تعطیلیهای آنی و بیثمر؛
بلاتکلیفی مردم کهگیلویهوبویراحمد در گرداب تصمیمگیریهای خارجاز وقت
انتقاد از اعلام دیرهنگام تعطیلیهای مراکز آموزشی در کهگیلویه و بویراحمد به دلیل شیوع آنفولانزا، که بیاثری در کنترل بیماری و ایجاد بلاتکلیفی برای مردم را در پی داشته است.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس»؛ در شرایطی که شیوع آنفولانزا در استان کهگیلویه و بویراحمد، نیازمند عزمی ملی، برنامهای منسجم و مدیریتی کارآمد است، شاهدیم تصمیمگیریهای پراکنده، دیرهنگام و فاقد پشتوانه کارشناسی دقیق، خود به عاملی برای تشدید سردرگمی، انتقاد گسترده و بیاثر شدن تدابیر بهداشتی تبدیل شده است.
اعلام مکرر و ناگهانی تعطیلی مراکز آموزشی توسط مدیریت بحران استانداری کهگیلویه و بویراحمد، نه تنها نتوانسته گامی در جهت شکستن زنجیره انتقال ویروس بردارد، بلکه با ایجاد بلاتکلیفی برای قشرهای مختلف جامعه، بویژه دانشآموزان، دانشجویان و خانوادههای آنان، اعتماد عمومی به تصمیمات مسئولان را با چالشی جدی مواجه ساخته است. این روند، پرسشهای بنیادینی را درباره کارآمدی سازوکارهای مدیریت بحران در استان به وجود آورده است.
اعلام «خارج از وقت»؛ آغازگر موجی از آشفتگی
یکی از کلیدیترین انتقادات واردشده به مدیریت بحران استان، زمانبندی غیرحرفهای و اغلب دیرهنگام اعلام تعطیلیهاست. در بسیاری از موارد، تصمیم به تعطیلی مدارس و دانشگاهها در ساعات پایانی شب گرفته میشود.
این «تصمیمگیری آنی» و خارج از برنامه، زندگی روزمره دهها هزار نفر را با اخلال مواجه میسازد. والدین شاغل که برنامه کاری خود را تنظیم کردهاند، ناگهان با معضل نگهداری از فرزندان روبهرو میشوند. سرویسهای مدارس و دانشگاهها برنامهریزیهای خود را بیثمر میبینند و مهمتر از همه، دانشآموزان و دانشجویان، بهویژه غیربومیها، در دوراهی ماندن در خانه یا حرکت به سمت مراکز آموزشی، دچار سردرگمی میشوند. این آشفتگی سازماننیافته، خود استرسی مضاعف بر استرس ناشی از بیماری را به جامعه تحمیل میکند.
تعطیلی بیبرنامه؛ نسخهای که بر بیماری اثر نگذاشت
نکته حائز اهمیت دیگر، بیاثر بودن این تعطیلیهای مکرر و کوتاهمدت در مهار شیوع آنفولانزاست؛ تعطیلی یک یا دو روزه مراکز آموزشی، بدون همراه بودن با تمهیدات جدی برای کاهش تجمعات در دیگر اماکن عمومی مانند مراکز خرید، ادارات، و به ویژه خوابگاههای دانشجویی، عملاً تاثیر معناداری در قطع زنجیره انتقال ندارد.
ویروس در محیطهای پرتراکم خوابگاهی که دانشجویان غیربومی ناچار به زندگی در آنها هستند، به راحتی چرخش میکند و تعطیلی کلاسها تنها محل انتقال را از فضای آموزشی به فضای مشترک زندگی منتقل میسازد. این موضوع به وضوح نشان میدهد که تصمیمگیران، نگاهی جامع و همهجانبهنگر به ابعاد مختلف بحران نداشته و صرفاً به اقدام نمادین و انفعالی بسنده کردهاند.
تخریب اعتماد عمومی؛ پرهزینهترین آسیب مدیریت سلیقهای
شاید بتوان بزرگترین آسیب این رویه را «فرسایش اعتماد عمومی» دانست. وقتی مردم، به ویژه نخبگان جامعه و قشر دانشجو، شاهد باشند که تصمیمات مهمی مانند تعطیلی سراسری، بدون برنامه از پیش تعیینشده، بر مبنای ارزیابیهای دقیق اپیدمیولوژیک و با درنظرگرفتن تبعات گسترده اجتماعی اتخاذ نمیشود، به تدریج نسبت به هشدارها و توصیههای رسمی بیاعتماد شده و ممکن است در مواجهه با خطرات واقعی آینده نیز همکاری لازم را نشان ندهند.
مدیریت بحران، پیش و بیش از هر چیز، مدیریت «اعتماد» و «آرامش» است. تصمیمات شفاف، بهموقع و همراه با توضیح منطق علمی و اجتماعی آنها، میتواند مشارکت حداکثری مردم را جلب کند. عکس این رویه، یعنی تصمیمگیریهای غافلگیرکننده، موجب سلب اعتماد و کاهش اثربخشی هرگونه تدبیر بهداشتی میشود.
با توجه به روند فعلی و انتقادات گسترده، به نظر میرسد مدیریت بحران استانداری کهگیلویه و بویراحمد نیازمند یک بازنگری فوری و اساسی در سازوکار تصمیمگیری خود است. انتظار میرود با همکاری دانشگاه علوم پزشکی و مراکز درمانی، برنامهای شفاف، چندمرحلهای و با افق زمانی مشخص (مثلاً هفتگی) طراحی و به طور گسترده اطلاعرسانی کند. همچنین تمهیدات حمایتی و بهداشتی متمرکزی برای نقاط بحرانی مانند خوابگاههای دانشجویی و مدارس شبانهروزی در نظر بگیرد.
از طرفی نیز زمان اعلام تصمیمات را به گونهای تنظیم کند که کمترین اخلال را در برنامهریزی خانوادهها ایجاد نماید. مردم کهگیلویه و بویراحمد، به ویژه جامعه تحصیلکرده آن، شایسته برخورداری از مدیریتی کارآمد، قابل پیشبینی و علمی در مواجهه با بحرانهایی از این دست هستند. امید است مسئولان استانی با درسگیری از انتقادات سازنده، گامی بلند در جهت اصلاح این روند بردارند.
انتهای خبر/
