واکنش خرامین خطاب به مهدی روشنفکر؛
به مافیای آب آدرس شورای امنیت ملی دادید!
علی خرامین، استاد دانشگاه و فعال سرشناس کهگیلویه و بویراحمد، با یادداشتی به اظهارات مهدی روشنفکر که معترضان سدهای ماندگان، خرسان 3 و تنگ‌سرخ را «روی اعصاب مردم» خوانده بود، حمله کرد و او را متهم به تناقض‌گویی کرد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«صبح زاگرس»، علی خرامین، استاد دانشگاه و فعال سرشناس کهگیلویه و بویراحمد، با یادداشتی به اظهارات مهدی روشنفکر که معترضان سدهای ماندگان، خرسان 3 و تنگ‌سرخ را «روی اعصاب مردم» خوانده بود، حمله کرد و او را متهم به تناقض‌گویی، لبخند در زمان غارت و زدن شمشیر از پشت در روز وحدت کرد.
علی خرامین، استاد دانشگاه و فعال سیاسی و اجتماعی کهگیلویه و بویراحمد، با انتشار پیامی تند، به اظهارات مهدی روشنفکر، نماینده پیشین شهرستان‌های بویراحمد، دنا و مارگون در مجلس شورای اسلامی، واکنش نشان داد.
روشنفکر در دیدار اخیر معتمدین با استاندار کهگیلویه و بویراحمد گفته بود: «بعضی‌ها آن‌قدر در این روزها روی اعصاب مردم راه رفته‌اند و موضوع را احساسی و هیجانی کرده‌اند. از شما می‌خواهیم با تدبیری که دارید قبل از سفر ریاست جمهوری با وزیر کشور یا معاون سیاسی وزیر کشور این موضوع را بررسی کنید تا افکار عمومی اقناع شود و حتی این موضوع را هم می‌توان به شورای امنیت ملی انعکاس بدهید...»
خرامین در پاسخ نوشت: آن چیزی که واقعاً روی اعصاب مردم راه رفته، حال ناخوش دنا، وضعیت ناراحت‌کننده منابع آبی استان و سکوت و رفتارهای متناقض و بسیار سطحی راجع به تنگ‌سرخ ماندگار خرسان و واگذاری مراقبت دنای شمالی است که نتیجه عملکرد امثال شماست.
رفتارها و واکنش‌های عجیب و متناقض و گاه سکوت شما در برابر سدها و محیط زیست را عقلانی می‌دانید؟ اما منطقی‌ترین، علمی‌ترین و مدنی‌ترین اعتراض یک ملت ظلم‌دیده اما آگاه و شجاع برای دریافت قانونی‌ترین حکم دادگاه توسط همین معترضین و قضات عدالت‌خواه استان را احساسی می‌نامید؟
خرامین همچنین در ادامه نوشت، یک روز در مجلس علیه سد خرسان صحبت کردن و دو روز بعد در بین اصحاب رسانه از مافیا و ساخت خرسان دفاع کردن عقلانی است؟ اما دو سال پایداری مردان و زنان بزرگ در مقابل مافیا احساسی است؟
شورای امنیت ملی!! عجب آدرسی به مافیا دادید. می‌دانید شورای امنیت یعنی ارجحیت اضطرار بر قانون و علم؟ عجب گل به خودی تأسف‌باری! هنوز بعد از سال‌ها می‌فرمایید «اگر حق با مردم بود»؟
وای به حال ما مردم: در زمان غارت لبخند، در زمان فریاد سکوت و به وقت وحدت شمشیر از پشت.
کاش به سکوت ادامه می‌دادید که حفظ آبرو در سکوت بود.
چه زیبا فرمود شیخ اجل سعدی:
تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد.»
انتهای خبر/
