غیبت پرهزینه؛
پیامدهای سیاسی ماجرای سد ماندگان برای محمد بهرامی
غیبت بحثبرانگیز محمد بهرامی در جلسه مهم بررسی منافع دنا با وزیر نیرو، انتقاد صریح حامیان سابقش را برانگیخته و به گفته ناظران محلی، این رفتار نشانهای از ریزش پایگاه رأی و چالشی جدی برای آینده سیاسی اوست.
به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» واکنش تند سید رضا موسویرجا ـ از فعالان سیاسی، حامی سابق جریان «راه روشن فردا» در انتخابات ۱۴۰۲ و از نزدیکان پیشین محمد بهرامی ـ به عدم حضور او در جلسه دیدار با وزیر نیرو، بار دیگر عملکرد نماینده بویراحمد، دنا و مارگون را در کانون نقد افکار عمومی قرار داده است.
موسویرجا در مطلبی که در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد، غیبت بهرامی در جلسهای را که به گفته او «برای دفاع از منافع دنا» برگزار شده بود، زیر سؤال برد و تأکید کرد: «عرصه حکمرانی خانه خاله و محل قهر نیست.» این انتقاد صریح، همراه با انتشار تصاویر حضور دیگر مسئولان استانی در جلسه، موجی از پرسشها و تردیدها درباره سبک مدیریت و مسئولیتپذیری بهرامی ایجاد کرده است.
این نخستینبار نیست که عملکرد بهرامی در پروندههای مهم حوزه انتخابیه، از جمله ماجرای سد ماندگان، محل بحث و انتقاد قرار میگیرد. بخش قابلتوجهی از حامیان او انتظار داشتند این نماینده مجلس حضوری فعالتر، شفافتر و پاسخگوتر در پیگیری پروژههای حیاتی منطقه داشته باشد؛ موضوعی که حالا با غیبت اخیر و عدم ارائه توضیح روشن، به تعبیر برخی تحلیلگران، به «نقطه تجمع نارضایتیها» تبدیل شده است.
از نظر سیاسی، این رخداد یک پیام روشن دارد: شکاف در پایگاه رأی بهرامی در حال آشکار شدن است. وقتی یکی از نزدیکترین یاران و حامیان سابق او چنین موضع صریح و انتقادی اتخاذ میکند، نشان میدهد ریزش در بدنه اجتماعی و سیاسی او از سطح پچپچهای غیررسمی عبور کرده و وارد فاز علنی شده است.
این ریزش، تنها ناشی از یک غیبت نیست، بلکه مجموعهای از ناکامیها یا ابهامها در پیگیری مسائل کلیدی حوزه انتخابیه از جمله سد ماندگان است؛ در چنین شرایطی، بیاطلاعی یا بیعملی محسوس از سوی نماینده، هزینه اجتماعی و سیاسی سنگینی ایجاد میکند.
اما سؤال اصلی اینجاست: با این روند، محمد بهرامی در دوره آینده چه وضعیتی خواهد داشت؟ آیا میتواند پایگاه رأی خود را حفظ کند یا حتی ارتقا دهد؟ تحلیل وضعیت فعلی نشان میدهد پایگاه رأی فعلی در وضعیت ناپایدار قرار دارد، اعتماد بخشی از بدنه حامیان سنتی او تضعیف شده و اکنون در حال فاصلهگیری هستند؛ بهویژه کسانی که در انتخابات گذشته با انگیزه تغییر و کارآمدی به او رأی دادند، انتقادات فعالان نزدیک، زنگ خطر جدی است.
وقتی چهرههای نزدیک و همسایه فکری ـ مانند موسویرجا ـ انتقاد علنی میکنند، این پیام را به جامعه منتقل میکند که «حتی حلقه اول نیز قانع نشده است». این مسئله، ریزش دومینووار را تشدید میکند، رفتار سیاسی و رسانهای بهرامی نیازمند بازسازی فوری است، اگر روند فعلی ادامه یابد، شانس او برای حفظ پایگاه رأی در دوره آینده کاهش مییابد، بهخصوص در برابر رقبای فعالتر و با برنامهتر.
ماجرای غیبت در دیدار با وزیر نیرو، «یک اتفاق ساده» نیست؛ بلکه نماد شکاف بزرگتری در رابطه نماینده با مردم و فعالان منطقه است. ادامه این مسیر میتواند به ریزش محسوس پایگاه رأی بهرامی و کاهش جدی شانس او در دوره آینده منجر شود.
انتهای خبر/