- گروه : فرهنگی ,اجتماعی
- شماره : 8435
خاطرات خواندنی پرستار باشتی؛
دعاهایی که سبب نجات فرزند یک پرستار شد
پرستار نمونه شهرستان باشت دعاهای خیر مردم را یکی از دلایل شفای فرزندش دانست که با این دعاها از مرگ نجات پیدا کرد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» امروز ۱۷ آبان ماه ولادت حضرت زینب (س) و روز پرستار است، حضرت زینب (س) بزرگ بانوی کربلا که مصیبت‌های اسارت را به جان خرید و قافله‌سالار اسرای کربلا بود و با مجاهدت‌ها و جهاد تبیین او واقعه کربلا در تاریخ ماندگار شد. این روز همچنین به نام روز پرستار نام‌گذاری شده است، افرادی که به صورت شبانه‌روز فعالیت دارند و با حضور خود بر بالین بیماران نقش مهمی در کاهش دردها و بیماری‌های دارند.
پرستاران از جمله تلاش‌گرانی بی‌ادعایی هستند که به دلیل سختی در کار و مجاهدت‌های آنها بیشتر باید مورد تکریم قرار بگیرند.
مجاهدت‌های پرستاران در سنگر درمان در دوران منحوس کرونا بر کسی پوشیده نیست؛ کادر درمانی که در زمان مبارزه در زمان کرونا شهدای بیشماری را فدای سلامت جامعه کردند.
در همین راستا به مناسبت روز پرستار مصاحبه‌ٔ کوتاهی با خانم رجب‌پور انجام دادیم که این کادر درمان با وجود مشغله‌ٔ کاری این فرصت را به ما دادند.
صبح زاگرس: خانم رجب‌پور با تشکر مجدد از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید، در ابتدا و به عنوان اولین سؤال خودتان را معرفی نمایید؟
مریم رجب‌پور و دارای ۴ فرزند هستم، ۱۹سال سابقه کار دارم، دو سال بخش سوختگی یاسوج کار کردم و از سال ۱۳۸۵ در بیمارستان باشت مشغول به خدمت شدم.
صبح زاگرس: چطور این رشته تحصیلی را انتخاب کردید؟
رجب‌پور: از قبل آشنایی با این رشته نداشتم و از طریق یکی از دوستانم وارد این عرصه شدم اکنون هم خیلی خوشحالم که این راه را انتخاب کردم، چون با مردم در ارتباط هستم، وقتی پانسمان عوض می‌کنم یا سِرم یا آمپولی تزریق می‌کنیم و بهبودی در چهره بیمار می‌بینیم با خوشحالی آنان ما هم خوشحال و شاد می‌شویم و دعای خیر این بیماران را در زندگی حس کردم و دیده‌ام.
رجب‌پور ادامه داد: در سال ۱۴۰۲ پسرم تصادف کرد به گونه‌ای که همه از وی قطع‌امید کردند؛ اما به طور معجزه‌آسایی به زندگی برگشت و من این سلامتی و شفا یافتن فرزندم را از دعای خیر بیمارانم می‌دانم و خدا به واسطه دعای خیر آنان پسرم را به زندگی برگرداند.
صبح زاگرس: با توجه به شیفت دارای تغییر کاری، چگونه می‌توانید مسائل و مشکلات کاری و خانوادگی را از هم جدا کنید؟
رجب‌پور: باتوجه به اینکه دارای ۴ فرزند هستم با همکاری مسئول بخش طوری شیفت‌ها را تنظیم می‌کنم که هم به کار هم به خانه و بچه‌ها و درس‌های آنان رسیدگی داشته باشم.
صبح زاگرس: معیارهای انتخاب پرستار نمونه چه بود و فکر می‌کنید کدام ویژگی سبب شد به این شاخص‌ها چه باید کرد؟
رجب‌پور: سال ۱۳۹۳ در شهرستان باشت جزو پرستاران نمونه استانی برگزیده شدم، پرستاری که عنوان نمونه را کسب می‌کند در حقیقت الگوی رفتاری، کرداری وکاری بارزی را در بین همکاران خود به اجرا گذاشته است و به نوعی نگاه افراد نسبت به عملکردها به سوی او خواهد بود، بر این اساس باید معیارهای لازم را در خود پرورش داده باشد و بتواند به مراتب و درجات بالاتر برسد. من نیز از این قضیه بی‌بهره نبودم و سعی کردم وظایف کاری‌ام را در آن سطحی که برایم تشریح شده بود درست و کامل انجام دهم.
صبح زاگرس: تلخی، شیرینی و سختی‌های کار پرستاری چیست؟
رجب‌پور: شغل پرستاری ما تلخی زیاد دارد وقتی بیماری در اتاق «CPR» است و همراهان بیمار پشت در چشم‌انتظار احیای بیمار و همهٔ چشم‌امید آنان به ما است؛ اما متأسفانه بیمار فوت می‌کند به شخصه خیلی ناراحت می‌شوم.
وی بیان کرد: یکی از تلخ‌ترین خاطرات که همیشه در ذهنم ماندگار است فوت دو برادر با هم بود و یکی دیگر از خاطرات تلخ، فوت یکی از دوستان بود که بر اثر کاهلی به متخصص مراجعه نکرده و دو ساعت بعد فوت کرد و این تلخی‌ها همیشه همراه ما است.
رجب‌پور ادامه داد: بدترین شرایط و مراحل کاری‌ام مربوط به زمان کرونا بود همیشه استرس بچه‌هایم را داشتم این زمانی بود که پسرم آلرژی داشت و در اوج ناامیدی بودم که یک روز شیفت صبح‌کار بودم پرچم حرم مطهر امام رضا (ع) را داخل بیمارستان آوردند و این زیارت پرچم قوت قلبی برای من شد و امیدواری برای من بوجود آمد و انرژی خاصی دریافت کردم.
صبح زاگرس: پرستاری چه سختی‌هایی دارد؟
رجب‌پور: بی‌خوابی‌های شبانه، در مقابل داد و فریاد همراه بیماران صبور و مقاومت کردن و... از سختی کار ما است.
وی در پایان گفت: همهٔ پرستاران با تأسی از اسطوره‌ٔ صبر و مقاومت تاریخ، حضرت زینب (س)؛ صبر و عشق به کار را سرلوحه‌ٔ کار خویش قرار داده‌اند و همانگونه که زینب (س) توانست صبر را شرمنده و عشق را مبهوت سازد و در کنار تمام مصائبی که بر آن بزرگوار گذشت صدق و وفا را به جهانیان آموخت و متانت و وقار را به نمایش گذاشت و مونس و یار دردمندان زمان خویش بود؛ پرستاران نیز باید تلاش کنند تا چون شقایق‌ها عشق بورزند و زیبایی و زندگی را هدیه نمایند.
انتهای خبر/
