پیوند آسمانی؛ الگویی فراموش‌شده در گرداب تجمل

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» سیده محدثه موحدی در یادداشتی در خصوص سالروز زیباترین پیوند آسمانی نوشت: در عصری که مفهوم ازدواج در ذهن بسیاری از جوانان با تجملات، مهریه‌های سنگین و مراسم‌های پرزرق‌وبرق گره‌خورده، بازخوانی یک ازدواج ساده اما عمیق، راهی برای نجات جامعه از بحران‌های فرهنگی خواهد بود. ازدواج امام علی علیه‌السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها نه صرفاً یک خاطره تاریخی، بلکه الگویی زنده و کاربردی برای امروز ماست؛ الگویی که اگر بخواهیم زندگی را نه بر پایه ظواهر، بلکه بر اساس آرامش، درک متقابل و معنویت بنا کنیم، باید آن را با تمام وجود درک و به‌کارگیریم.

پیامبر اسلام (ص) درباره دختر بزرگوار خود می‌فرماید: فاطمه پاره‌ تن من است. خوشحالی او خوشحالی من و ناراحتی او، ناراحتی من است. این جمله‌ی پرمعنا، تنها یک اظهار محبت پدرانه نیست، بلکه گواهی بر مقام معنوی، روحی و تربیتی حضرت فاطمه سلام‌الله علیها است؛ بانویی که در عین جوانی، همسر و مادری نمونه شد و خانه‌ای ساخت که خاستگاه امامت و نقطه‌ آغاز تمدن علوی بود.

ازدواج ایشان با امیرالمؤمنین علی علیه اسلام بدون تشریفات پرهزینه و پیچیدگی‌های مرسوم انجام شد. نه جهیزیه آن‌چنانی داشت، نه مهریه نجومی، نه مراسم مجلل؛ اما همین پیوند به الگویی بی‌نظیر در تاریخ تبدیل شد. چرا؟ چون در پس این سادگی، حقیقتی ناب وجود داشت؛ ایمان، اخلاق، هم‌فکری، تفاهم و محبت حقیقی. امروزه این مؤلفه‌ها در ازدواج‌ها کمرنگ‌تر از همیشه شده‌اند و جای خود را به معیارهای ظاهری، مادی‌گرایانه و حتی سطحی داده‌اند.

فرهنگ مصرف‌گرای مدرن، با تبلیغاتی که روزانه از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی وارد خانه‌ها می‌شود، ذهن جوانان را از مسیر فطری و الهی خود منحرف کرده است. تجمل‌گرایی، چشم‌وهم‌چشمی و توقعات بی‌جا نه‌تنها مانع ازدواج آسان شده‌اند، بلکه پایه‌های خانواده‌ها را نیز سست کرده‌اند. این‌گونه است که امروز با افزایش سن ازدواج، کاهش نرخ فرزندآوری و رشد نگران‌کننده طلاق مواجه هستیم.

در این میان، ازدواج امیرالمؤمنین علیه‌السلام و حضرت فاطمه سلام‌الله علیها سرشار از نکات طلایی است که می‌توان از آن‌ها به‌عنوان نسخه‌هایی عملی در زندگی امروز بهره برد: انتخاب همسر بر اساس دیانت و اخلاق، دوری از واسطه‌گری‌های بی‌فایده، مهریه سبک، قناعت، صداقت، ساده‌زیستی، مشارکت در زندگی، احترام متقابل و محبت واقعی. اگر این ارزش‌ها به‌جای ظاهرگرایی و مادی‌گرایی قرار گیرد، می‌توان به ساخت یک خانواده سالم، پایدار و خوشبخت امیدوار بود.

در زندگی این دو بزرگوار، مفهوم «کفو بودن» به‌درستی معنا شد؛ یعنی شباهت در اهداف، درک متقابل و هم‌سویی روحی و فکری؛ چیزی که امروز تحت‌الشعاع درآمد، شغل، خودرو و موقعیت ظاهری قرارگرفته است. وقتی معیار انتخاب همسر به‌ظاهر ختم شود، دوام آن پیوند هم از ابتدا در معرض تهدید است.

اما سؤال مهم این است که چه کسانی باید در این مسیر الگو باشند؟ بدون شک، خانواده‌های شهدا، ایثارگران، علما و مؤمنین واقعی که همواره در سخت‌ترین بزنگاه‌های تاریخی پیش‌قدم بوده‌اند، باید امروز نیز در برابر هجمه فرهنگ تجمل‌گرا، صف‌شکنی کنند. اگر این خانواده‌ها در ازدواج فرزندانشان به ساده‌زیستی و معیارهای الهی پایبند بمانند، الگوی مؤثری برای دیگران خواهند شد. الگویی که بی‌صدا اما عمیق، جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

جوانان نیز باید آگاه باشند که زندگی مشترک چیزی فراتر از یک جشن شبانه یا سفره‌ای پرزرق‌وبرق است. آغاز زندگی مشترک، آغاز مسئولیت، فداکاری، صبر، گذشت و رشد در کنار یکدیگر است. اگر امام علی علیه‌السلام برای همسر خود تکیه‌گاه معنوی و عملی بود، حضرت زهرا سلام‌الله علیها نیز شریک واقعی زندگی، همراه در سختی‌ها و مربی نسل آینده بود. این مفهوم خانواده است؛ جایی که هر دو، رشد یکدیگر را می‌خواهند و برای تحقق آن تلاش می‌کنند.

امروز دیگر جنگ صرفاً جنگ فیزیکی و نظامی نیست. «جهاد» امروز، جهاد فرهنگی، تربیتی و روانی است. دشمنی که امروز با ما روبه‌روست، نه با سلاح، بلکه با سبک زندگی، باورها، ذهنیت‌ها و ارزش‌ها می‌جنگد. اگر ما نتوانیم در این جهاد پیروز شویم، فردایی که نسل بعدی‌مان در آن زندگی خواهد کرد، نه رنگی از اسلام دارد، نه بویی از اخلاق.

جهاد امروز، جهاد با نفس، جهاد با سبک زندگی، جهاد در انتخاب همسر، تربیت فرزند، الگوسازی و ایستادگی در برابر موج‌های انحرافی فرهنگی است. اگر از این میدان عقب بکشیم، نه‌تنها از وظیفه دینی خود شانه خالی کرده‌ایم، بلکه فرصت ساختن جامعه‌ای سالم و معنوی را نیز از دست خواهیم داد.

انتهای خبر/