به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»کمتر شخصیتی را می توان در جنوب کشور و حتی در استان کهگیلویه و بویراحمد نام برد که مانند آیت الله ملک حسینی در  میان اقوام و طوایف مختلف با هر گرایش و سلیقه ای نفوذ داشته باشد و این اثرگذاری همچنان پس از حیاتش پابرچا و ماندگار است .
سیدکرامت الله ملک حسینی فرزند سید صدرالدین معروف به "آقا صدرا" در سوم مهرماه سال ۱۳۰۳ در روستای "گوشه شاه قاسم" متولد شد. او ۴-۵ ساله بود که رضا شاه پهلوی برای سرکوبی عشایر منطقه بویراحمد و تسلط بر آنها، امیر لشکر شیبانی را به منطقه می فرستد. عشایر موفق به شکست دادن فرستاده شاه می شوند، ولی براثر اغتشاش منطقه، مرحوم سید صدرالدین به اتفاق خانواده خویش به روستایی در اطراف یاسوج به نام "چرکس" از توابع "دژکرد" مهاجرت کردند.

 در این دو سال سید کرامت الله در مکتب خانه همان جا خواندن و نوشتن را فرا گرفت. در همین زمان بود که دوباره نیروهای دولتی به سمت عشایر غیور دنا آمده و اگر چه این بار نیز عشایر آماده دفاع از حیثیت خویش بودند، ولی بر اثر خیانت برخی افراد، نیروهای دولتی موفق به تسلط بر منطقه شده و از طرف شاه طاغوتی یک نفر بر این منطقه حاکم شد و با زور و اجبار، مردم و از جمله پدر مرحوم ملک حسینی را به تل خسرو فرستادند.  
 سیدکرامت الله از همان ابتدا  در مکتب خانه ده، نزد ۲ روحانی  به نام های «ملا باقر» و «کربلایی ملا جواد» نصاب الصبیان، دیوان حافظ و گلستان سعدی را فرا گرفت.   
بعد در تل خسرو، مدرسه ای ابتدایی تاسیس شد و سیدکرامت الله  در آن جا ثبت نام کرده و کتاب های نظم و نثر فارسی، حکم و امثال، تاریخ، جغرافیا و ریاضی، فرائد الادب و مرزبان نامه را فرا گرفت.  
سیدکرامت الله از همان زمان نبوغ و هوش خویش را به همگان نشان داد و از شاگردان ممتاز کلاس به شمار می آمد.

در ۱۵ سالگی برای ادامه تحصیل به شیراز رفت و وارد کلاس ششم شد. تحصیلات را در مقطع متوسطه تا سال ۱۳۱۹ ادامه داد و سپس براساس علاقه بسیار و نیز پیشینه روحانیت در خاندان خود، به تحصیل علوم دینی روی آورد.  
ادبیات عرب را بیش از همه نزد پدر و عموی خویش( سید امرالله ملک حسینی) که در ادبیات قوی بودند فرا گرفت، تا این که حوادث شهریور ۱۳۲۰ روی داد و رضاخان از ایران رانده شد. در این زمان وی برای ادامه تحصیل وارد مدرسه منصوریه شیراز شد.    
سیدکرامت الله به موازات تحصیل معقول، علوم منقول و از جمله فقه و اصول را از محضر علمای شیراز فرا گرفت. 

تحصیلات سیدکرامت الله در شیراز پنج سال طول کشید و او برای استفاده بیشتر و تکمیل تحصیلات خویش راهی حوزه علمیه قم شد ودر درس بزرگان حوزه علمیه و مراجع معظم تقلید که اغلب از پرورش یافتگان شیخ عبدالکریم حائری یزدی بودند، حاضر شد و طی سالیان متمادی در فقه و اصول و حکمت دارای تبحر بسیار شد و به درجه‌ اجتهاد رسید.   
 

اما شادروان ملک حسینی با استاد معزز دیگری برخورد می کند که بیش از همه از وی تاثیر پذیرفته و مسیر زندگی مجاهدانه ای را تا انتهای زندگی برای وی رقم می زند و این شخص کسی جز امام خمینی( علیه الرحمه) نیست. 
مرحوم ملک حسینی صبح  و غروب در درس فقه و اصول امام راحل حضور می یافت و جزو شاگردان قدیمی امام محسوب می شد. از این رو که قبل از انتقال حوزه درس امام به مسجد سلمانی ، مرحوم ملک حسینی به امام پیوسته بود.  

یک سال قبل از رحلت آیت الله بروجردی یعنی از سال ۱۳۳۹ ، سید کرامت الله ملک حسینی که اینک مجتهدی والامقام بود، به شیراز بازگشت و کرسی تدریس خویش را در این شهر علم پرور دایر کرد. محل تدریس هم مدرسه علمیه خان بود؛ همان مدرسه ای که چهار قرن قبل مرحوم ملاصدرا در یکی از مدرس های آن برای دوستداران حکمت، به تدریس فلسفه و حکمت و عرفان پرداخته بود.

آیت الله ملک حسینی در این مدرسه به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و طلاب بسیاری از دروس ایشان بهره وافر می بردند. بعدها و پس از پیروی انقلاب نیز مدرسه امام صادق (ع) و مدرسه امام رضا(ع) را احداث کرد و هم چنین برای خواهران طلبه نیز فاطمیه ای بنا گذاشت تا بیش از بیش علاقمندان به علوم حوزوی بتوانند به آموختن دانش بپردازند.  مرحوم ملک حسینی شاگردان بسیاری تربیت کرد.

در جریان حمله رژیم شاه به مدرسه فیضیه و قتل و جرح طلاب علوم دینی مرحوم ملک حسینی در فیضیه حضور داشت و به شدت مجروح شد. در جریان قیام ۱۵ خرداد ۴۲ نیز نقش مهم ایشان را در منطقه در تهییج مردم و هماهنگ کردن روحانیت غیر قابل انکار است. چنان که ساواک وی را ممنوع المنبر اعلام کرده و بارها تحت تعقیب قرار داد. وی نیز نزدیک به یک سال در شهرهای مختلف تحت تعقیب بود و مدتی را نیز در زندان و حبس گذراند. بارها به ساواک فراخوانده شد و در اسناد ساواک و کتاب های تاریخ سیاسی معاصر نام ایشان به عنوان یک شخصیت مبارز که در راه اهداف قیام امام خمینی بسیار ساعی و پر تلاش بوده، ذکر شده است. وی طلاب را برای تبلیغ به مناطق اطراف شیراز و یاسوج و دهدشت می فرستاد و به همراه آنها رساله امام خمینی را نیز پخش می کرد. در حالی که به همراه داشتن رساله ی امام خمینی در آن زمان جرم بزرگی محسوب می شد. 
بالاخره پس از مبارزات طولانی مدت روحانیت و با مشارکت مردم، رژیم شاهنشاهی سقوط کرد و نظام مقدس جمهوری اسلامی در ایران تاسیس شد. امام راحل نیز باتوجه به حُسن سابقه مرحوم ملک حسینی و اعتمادو نفوذ وی در بین مردم منطقه، اقدام به تعیین آیت الله به عنوان نماینده تام الاختیار خویش در منطقه کرد.
آیت الله ملک حسینی  پس از پیروزی انقلاب با تمام قوا در راه تحقق آرمان های امام خمینی تلاش می کرد و سعی در راه اتحاد نیروهای داخلی و از بین بردن آثار منفی دوران فلاکت بار و فساد انگیز پهلوی از ابتدایی ترین اقدامات وی بود. 
آیت الله العظمی ملک حسینی (رحمت الله علیه) از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران به مدت سه دهه فعالیت های بسیاری در جهت سازندگی و پیشرفت منطقه انجام داده و سعی در راه زدودن غبار کدورت ها، ایجاد روحیه همگرایی برادرانه، رفع معضلات اجتماعی، ترغیب مردم برای شرکت در تظاهرات و حضور در مشارکت های مردمی از جمله رأی دادن در عرصه های مختلف داشت.  
خود وی هم مناصب و مسئولیت های مهمی را برعهده داشت که از بین آنها می توان به تاسیس دادگاه انقلاب در استان با صدور حکم امام و دادن اختیارات تامه از سوی امام به وی، ریاست ستاد پشتیبانی جنگ در استان چند سال، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دور دوم و سوم، نمایندگی ولی فقیه در استان بعد از ارتحال امام راحل (ره ) و در زمان رهبری آیت الله خامنه ای ( حفظه الله تعالی) را نام برد.

آیت الله سید کرامت الله ملک حسینی ۱۲ آبان ماه سال ۹۱ پس از عمری مبارزه و تلاش، دار فانی را وداع گفت.