفتند و همزمان، غیرت ایرانی و عشق به وطن در رگ‌هایشان می‌جوشید. آنها وارثان راستین رستم و سهراب بودند که این بار با الهام از حماسه کربلا به میدان آمده بودند.

نکته قابل تأمل آن است که در دویست سال اخیر، تنها جنگی که ایران در آن متحمل از دست دادن حتی یک وجب از خاک خود نشد، همان جنگی بود که رزمندگانش با تکیه بر آموزه‌های عاشورایی و با الهام از حماسه‌های شاهنامه به نبرد رفتند. این واقعیت تاریخی به خوبی نشان می‌دهد که قدرت واقعی ایران در ترکیب این دو عنصر هویتی نهفته است.

شاهنامه فردوسی، این حماسه جاودان ایرانی، در کنار واقعه عاشورا، دو منبع الهام‌بخش برای ملت ایران در طول تاریخ بوده‌اند. شاهنامه با روایت دلاوری‌های پهلوانان ایرانی و تأکید بر ارزش‌های والای انسانی چون راستی، درستی و وطن‌دوستی، روح حماسی را در کالبد ملت ایران دمیده است. از سوی دیگر، واقعه عاشورا با آموزه‌های عمیق معنوی و درس‌های ایستادگی در برابر ظلم و ستم، همواره الهام‌بخش مبارزات آزادی‌خواهانه ایرانیان بوده است.

تجربه تاریخی نشان داده است که هر گاه این دو عنصر هویتی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، ایران به اوج قدرت و شکوه رسیده است. از جنگ چالدران گرفته تا نبردهای ایران و روس، و از نهضت مشروطه تا انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، این دو نیروی عظیم همواره پشتوانه مقاومت و ایستادگی ملت ایران بوده‌اند.

دشمنان ایران به خوبی دریافته‌اند که راز شکست‌ناپذیری این ملت در همین پیوند ناگسستنی نهفته است. به همین دلیل است که امروز با تمام توان می‌کوشند تا با ایجاد شکاف میان این دو عنصر هویتی، قدرت ایران را تضعیف کنند. آنها با القای این تفکر که اسلام و تشیع عناصری بیگانه با فرهنگ ایرانی هستند، تلاش می‌کنند تا ریشه‌های معنوی مقاومت ملت ایران را بخشکانند.

اما حقیقت آن است که اسلام و تشیع نه تنها با فرهنگ ایرانی در تعارض نیستند، بلکه در طول تاریخ، عامل تقویت و غنای این فرهنگ بوده‌اند. ایرانیان با پذیرش اسلام، این آیین الهی را با ظرافت و هنر خاص خود آمیختند و تمدنی شکوهمند را پایه‌گذاری کردند که قرن‌ها درخشش آن چشم جهانیان را خیره ساخت.

امروز، در آستانه سالروز آزادی خرمشهر، باید بیش از هر زمان دیگری به این حقیقت توجه کنیم که قدرت و عظمت ایران در گرو حفظ و تقویت هر دو بال هویتی آن است. نسل جوان ایران باید بداند که افتخار به میراث کهن ایرانی و پایبندی به ارزش‌های اسلامی، نه تنها با یکدیگر در تضاد نیستند، بلکه مکمل یکدیگرند و راه سعادت و پیشرفت ایران از مسیر تقویت هر دو این عناصر می‌گذرد.

حماسه خرمشهر به ما می‌آموزد که رمز پیروزی در اتحاد و همدلی است. همان‌گونه که رزمندگان دیروز با تکیه بر ایمان و غیرت ملی توانستند دشمن را از خاک وطن بیرون برانند، امروز نیز می‌توانیم با حفظ این وحدت و یکپارچگی، بر مشکلات و چالش‌های پیش رو غلبه کنیم.

سوم خرداد تنها یک روز در تقویم نیست؛ بلکه یادآور درسی بزرگ برای همه نسل‌هاست. درسی که می‌گوید ملتی که به ریشه‌های فرهنگی و معنوی خود پایبند باشد، هرگز شکست نخواهد خورد. امروز وظیفه ما حفظ این میراث گرانبها و انتقال آن به نسل‌های آینده است. باشد که با درک عمیق این حقیقت، راه سربلندی و عزت ایران را هموارتر سازیم.

خرمشهر قهرمان، این شهر خون و خاطره، همچنان ایستاده است تا به ما یادآوری کند که چگونه می‌توان با تکیه بر ایمان و غیرت ملی، حماسه‌ای جاودان آفرید. باشد که این درس بزرگ را هرگز از یاد نبریم و همواره پاسدار این میراث گرانبها باشیم.

انتهای خبر