پیشانی هر شهر، آیینه مدیریت و فرهنگ؛
ورودی دهدشت؛ ویترین زباله به جای هویت شهری
اگرچه اقداماتی برای ساماندهی ورودی دهدشت از جاده طولیان انجام گرفته، اما آنچه امروز بیشتر از عمرانی‌ها به چشم می‌آید، انبوه زباله و نخاله است؛ تصویری زشت که سلامت مردم و اعتبار شهر را تهدید می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» ورودی هر شهر، پیشانی آن شهر است؛ نخستین تصویر و خاطره‌ای که در ذهن مسافران نقش می‌بندد. همان‌طور که چهره یک انسان در نگاه اول قضاوت می‌شود، ورودی شهرها نیز ویترین فرهنگ، مدیریت و هویت اجتماعی آن‌هاست. مسافرانی که وارد شهری می‌شوند، از همان لحظه نخست با آنچه در ورودی می‌بینند، برداشت اولیه خود را شکل می‌دهند؛ برداشتی که می‌تواند خاطره‌ای خوش و دعوتی برای بازگشت باشد یا تصویری ناخوشایند که به فراموشی سپرده شود.
این روزها ورودی دهدشت از جاده طولیان، به جای آنکه تصویری از زیبایی و مهمان‌نوازی مردم این دیار باشد، با انبوه نخاله‌های ساختمانی و زباله‌های رها شده شناخته می‌شود. بوی تعفن و چهره نازیبای این مسیر، نخستین مواجهه مسافران با دهدشت است؛ تصویری که نه تنها شأن شهر را پایین می‌آورد، بلکه سلامت عمومی را نیز تهدید می‌کند.
بحران در کنار سکونت خانوارها
این وضعیت در حالی رخ می‌دهد که سایت مسکن بسیجیان در همین ورودی واقع شده و خانوارهای زیادی در آن سکونت دارند. انباشت زباله و نخاله در نزدیکی محل زندگی مردم، سلامت آنان را به خطر انداخته و آرامش روزمره‌شان را مختل کرده است. کودکان و خانواده‌ها هر روز با بوی نامطبوع و آلودگی محیطی مواجه‌اند؛ مسئله‌ای که می‌تواند پیامدهای جدی بهداشتی در پی داشته باشد.
تهدید جدید؛ هجوم حیوانات
انباشت زباله در ورودی دهدشت تنها به آلودگی بصری و بوی نامطبوع ختم نمی‌شود. این وضعیت باعث هجوم سگ‌های ولگرد و حیوانات موزی به منطقه شده است. حضور این حیوانات در نزدیکی محل سکونت خانوارها، خطر گازگرفتگی، انتقال بیماری‌های مشترک انسان و حیوان، و افزایش ناامنی اجتماعی را به دنبال دارد. این تهدید، نگرانی‌های مردم را دوچندان کرده و نشان می‌دهد که بحران زباله در دهدشت به مرحله‌ای خطرناک رسیده است.
مشکل در حمل و دپوی زباله
کامیون‌های حمل زباله در مسیر رسیدن به سایت دپو، بخشی از بار خود را در جاده رها می‌کنند. نبود مکان مشخص برای تخلیه نخاله‌های ساختمانی نیز موجب شده برخی شهروندان نخاله‌ها را هر جا که بخواهند رها کنند؛ رفتاری که به مرور برای جامعه عادی تلقی شده و چهره شهر را زشت‌تر کرده است.
چنین وضعیتی در ورودی شهر پیامدهایی از جمله؛ خدشه‌دار شدن وجهه شهری در نگاه مسافران و گردشگران، ایجاد بوی نامطبوع و آلودگی محیطی، تهدید بهداشت عمومی و سلامت خانوارهای ساکن در ورودی شهر و نیز هجوم سگ‌های ولگرد و حیوانات موزی و افزایش خطر بیماری‌ها، عادی شدن بی‌مسئولیتی در میان مردم نسبت به رهاسازی نخاله‌ها شده است.
هرچند این اقدام نتیجه بی‌توجهی برخی از شهروندان نسبت به هویت ورودی شهر است اما شهروندان دهدشت بارها نسبت به این وضعیت اعتراض کرده‌اند: این وضعیت زیبنده ورودی شهر نیست. زندگی در کنار انبوه زباله، سلامت خانواده‌ها را تهدید می‌کند و حضور سگ‌های ولگرد در کنار خانه‌ها امنیت و آرامش ما را گرفته است.
ورودی هر شهر باید نماد نظم، پاکیزگی و زیبایی باشد. دهدشت نمی‌تواند با چنین چهره‌ای به استقبال مسافران برود. شهرداری و مدیریت پسماند موظف است ضمن نظارت جدی بر کامیون‌های حمل زباله، مکان مشخص و کنترل‌شده برای دپوی نخاله‌های ساختمانی ایجاد کنند و با فرهنگ‌سازی و برخورد قانونی، مانع رهاسازی نخاله‌ها شوند.
دهدشت، شهری با پیشینه فرهنگی و تاریخی غنی، شایسته ورودی پاکیزه و زیباست. امروز مردم انتظار دارند مسئولان با جدیت وارد عمل شوند و این چهره زشت و خطرناک را از ورودی شهر پاک کنند. پرسش اصلی اینجاست: شهرداری دهدشت چه زمانی این وضعیت را ساماندهی خواهد کرد؟
اگرچه پس از سال‌ها بی‌توجهی، اقداماتی برای ساماندهی ورودی دهدشت انجام گرفته و این تلاش‌ها قابل تقدیر است، اما واقعیت آن است که چهره موجودِ ورودی شهر بیش از هر کار عمرانی به چشم می‌آید. انبوه زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی، بوی نامطبوع و حضور سگ‌های ولگرد، همه دستاوردهای عمرانی را تحت‌الشعاع قرار داده‌اند.
ورودی دهدشت هنوز نتوانسته به ویترین زیبایی و هویت شهری تبدیل شود؛ آنچه دیده می‌شود بیشتر بحران مدیریت پسماند و بی‌توجهی به سلامت عمومی است تا پروژه‌های عمرانی. این تناقض، مطالبه مردم را جدی‌تر می‌کند: چرا با وجود هزینه‌های عمرانی، ورودی شهر همچنان با زباله شناخته می‌شود؟
انتهای خبر/
