آرزوهای بلندی که بر زمین ماندند؛
سرنوشت مبهم پل‌های عابر پیاده یاسوج
یاسوج، شهر آب‌وهوای پاک و کوه‌های سرسبز، این روزها با چهره دیگری در ترافیک و معابر شهری شناخته می‌شود؛شهر پل‌های بی عابر.
پل‌های عابر پیاده که چندین چند در یاسوج هستند امروز فقط به محلی برای تبلیغات مانده‌اند و عابران پیاده از کنار آن گذر می‌کنند ، اما حتی برای ایمنی خودشان از روی آن‌ها عبور نمی‌کنند.
تصویری از یک آرزوهای ناتمام
ایده اولیه ساخت این پل‌ها، ایجاد ایمنی برای عابران پیاده و روان‌سازی ترافیک خودروها در تقاطع‌های پرتردد شهر بود. اما آنچه امروز برجای‌مانده، سازه‌های بلند فلزی است که تنها تبلیغات شهری را امروز پوشش داده و به‌غیراز آن دیگر هیچ استفاده‌ای ندارد.
مشکلات پل‌های ناتمام؛ از تهدید تا تمسخر
این پل‌های نیمه‌کاره مشکلات متعددی را برای شهروندان و مدیریت شهری ایجاد کرده‌اند:
تهدید جدی ایمنی عابران
این پل‌ها فاقد مکانیزه هستند و عبور و مرد برای سالخوردگان از آن‌ها بسیار سخت و طاقت فرساست و حتی در برخی از این‌ها نیز دیده‌شده است که مسیر ورودی و خروجی آن‌ها بسیار خطرناک است.
تبدیل‌شدن به پناهگاه ناهنجاری‌ها
فضای خالی و رهاشده زیر و اطراف این پل‌ها، در برخی موارد به محلی برای تجمع معتادان و تبدیل‌شدن به زباله‌دانی تبدیل‌شده که امنیت اجتماعی و بهداشت محیط را تهدید می‌کند.
هدر رفت سرمایه ملی
میلیون‌ها تومان بودجه عمومی صرف ساخت این سازه‌ها شده است، اما عدم تخصیص بودجه برای تکمیل آن‌ها، باعث شده این سرمایه عظیم ملی به‌کلی راکد و بلااستفاده بماند.
اکبر مرادی، یک راننده تاکسی در یاسوج، با اشاره به یکی از همین پل‌ها می‌گوید: «این پل ها بیش از یک دهه است که به همین حالت رهاشده‌اند. مردم اول با تعجب نگاه می‌کردند، الآن با مسخره از کنارش رد می‌شوند.
زهرا احمدی، شهروند یاسوجی نیز می‌گوید: «هرروز که از کنار این پل رد می‌شوم استرس دارم. مبادا یک بچه از آن بالا بیفتد. واقعاً چه کسی مسئول این‌همه بی‌مسئولیتی است؟»
پاسخ مسئولان: دور باطل کمبود اعتبار
پرس‌و‌جو از مسئولان شهری معمولاً به یک پاسخ کلی و تکراری ختم می‌شود«کمبود اعتبار برای تکمیل پروژه.»
تکمیل هر پل عابر پیاده هزینه زیادی در بردارد و با بودجه محدود شهرداری، اولویت با پروژه‌های دیگر است.
آینده‌ای مبهم برای پل‌های بلاتکلیف
پل‌های عابر پیاده یاسوج، استعاره‌ای گویا از «نیمه‌کارگی» و «برنامه‌ریزی بدون پیگیری» است. تا زمانی که اراده‌ای جدی برای تخصیص بودجه و تکمیل این پروژه‌ها وجود نداشته باشد، این پل‌ها نه‌تنها به اهداف اولیه خود نخواهند رسید، بلکه به نمادی دائمی از شکست و بی‌برنامگی در شهر یاسوج تبدیل خواهند شد.
