غلامرضا تاجگردون؛ قهرمان استوری، غایب در صحن!

تاجگردون در حالی دَم از اهمیت هر رای و تاثیر آن بر سرنوشت کشور می‌زند که خود به سادگی این حق را با غیبت‌های مکرر در جلسات و رای‌گیری‌ها نادیده می‌گیرد، اگر به تاثیر رای خود معتقد است، چرا با حضور فعال در صحن مجلس، در فرآیند قانون‌گذاری و تصمیم‌گیری مشارکت نمی‌کند؟ این رفتار نه تنها تناقض آشکار است، بلکه نشان دهنده عدم تعهد به وظایف نمایندگی است.

آیا نماینده‌ای که به راحتی از حق رای خود می‌گذرد و در جلسات مهم حضور ندارد، می‌تواند ادعای پیگیری منافع مردم را داشته باشد؟ آیا این رفتارها نشان دهنده بی‌اعتنایی به وظایف نمایندگی و بی‌احترامی به اعتماد مردمی نیست که به او رای داده‌اند؟

باید از تاجگردون پرسید که آیا این غیبت‌ها و تناقضات، نشان از بی‌اعتنایی به اهمیت مجلس و وظیفه نمایندگی نیست؟ مردم انتظار دارند نماینده‌ای داشته باشند که به جای بازی با کلمات و نمایش‌های اینستاگرامی، در جلسات مجلس حضور فعال داشته باشد و برای منافع آن‌ها تلاش کند. وقت آن رسیده که تاجگردون به این دوگانگی رفتاری پایان دهد و به وظایف خود به درستی عمل کند.

اگر بخواهیم دقیق‌تر به تحلیل تناقض در گفتار و عمل تاجگردون بپردازیم نشان می‌دهد این نوع تناقض، زمانی رخ می‌دهد که فرد در حرف و ادعا، یک چیز را بیان می‌کند، اما در عمل و رفتارش، دقیقا خلاف آن را نشان می‌دهد. 

تاجگردون در استوری یا مطالب خود به اهمیت رای و تاثیر آن بر سرنوشت کشور اشاره می‌کند. این نشان‌دهنده درک ظاهری از نقش و مسئولیت هر نماینده در فرآیند تصمیم‌گیری است، ظاهرا او به اهمیت مشارکت در رای گیری و تاثیر آن واقف است اما در عمل، با غیبت مکرر در جلسات مجلس و در نتیجه از دست دادن فرصت رای‌دهی، این ادعا را نقض می‌کند.

 غیبت در جلسات به معنای عدم مشارکت در فرآیند قانون‌گذاری و تصمیم‌گیری است و عملا رای وی در بسیاری از موارد تاثیرگذار نخواهد بود، این عمل، ارزش و اهمیت رای را که در گفتارش به آن اشاره داشت، زیر سوال می‌برد.

این تناقض نشان می‌دهد که یا تاجگردون به آنچه می‌گوید واقعا اعتقادی ندارد و صرفا برای جلب نظر مخاطب است، یا اینکه در عمل توانایی پیاده‌سازی باورهای خود را ندارد. به عبارتی، سخنان وی بیشتر جنبه شعاری داشته تا جنبه عملی.

انتهای خبر/